Spiegelend

Spiegelend dacht ik
Laat ik nu eens mijzelve zijn
Maar wezenlijk zoals het moet
Niet altijd die gepassioneerde
Die man met de strooienhoed

En bij het verwerpen van mijn eigen ik
Bedacht ik opeens verrek maar en stik
Moet die baard en snor dan ook nog eraf
Verwenste mijn onzekerheid als onmin en laf

Het zijn van die opleeftijd zijnde momenten
Het brood is nog goed maar mist de krenten
Denkend daaraan maakt mij regelmatig kriegel
Dus bij mij thuis weg ermee geen enkele spiegel

En ik zit weer genietend op het balkon
Heerlijk met een klein borreltje in de lentezon

Schrijver: Ivan Grud
Inzender: Borst.J, 17 april 2007

borst22tiscali.nl

onzekerheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 17 stemmen 364