7 resultaten.
Toen ik klein was
gedicht
3.1 met 74 stemmen 21.062 Toen ik klein was
kwam met kam, schaar en tondeuse
een zwartharige man.
Zijn zoontje viel in een punt
van het hek van de kerk.
Scheer je weg, dood, handige
kapper, mager en lang.
Oude mensen, dat ging nog,
maar Jos, met zijn brommer
en langer geleden
de witte arm in de regen
die onder een deken vandaan kwam
op de tramlijn van Brussel…
Gastmaal
gedicht
3.8 met 57 stemmen 13.233 voor A.
De tafel geschikt, ik
heb de vruchten gedeeld,
de deur geopend.
Elk bord een hand,
door het glazen dak
liggen de bladeren.
Een kaars brandt
herfst in de woorden, het
verkruimelde, broodnodige.
Nu zitten ze aan,
ik giet ons in
brons, en wij rusten.
------------------------------------
uit: 'Een rode sjaal', 1998.…
In de zon
gedicht
3.0 met 38 stemmen 8.292 In een vorig leven
zat ik als ik even tijd had
op de drempel in de zon.
Af en toe waaide een wolkje stof
op van de weg.
En als Rachels raam openstond
kon je haar horen piano spelen.
Op een dag werden wij allemaal vermoord.
We hebben toen verschrikkelijk geleden.
Weet wel, je dood vergeet je niet gemakkelijk.
--------------------------…
Merel
gedicht
3.0 met 36 stemmen 6.183 Een warme dag wordt aan het einde rood.
Vrolijke stem: geestdriftige merel.
Ik wou dood en ik kreeg hem.
Drie eitjes in het nest bij de beek.
Hoe kleiner wij, hoe groter de zomer.
-------------------------------------
uit: 'Op de rand van de taal', 2001.…
Alleen in een loopgraaf
gedicht
4.0 met 2 stemmen 11.141 Alleen in een loopgraaf bad ik aarden woorden.
Zo bang was ik, waarom sliep iedereen?
Het stofsneeuwde en in de grond
van mijn hart groef ik mij in.
Een vreemd tot de tanden gewapend ongeluk
schoot genadeloos mijn grenzen stuk.
Iets verderop kroop iemand overeind
en plaste hard een einde aan de nacht.
Een hand zocht diep in mijn broekzak…
Een rode sjaal
gedicht
4.4 met 58 stemmen 10.076 In mei
kocht ik een sjaal, een rode,
omdat rood toch steeds terugkeert.
liep toen door, eerste links,
dan weer links en kwam uit
op een binnenplaats bij een bank
aan een bakstenen muur
waar een viool de ruimte vulde,
een viool van wijn en waakzaam vuur.
hier wou ik blijven, levenslang
en deed hem om, omdat rood
toch hartverwarmend…
Mijn woorden
gedicht
2.9 met 252 stemmen 48.570 mijn woorden
maken een wandeling.
ongebonden slenteren ze
door dit beregende dorp
soms stoppen ze even,
zoals nu.
dan gaan ze weer verder
en praten wat met elkaar
ze zeggen niet veel
of eentje vertelt
een verhaal
en de anderen luisteren,
lachen licht of
wenen een beetje
achter de hand.
---------------------------------
uit: …