Alle inzendingen van J.J.L. ten Kate

Blaadje, door de noordse vlagen Van de stengel afgeslagen, Werwaards gaat gij? " 'k Weet het niet! Wind en Zefier doen mij dwalen Naar een onbekend verschiet, Van de bergen naar de dalen, Van de vlakte naar het riet: Nu eens in de zonnestralen, Dan eens waar de regen giet. 'k Mag niet vragen En niet klagen: 'k Ga waar àlles heen moet…

0 God! hebt Gij uw bloeiende Aard Aan ál Uw kindren niet gegeven? Ik - word elks drempel afgedreven, Ik - heb geen eigen hof en haard. Wél is de wereld ongenadig: “ De haveloze !" noemt ze mij ... Dat brandmerk dooft het medelij' - Ach, is dan de Armoe zó misdadig? Ik zoek de schaduw van een boom: Dáár schijnt me althans de rust beschoren…

Vergeet-rnij-niet! Vergeet-mij-niet! Lief bloempje aan de blanke vliet, Wat maakte u toch zo hemels blauw? Een weinig licht, een weinig dauw. Ook 't minnend hart heeft ras genoeg: Hij liefde 't minst, die 't meeste vroeg. Gij vraagt niet veel: een blik, een groet, En — deernis van des wandlaars voet. Toch zijt gij schoon, gij lenteboô! Maar…

Zie zo, mijn kleine sneeuwman, Nu ben je kant en klaar; Maar 'k heb nog wat vergeten, Een kuifje op je haar, En dan dit korte pijpje.... Kom, open nu je mond, Kijk, Piet, hij staat er heuzig Of hij er jaren stond.…

Ik droomde – een droom vol tegenstrijdigheden, Half licht, half duisternis, half waar, half waan, Nu Profetie, dan Echo van ’t Verleden, Vaak beide in eens, en immer – half verstaan. ‘k Greep schimmen, die mij door de vingren gleden; Ik vloog, of kroop, maar niets werd afgedaan; ‘k Heb in één uur genoten en geleden, Heel ’t bonte lot eens Levens…

Ei, al lente?…hm, dat ’s vroeg! En dat gaat maar zonder vragen! Vreeslijk lengen toch die dagen!… ’t Had waarachtig tijd genoeg!… ’t Endje zal de last wel dragen!- Nu; het licht er toe… ’t Is fris… Brrr ! Als dát nu zefier* is! Hiet dat warm? het vriest, pot domen!… En wat zie ik aan die bomen? Zou dat ook al mee gaan doen?… Al zijn leven!…

Een klinkdicht, ja! dat wil ik eens proberen… Het is een sjouw, zo viermaal ’t zelfde rijm! En dat nog wel op dat ellendige IJM; Maar ‘k heb de tijd, en ‘k wil en zal het leren. Dat is één couplet! Het zal wel reüsseren. Maar kieze ik nu, eer ik soms verder lijm, Een onderwerp…Tsa Muzen! ik bezwijm, En weet niet waar ik ’t eerste mij zal keren…

Oievaar, lepelaar! Waar heb-je zo lang gezeten? Dreef-je de grote Nijlstroom af? Heb-je gewandeld om Farao's graf? En ben-je mij niet vergeten? Oievaar, lepelaar! Wie of er je rokje knipte? Zijn er je kousen nog altijd rood? En waarom mis ik-je rechterpoot? Of liet-je die in Egypte? Oievaar, lepelaar! Och, kon ik je spreken leren! Olijkert…

't Visje dartelt in het riet, Duikelt langs de groene zomen, Waar de visser is gekomen, En zijn sprongen stil bespiedt. Zie, daar laat hij 't lokaas zakken Aan zijn lange hengelroe; Visje, wacht! hij wil u pakken, Wees voorzichtig, bijt niet toe! Maar het visje schijnt verblind, 't Springt om 't lokaas heen en weder, Trekt…

Daar ging eens een ventje al over de straat, En hij droeg op zijn borst een ruiker. Hij had er een hoedje van chocolaad, En zijn haar was gespoten suiker. En zijn wangen die waren van appelmoes, Zijn lippen morellen, zijn neus een soes, Elke tand een pepermuntje, Zijn ogen sucaden, in ijs gevat. O! wat een aardig ventje was dat, O!…

Breek aan, gij heerlijk morgenlicht, En kleur de grauwe dalen! Een glimlach van Gods aangezicht Verkwikt ons in uw stralen. Gij komt: de nevels rollen op, En als het bloempje uit zijn knop, Zo breekt met nieuwe luister Het Leven uit het duister. Toch is er nog een Beter Licht Dan van de schoonste morgen, Dat nooit meer voor de avond zwicht…

Maart, Maart, Roer vrij je staart: Nog maar een poos kan je ons kwellen en plagen; Dra zijn je vlagen Weg met het vuur, dat je houdt aan de haard, Lastige Maart! Maart, Maart, Roer vrij je staart: 'k Zie reeds April, die je volgt in je stappen, En komt verklappen, Dat men u moe wordt in velden en gaard, Lelijke Maart!…

Een kikvors, die ter nauwernood Zijn schorre stem ontving, Stak fier zijn blaaskaak uit de sloot, En trok er op zijn zing. Hij kwekkerde, tot ieders schrik, Van kwikkwakkwik en rikkikkik, En schold elk visje, dat er zwom, Voor akelig en stom. Daar sprak een baarsje uit de plas: ‘Vriend Spotgraag! gij had recht, Als elke stem een…

Een fabel. ‘Is dat scharrlen met je schenen!’ Riep een kreeft zijn broeder toe: ‘'t Zien allenig maakt me moe. Loop toch rechter op je benen!’- ‘Met plezier,’ zei de andre toen, ‘Als je 't mij maar vóór wilt doen!’ Laat ons geen gebreken laken, Waar wij zelf aan schuldig staan! 't Zal met de andren beter gaan, Als wij 't eerst…