Alle inzendingen van Jaap Kooistra

Ik liet je alleen En sindsdien weet ik niet waar je gebleven bent Nu kijk ik overal op straat om me heen Ik dacht je te zien in een weerspiegeling van een winkelruit maar het was slechts een hersenschim En je stem, lijkt het wel, hoor ik in ieder zuchtje van de wind Ik fluister je naam alsof je dichtbij bent Jij bent dichtbij Ik…

Om het allemaal maar te kunnen vergeten bouwen we luchtkastelen op de ruïnes van ons verleden Paleizen waar we in wegdromen Onszelf koesteren in de waan van veiligheid en vertrouwen En we bouwen en bouwen en bouwen...…

In mijn diepste wezen kan ik de werkelijkheid niet bevatten Ik zoek naar Zingeving Bevestiging In de ander Er moet toch een reden zijn voor mijn bestaan? Wat is werkelijk? Gevoelens Gedachten Verlangens De manier waarop ik mezelf laat zien in mijn dagelijkse beslommeringen wordt bepaald door de keuzes die ik maak wanneer ik probeer…

De Dagelijkse Werkelijkheid maakt me bang (gevoelens, gedachten) Ervaren Beleven Het Ongrijpbare Bijsturen terwijl de Realiteit tussen mijn vingers doorglipt En toch willen doorgaan…

Winter 96/97 Ik weet het nog heel goed Ik stond voor het raam Keek naar buiten IJsbloemen op de ruiten De wereld verstild bevroren Mijn gevoel verstild Mijn hart bevroren De leegte die jij naliet Ik was verloren…

We creëren een beeld van onszelf en denken dat we werkelijk zijn wie wij denken te zijn We geloven dat we authentiek oorspronkelijk zijn We zoeken bevestiging in onze mythe van perfectie Wie wij werkelijk zijn wordt meestal verward met wie wij willen zijn We zijn het spiegelbeeld dat anderen naar ons terug reflecteren We zijn projectie…

Ik probeer aan mezelf te ontsnappen Maar het lukt niet zo Hoe hard ik ook ren ik haal mezelf steeds weer in En welke kant ik ook op ga ik kom mezelf steeds weer tegen Er zijn geen zijwegen Alleen het kronkelige pad naar mezelf…

Net als Icarus kwam ik te dichtbij en viel Niemand treurde om mijn val Dus stond ik weer op en probeerde het opnieuw En ik viel weer En ik stond weer op En ik probeerde het weer opnieuw…

Kan het net niet raken Als een druppel olie in een glas water Iets duwt mij, verheft mij boven de dagelijkse beslommeringen Ik zie het scherp van de snede Het contrast van een blad aan een boom met de lucht De tak waaraan hij hangt Het bestaan in al zijn facetten ontdaan van conclusies uit handelingen beweegredenen door gevoelens Ik…

had last van muizenissen vannacht hoorde ze rondhuppelen in de donkere hoekjes van mijn hoofd ze hielden me wakker met hun geknabbel en geknaag kon maar niet ophouden met luisteren naar het zachte fluisteren van hun kleine stemmetjes het getrippel en getrappel van hun kleine pootjes die zachtjes mijn geest beroerden mij manend: “Stop toch…

Wat je achterlaat fluistert in het verleden Wees stil en luister…

Ik ken een lied dat niemand anders kent Het is het lied van mijn leven Ik ga zingend door het leven maar niet altijd harmonieus Ik dans op het ritme van passie begeerte verlangen maar kan geen maat houden Heb wel een eigen cadans Een eigen expressie van muziek…

Ik kwam laatst een steen tegen en die zei “Ik ben rots, ik ben steen ik ben de onverzettelijkheid” Ik werd bang en vluchtte Ik keek nog achterom maar ik zag hem gelukkig niet meer Er lag een blad op mijn pad Eens was ie met velen Genietend in de zon Maar het licht dimde De warmte werd koud en het blad viel “Let maar niet op mij…

Ik ben niet hier Niet eens in de buurt van ergens daar in de wereld waar ik wil Waar jij bent Ik ben ik in mezelf Ik ben ik in ergens daar In de wereld In de buurt van Ergens…

Vertekend beeld van de werkelijkheid Geslotenheid onder het mom van openheid Ik zie, ik zie wat jij ziet Het is werkelijk niet en hypocriet De leugen in het verschiet…

Op de top van Mount Everest gestaan Ademloos van het uitzicht genoten De zon ging onder in het westen In het oosten kroop de nacht langzaam dichterbij Er was geen ontkomen aan Daalde af over begaande paden met de sterren als mijn gids Mijn pad leidde mij naar ongekende oorden Naar onontgonnen woeste gronden Waar de verlatenheid in…

Waar mijn sporen zijn onverdiend Waar mijn daden zijn ongezien Ongehoord laat ik er mijn echo achter Luister goed Misschien dat je hem dan hoort Een restant van mijn gedachten Een restant van mijn weemoed Een resterend laatste woord…

Tijd is niet echt Emoties en gevoelens zijn alomtegenwoordig Zij bepalen de manier hoe wij de wereld ondergaan Alles is onderworpen aan opinie Het doet de werkelijkheid ontstaan…

Leef in het nu wordt er gezegd Maar wie kan er nu in het nu leven? We leven in het verleden en anticiperen op de toekomst Nu gaat steeds aan ons voorbij Wordt een herinnering We hebben geen tijd…

Gevangen in mijn beperkte bestaan beweegt mijn gevoelsleven zich in nauwe gangen Steeds weer stuitend op muren die mij een kant op sturen die ik niet wil gaan Er is geen ontkomen aan Als er maar liefde was Als er maar troost was Als jij er maar was Dan zou het wel gaan…

Ik vind mezelf niet in de hiaten van mijn versplinterde gevoel Ik kan er blijven zoeken zonder richting zonder doel Maar ik vind er mezelf niet Waar voel ik mij thuis? Niet in mijn herinnering mijn verlangen, de liefde die er voor mij is Voel de leegte de angst de vertwijfeling Voel het gemis Ik weet dat leegte werkelijk…

Je kunt er een speld horen vallen ieder kraakje van een vloerplank kan een voetstap zijn van een verloren ziel of een dolende geest die niet meer weet wie of wat hij ooit is geweest In het stille huis klinkt een ademtocht als een schrille kreet zijn de schaduwen tastbaar en is het verleden onverwerkt leed Daar woon ik daar verblijf ik…

Kan niet werkelijk zeggen wat ik bedoel dat het altijd aan de oppervlakte is Ik bedoel dat het iedere seconde van mijn bestaan een rol speelt in hoe ik de wereld benader en ervaar Voel Er is niets wat ik zou kunnen doen wat daarin iets zou kunnen betekenen zodat het ook maar enig verschil zou maken wanneer ik wel werkelijk zou kunnen…

Parallel leven we rakelings langs elkaar Jij in jouw wereld ik in de mijne Zo nu en dan zijn er raakvlakken Dan ben je dichtbij Ik voel je maar ga aan je voorbij Probeer je te negeren Je te passeren Kan je toch niet bereiken Dat ben ik gewend Maar het verlangen gaat niet weg…