Door het raam kijk ik naar buiten,
naar een man en vrouw op straat.
Ze lachen, praten met elkander,
maar ik hoor niet waar 't over gaat.
De man praat druk, de vrouw zij luistert,
en ze lopen langzaam door.
'k Zou ook zo graag eens willen praten,
maar waar vind ik een luisterend oor?…
Het zal je ego strelen,
als jij dit gedicht ooit leest.
Al heel lang niet meer samen,
die tijd is echt geweest.
Maar ik heb nog steeds zo'n heimwee,
naar wat was, die tijd van toen.
Niet alle dagen feesten,
maar 'k was thuis, in mijn gewone doen.
Nu bijna 4 jaar verder,
de wereld draait toch door.
Verbonden door 3 kinderen,
jouw stem…
Een jaar moest ik wachten,
en wachten duurt zo lang.
Soms huilend op mijn knieen,
help me Heer, ik ben zo bang.
's Nachts badend in het angstzweet,
in gebed, Heer sta me bij.
Dit kruis kan ik niet dragen,
het is echt te zwaar voor mij.
4 mei, toch was die dag gekomen,
mijn bange hart werd stilgezet,
Even weg van deze wereld,
onwetend…