Alle inzendingen van Jacob Israël de Haan

De Tijd kan de Eeuwigheid niet overwinnen. Maar kan de Eeuwigheid één Ogenblik overslaan? Laat dan gerust uw Ziel en uwe Zinnen Op de stroom van de Vreugde vergaan.…

Troost u, want was ik in Holland gebleven, 't Verlangen naar dit Land liet mij geen rust. In onrust geboren, word ik gedreven Tot waar de Dood mij kust.…

Wat wacht ik in dit avonduur, De Stad beslopen door de slaap, Gezeten bij de Tempelmuur; God of de Marokkaanse Knaap?…

Wat brengt de Dag? De Avond. Wat brengt het Leven? Dood. Wat wil mijn hart gehavend? Rust na nood.…

Ik luister naar de Zee. Luistert de Zee naar mij? Glimlachend langs de zilvren ree Mijmert de Tijd voorbij.…

Gedenk ons milde bloeien zonder schaamte. Schaamt zich de naakte roos in Katmons dal? Zweer mij, dat nog in uw graf uw geraamte Ons genot sidderend gedenken zal. Engelse vertaling: - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Recall our mild flowering without shame. Does the naked rose feel infamy in…

Niet één heeft zo het goede geweten. Niet één heeft zo het slechte gedaan. En nu: verlaten voor mijn vuur gezeten, Zie ik mij-zelve aan.…

Nooit zult gij weder dezelfde wijn drinken Als hedenavond. Nooit breekt gij meer open Dezelfde vruchten. Al uw liefde en hopen Verzinken.…

Zeg niet: "mijn leven is mislukt." Neen: het Leven is ene mislukking van God. De hand, die heden bloemen plukt, Krampt morgen in zijn laatste lot.…

Ach: wat men niet leert uit de wijn, Dat leert men ook niet uit het Boek. Een leven met minst mooglijk pijn, Een stille Dood is wat ik zoek. II Ach, wat is waarheid? Wat is zeker? Dit is de waarheid, die ik vond: Men schenkt de wijn uit een kruik in een beker En uit de beker in de dronken mond. III Wie in de druiven meer proeft dan het…

De winter brengt hier menig lentemorgen, Van zachte zonneschijn en heerlijkheid. Wat houdt het leven nog voor ons verborgen? Vraag niet. Geniet uw tijd. ----------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

Avond; aan de bleke blauwe lucht, zie Hoe 't bloeisel van de sterren stil ontspruit, Ach: nu vieren vromen de Sabbath uit Met wijn en wierook, licht en melodie. Mijn Vader schenkt de wijn over de randen Van zijn beker, teken van overvloed; Hij ruikt de specerijen scherp en zoet, En zegent het licht met geheven handen. Dit is zijn…

Toen elke zonde tot het eind vervuld was, Toen er geen teer geheim te schennen bleef, Toen elke schaamte schaamteloos onthuld was, Dacht ik: 'Is dit alles, wat ik beleef.'…

Toen scheidde ons het Leven. Thans scheidt ons de Dood. Gij rust. Ik word gedreven. Langs wroeging, vreugde en nood.…