Alle inzendingen van Jacob

Ik werk hard aan de afbouw van mijn volkstuin op te ruimen, af te voeren, klaar te maken voor verkoop niet alleen overdag, zoals vandaag, vanmiddag maar vooral ook in de nacht, in mijn dromen Dan komen mijn buren langs om mijn exit te evalueren en zelfs de dominee komt informeren en soms 2 vliegen in 1 klap de kandidaat koopster wil me ook…

De wereld zingt Trumps lof en kennen zijn Gods Koninklijk gevoel straks logeren op het Zweedse hof na de ontvangst van de Nobelprijs voor de vrede wat heeft de wereld toch geluk, geboft met zulke zeer lankmoedige mannen wat is die Netanyahu toch tof om Hem voor te dragen als de man van/voor vrede ondertussen is Benjamin zelf synoniem…

Het was me het weekendje wel het weekendje DEBENELUX DEutschland, BElgië, NEderland en LUxenbourgh Snoezelen aan de Moezel DE Soezelen door de Ardennen BE Snelle Jelle tot Zuid-Limburg NE Smikkelen in Restaurant Echternach LUX Ons land en buurlanden zijn als vrienden niet op afstand maar zo dichtbij, dus ook voor een weekendje zo bezoekwaardig…

Al die kerken vooral de katholieke hebben toch alle schijn naast opgelegde heiligheid van afgelegde geiligheid voor hun mannenbroeders nu met die jonge vitale nieuwe paus Leo de luxe ontstaat toch alle potentie voor verminderende prostaatklachten…

Wij gaan moezelen, lekker moezelen aan de Moezel met mijn hond en met mijn man wij gaan moezelen, lekker moezelen van zo'n uitje aan de Moezel hou ik van het leven is soms lijden dat voelt reuze pijnlijk daar effe uit te stappen maakt 't leven weer draag'luck'…

Het ruikt hier muf in deze kerk muf, al eeuwen niet afgestoft de stof is nog stoffiger geworden 't ligt er dik boven op ik ervaar de duivel met z'n bruine plumeaustaart het Heilige kruis staat scheef Christus hangt zielig voorover de rode gordijnen voor de vier biechthokjes zijn gewassen ik vraag me af of deze kerk ooit tot volle…

de bloedvlekken spreiden zich uit als stille explosies op witte muren — een mark rothko zonder god. geen kunst, alleen resten. alleen de gekneusde lichamen van muggen weten nog welk bloed hier stroomde, voor het verdween in stilte.…

Meneer Wilders is in de wolken zijn asielwetten zijn aangenomen ik kijk naar Wilders z'n wolken vraag me af: zullen ze d(r)oog blijven gaat het minzaam zacht 'gedogen' regenen? daar zal ik VOLT-democraat maar niet op rekenen want een hevig donker onweer breekt los de felste bliksem slaat in, in Kampen het Kerkasiel wordt ge(k)raakt…

'DAG EN NACHT' een zeer goede televisieserie kwetsend raak en vooral heel invoelbaar voor mij met vele ziekenhuisbezoeken rondom mijn dochter Giulia en een langdurig verblijf in het Koningin EmmaZiekenhuis en dan dat zoenen op de werkvloer van de kinderafdeling een rijk orgasme van kussen en een reeks aan tederheid bij de afronding van het…

Denk u zich eens in het Leger des Heils de Pauluskerk, Rotterdam en zovele menslievende helpers de gevangenis in, achter de tralies voor menselijke hulp aan illegalen dat is een Brug te ver wat een Blunder van Den Haag het Binnenhof maakt het nu echt te Bont gelukkig is er een Bontebal, een pragmatisch Christen een BoegBeeld van humanistische…

Leuk hoor al die spontane ontmoetingen maar als iemand of meerdere spontaan en inhoudelijk reageren, maar je weet niet meer wanneer en hoe, wie het is, was! Zij weten, dat je de JordaanDichter bent en de vader van 'onbeperkte' dochter Giulia maar weet jij Jan Jacob wie zij nog zijn zij die zo vaak zo inhoudelijk vriendelijk reageren Het…

Ik droomde van koele beekjes smeltende gletjers ijskoud kletterende watervallen een ijsbad ijsklontjes waterijsjes kletsnat werd ik wakker de hitte klotste tegen de plinten op het was al warm vannacht en vandaag wordt het nog warmer en morgen nog meer en overmorgen nog erger vandaar deze schrijverij: ikke, de hitte doch niet stikke!!…

Groep Rood geeft een feestje groep Rood van het Woon en Logeerhuis Marius Meijboom op Amsterdam-IJburg Groep rood waar mijn dochter Giulia in zit in woont en leeft, verkeert met 5 huisgenoten allen zeer ernstig meervoudig gehandicapt maar daar merk je weinig van Zeker niet als je ingeburgerd bent zoals ik als vader, verzorgende en vrijwilliger…

Ik voel me af en toe de kop van jut nou af en toe heel vaak, helaas, pindakaas moet top op m'n tenen lopen m'n enthousiasme temmen en veelal ook m'n creativiteit heel vaak niet hun 'tijd' neen ik loop, wandel niet altijd in het gareel van hun samenleving hun wereld en hun verlichtend geloof kan mij veelal gestolen worden wijzen…

Ik kreeg verontrustende berichten ik vreesde een uit-huis-zettingsbevel want wat een zwijnenzooi zou het niet zijn in mijn huis, mijn thuis, mijn living, mijn privé effe dacht ik de 'kelere' wat heb ik gedaan ze namen het zo absoluut letterlijk op maar uiteindelijk is het figuurlijk bedoeld want wat is het een zwijnen-'kelere'-zooi in de…

graden veranderen door de richting die ik kies door lijnen die kruisen en nooit meer parallel willen zijn. mijn graden kantelen wanneer ik naar jou kijk – een ander soort zwaartekracht trekt me scheef. de kou in mijn botten toen ik bleef staan op het kruispunt waar jij allang parallel was gegaan.…

ken je dat gevoel de eerste aanraking — druppels die wachten om te vallen, om te zeggen wat geen woorden durven. in mij rupsen, jarenlang stil. één trilling, en ze worden vlinders. vluchtig, mooi, en sterfelijk. en ik vraag me af: hoeveel rupsen heb ik nog over?…

Ik heb er zo de klere in of aan! kent u die uitdrukking? ik, ja ik heb er zo de klere in of aan aan vooral m'n kledingkast en dan met name het opruimen, het opvouwen, het ordenen en zeker het strijken, gladstrijken het wassen dat gaat nog wel en wit scheid ik keurig van bont en ik weeg af: 30, 40 of 60 graden en het ophangen dat wordt al…

je staat alleen op een uitgespreid, verlaten strand. niets om je heen. geen geluid. geen golven op de wilde zee. geen zon, maar wel licht. geen maan, maar een spiegelbeeld in de zee. het water zo hard als beton. en je begint bloemen te plukken op zee.…

Top voor je Rutte, die NAVOTOP Marcie voor Europa, voor de Wereld. Dick Schoof, Nederlands hoogste ambtenaar ga jij nu zijn puinhopen eens opruimen je weet wel de puinhopen van zijn Nederlandse kabinetten je weet ook wat, daar heb je geen inlichtingendienst voor nodig! was tot tranen toe getekend: de gewone Nederlandse zeer gedupeerde…

Zolang ik leef zal mijn ziel altijd tegen de stroom in stromen, alsof elke stap een weigering is om me te voegen in wat hoort. Misschien is dat wat geloof betekent: blijven hopen dat zelfs de dwalenden ergens een plaats vinden onder het licht.…

De berg der stilte kan ik niet bestijgen Door het verwarrend woud herinnering; Dus wil ik onder zeil van mijmering Voortdrijven op een zee van eeuwig zwijgen. --------------------------------------------------------------------- uit: Verzamelde gedichten. Deel 1 (1947) (Al dwalend)…

nog 5 minuten mama! mijn stem kraakt in de drempel tussen spel en stilte ik hou mijn ogen open alsof wakker blijven jou kan houden mijn knuffel ruikt nog naar jouw jas en het licht onder de deur was vroeger genoeg maar nu… zijn de muren stil geworden en de tijd zegt niks meer terug ik blijf wakker mama voor altijd wakker tussen toen en…

Mr Hox. ik sta recht. zonder een woord. ik keek haar aan. verloren ogen, moe van vechten. moe van proberen een advocaat te zijn die een leven kon redden — het jouwe. moe van weer een oordeel vellen over iemand die ze nooit gekend heeft. haar mondhoeken wijzen naar haar oren. een glimlach? een masker? ze blijft staren naar de lege stoel…

Gezien worden door de kamer die leeg is, waar muren luisteren zonder terug te praten, waar stilte ademt en niets hoeft te zijn. De stoel in de hoek kijkt me niet weg, de schaduw op de vloer blijft bij me zitten zonder vragen te stellen. Dat is genoeg. Want niet gezien worden door een menigte die roept maar niet luistert, die kijkt…

Is het uit liefde, die te groot werd voor je hart? Of door verlangen, dat je fluisterend breekt in het donker? Misschien is het zachte pijn om een droom die nog niet durft te leven— maar jij huilt, en ik voel het, de warmte van jouw traan op mijn lippen, alsof je hart even het mijne raakt.…

EVAN EN DE GOUDEN KROON! Evan hoe kan ik, kunnen wij je danken voor vooral het muzikale wat jij mij, ons bracht want vooral in muziek zit jouw grootse kracht jij verovert, verorbert de mooiste klanken jij verdient te zijner tijd een kroon op je werk maar daarvoor ben jij nu nog te jong en te fruitig ook te serieus, amper te betrappen op te…

ZOMERCONCERT, WESTERCANTORIJ O.L.V. EVAN BOGARD zondag 22 juni - 15.00 uur WESTERKERK AMSTERDAM Sopraan: Isabel Houtmortels Trompet: Sebastiaan Haverkate Orgel: David Strijbis Toegang: vrij, Collecte! Kom, luister, zie, voel, proef en ontmoet met een koele nazit: drankje, hapje, in de Westerkerk en ik ben er Jan Jacob en als het effe…

Zomertijd maar d' wereld is 't winter herfst ver weg en de lente is zoek zomertijd maar bommen die vallen het huilt kleine baby dit (seizoen) is een vloek zomertijd veel eerder liever dan later heb honger naar vrede dat is mijn intens verzoek maar tot dat momentum is troost wat mij wat kan verzachten (kan troost mij slechts verkoelen…

waarom gun je me niks? deze ene keer dat ik mezelf iets geef — niet veel, alleen wat ruimte om te ademen zonder schaamte. deze ene keer dat ik zacht wil zijn voor mezelf, dat ik niet weg wil rennen, maar wil blijven, bij alles wat ik voel. en jij? jij pakt het me af. nee — je verschuift het. niet het probleem. maar mijn liefde…