110 resultaten.
Kinderogen
poëzie
3.0 met 11 stemmen 3.708 Steeds zien uit een kindergezichtje
Twee droevige ogen mij aan,
Heel stil en geduldig. Ze vragen,
Een vraag, die ik niet kan verstaan.
Waarom, o kinderogen!
Waarom uit dat bleke gezicht,
Dat bleek en onschuldig gezichtje,
Die blik op mij gericht?
Ik kan u geen antwoord geven.
Ach zie mij zo vragend niet aan!
Gij wekt in…
Lichtgeflikker
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.641 De zon vroeg voor haar gouden schijn
Doortocht door 't grauwe wolkgordijn
Om de aarde te gaan kleuren:
De daken rood, groen het geboomt...
O 't licht, dat over de aarde stroomt
Door de open wolkendeuren!
Ik wou, dat ik die weelde kon
Verklanken, of verbeelden kon
In verzen of in verven:
De zilvren vreugd van 't watervlak,
Waar 't zonlicht…
Liedje
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.012 Ik heb bij een korenveld gestaan.
Ik heb de handen uitgestrekt
Naar het goud van het golvende graan.
O! dat ik die vreugde grijpen kon
Van het golvende graan in de gouden zon!
Ik heb de handen uitgestrekt
Naar de vreugd van het gouden graan.
Ik heb in het blanke maanlicht gestaan.
Ik hief verlangende blikken omhoog
Naar de glans…
Liefde
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.959 Meen, zo ik zing, vol liefde zijn mijn zangen,
Niet, dat mijn mond de schamelheid vergat
Van 't hart, dat open stond om vreugd te ontvangen,
Maar, waar de liefde nimmer binnentrad;
Mijn lied is immers vol van uw verlangen,
O Liefde, die ik steeds heb liefgehad!
Waart gij gekomen, toen ik u verwachtte,
Ik had met diepe vreugde u ingeleid,…
Liefdehonger
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.292 Ik heb zulk een honger naar liefde,
Toch spreek ik er niemand van.
Mijn hart is zo trots, dat ik niemand
Er iets van vertellen kan.
Waarom is dat hart zo hoogmoedig,
En toont het zijn armoede niet?
Men geeft toch zo graag van zijn weelde,
Als men honger en armoede ziet.
Eén enkele blik was voldoende,
Een blik, die 't verlangen verraadt…
Liefdesliedje
poëzie
3.0 met 26 stemmen 3.953 Mijn liefste, waar we beiden zijn,
Daar zijn we met ons bei,
Al de andere mensen, die er zijn,
Ze zijn er niet voor mij.
Ze lachen wel en praten wat,
Ze komen wel en gaan,
Maar doen ze iets of laten dat,
Het komt er niets op aan.
De andere mensen om ons heen,
Zijn ook wel lief en goed,
Maar ik bekommer mij alleen
Om wat jij zegt en doet…
Luchtige liedjes
poëzie
2.0 met 9 stemmen 3.607 Zoude ik mijn liedjes,
de vluchtige, lichte
Liedekens zingen,
gelijk ik ze zing?
Zoude ik zo lustige
liedekens dichten,
Zo het mij naar
mijn lust verging?
Zoude ik mij spelender-
wijze vermeiden,
Dingen bezingend,
die buiten mij zijn:
Vrede - van 't vee
in de vredige weiden,
Vreugde - van bloemen
en zonneschijn?
Zoude…
MOED
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.411 Geef mij de moed om onrecht te onderkennen,
Ook waar 't door eeuwen van gebruik gewettigd wordt,
De vaste wil aan onrecht nooit te wennen,
Ook waar de macht, het weg te nemen, schort.
Doch zo ik spreek, het zij geen laf opstandig klagen,
En waar ik zwijg, 't zij nooit, verwonnen door de tijd,
Indien ik licht mijn leed en dat van…
Maanlicht
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.158 Mijn kamer, waar ik argeloos
Daar straks kwam binnen lopen,
Verlangende alleen te zijn,
Waar ik mij veilig dacht,
Was mij door 't felle manelicht
Ontvreemd, dat door het open-
geslagen venster binnenkwam
Uit klare zomernacht.
O, dat gewetenloze licht!
Dat rustig lag te slapen
Op 't koele bed, waar ik zo graag
Mijn hoofd verbergen ging,…
Marie
poëzie
3.0 met 64 stemmen 4.505 Zij slaapt, die steeds vol leven was
En levenslust.
Nu ligt ze bleek, verstijfd en koud,
In doodse rust.
Ween niet om haar, ween heden niet,
Nu ze onbewust
Van pijn en ziekte sluimert, ziet,
Ze slaapt, ze rust.
En nu voor 't laatst, op aarde haar
Vaarwel gekust,
Voor ons de strijd des levens, maar
Voor haar…
Melancolia
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.171 Toen ik door het maanlicht liep
En de paden meed,
Bang, dat ik de tuin, die sliep,
Wakkerschrikken deed
Door het ritselend gerucht
Van mijn kleed en voet -
De oude bomen! die een zucht
Wakkerschrikken doet.
Toen ik naar de vijver ging
Door het korte gras,
Naar de boom die overhing
In de vijverplas,
Waar het water inkt geleek…
Met hun poten in de vaart...
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.460 Met hun poten in de vaart
Staan de koeien
en ze loeien
En ze zwaaien met hun staart
En ze slurpen met hun mond.
En de varkens, hoe ze wroeten
met hun snoeten
In de vuile moddergrond.
En de eendjes zwemmen in het water
- Falderalderiere! -
Wat gekwek en wat gesnater,
Het zijn zulke drukke dieren!
En de randen…
Moeder
poëzie
3.0 met 31 stemmen 4.346 Moeder naar wier liefde mijn verlangen
Sinds mijn kinderjaren heeft geschreid,
Ach, hoe zult gij mij zo straks ontvangen
Na de lange scheidingstijd?
Zult gij mij aanstonds als uw kind begroeten,
Als ik ontwaken zal uit mijn dood?
Zal ik nederknielen mogen voor uw voeten
Met mijn hoofd in uwe schoot?...
Maar wat dan? Wat zult gij tot mij…
Moeder
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.111 Moeder naar wier liefde mijn verlangen
Sinds mijn kinderjaren heeft geschreid,
Ach, hoe zult gij mij zo straks ontvangen
Na de lange scheidingstijd?
Zult gij me aanstonds als uw kind begroeten,
Als 'k ontwaken zal uit mijne dood?
Zal ik nederknielen mogen voor uw voeten
Met mijn hoofd in uwe schoot……
Maar wat dan? Wat zult gij tot…
Moritura te salutat
poëzie
3.0 met 17 stemmen 5.101 Dit zijn Uwe wegen,
Ook de mijne? 'k weet het niet, mijn God,
Al mijn wensen en begeerten zwegen.
Toen Gij tot mij spraakt, ik sprak niet tegen,
Ik aanvaardde Uw gebod.
Of mijn hart dit wilde?
'k Heb niet naar het schreien van mijn hart gevraagd.
Toen Uw glimlach mijne ziel doortrilde
En mijn glimlach gloren deed, verstilde
't Al in…
Nachtelijke overval
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.611 Ik had op de bodem mijns harten
Een graf voor mijn liefde gemaakt.
Ik had voor mijn dwaze gedachten
Het graf van mij dode bewaakt.
O droom, die ik heden droomde,
Wat hebt gij mij nú gedaan?
Gij liet de gedachten binnen,
Die nooit mochten binnengaan!
Gedachten, o valse gedachten!
Toen zijt gij verraderlijk zacht
In ’t duister naar binnen…
Najaarslaan
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.465 Ik keek in de gouden heerlijkheid
Van een najaarslaan,
Het was of ik de goudene deuren wijd
Zag openstaan,
Het werd mij, toen ik binnen ging,
Of ik door gouden gewelven liep:
Ik aarzelde even, ik ademde diep,
Diep van verwondering.
Ik voelde mij eerst als een kindje, dat stout
Doet wat verboden is;
Ik sprak: 'Zijn voor mij die gewelven gebouwd…
Nocturne*
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.913 Diepe nacht en duisternis
En een lichtende glans op de zee,
En diep in mijn ziel, die onrustig is,
Een groot verlangen naar vree.
Dan wordt mij de zwarte onpeilbaarheid
Der duistere diepten tot
Het beeld van Gods verborgenheid,
Het grote mysterie van God.
Mij worden die lichtende wateren thans
Het beeld van mijn eigen ziel,
Waarin als…
Nu is zij wedergekomen
poëzie
4.0 met 19 stemmen 4.569 Nu is zij wedergekomen,
Zoals zij vroeger placht,
Met haar donkere ogen vol dromen,
En met haar zonnige lach
Met dat ongenaakbaar hoge,
Dat over haar wezen ligt,
Met die reine gloed in haar ogen,
En dat dwepende aangezicht,
Met die krans van lichte lokken,
Om dat edele, bleke gelaat,
Met de lichtend gouden gordel,
Om…
Nu ligt mijn leven als een stille plas
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.419 Nu ligt mijn leven als een stille plas,
een vlak, blauw water op een grote hei,
Dat rustig opziet uit een lijst van gras
En riet: een hemelspiegel klaar en blij.
Mijn willen en mijn wensen stierf in mij,
En wat bevreesd en wat onrustig was,
Ging met mijn laatste diepe smart voorbij,
Waarvan ik kalm en oud en wijs genas.
Mijn ziel ligt…
Nu weet ik wat het allerdroevigst is
poëzie
3.0 met 14 stemmen 4.152 Nu weet ik wat het allerdroevigst is.
't Is niet de dood of scheiding, niet het kwaad,
Dat anderen ons aandoen, of 't gemis
Aan aardse liefde, niet, dat ons verlaat
En jeugd èn schoonheid, eer genoten is
Het zoet van 't leven, niet de dwaze daad
Die men beweent in rouw en droefenis;
't Is: als men leeft voor iets, dat niet bestaat
En…
Nu weet ik wat het allerdroevigst is.
poëzie
3.0 met 41 stemmen 4.971 Nu weet ik wat het allerdroevigst is.
't Is niet de dood of scheiding, niet het kwaad,
Dat anderen ons aandoen, of 't gemis
Aan aardse liefde, niet, dat ons verlaat
En jeugd én schoonheid, eer genoten is
Het zoet van 't leven, niet de dwaze daad
Die men beweent in rouw en droefenis;
't Is: als men leeft voor iets, dat niet bestaat
En…
Oktober
poëzie
3.0 met 37 stemmen 5.500 De blaadjes waaiden
Langs alle wegen,
De blaadjes draaiden
In kringen rond -
Ik liep te drentelen
En kwam ze tegen,
Ik zag ze wentelen
Over de grond.
Het was oktober,
Wanneer de blaren,
Rood als rood koper,
Of geel van kleur,
In dichte scharen
Neer komen strijken -
Ik liep te kijken
En snoof de geur.…
Onrecht
poëzie
2.0 met 11 stemmen 3.197 Die een roeping heeft in 't leven,
Hij moet onrecht kunnen dragen,
Want dat is de toets des Heeren,
Of ge Hem zoekt, of u zelve.
Zo ge alleen u zelve liefhebt,
Als een vonk, die in 't kruit valt,
Zo verwoestend en verterend,
Valt het onrecht in uw ziel.
Zo ge uw zaak en die des Heeren
Liefhebt, die ten strijde u opriep,
Maakt het onrecht…
Pelgrimsreize IV
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.946 Prinses van hoge geboorte,
Stond ik voor de poorten,
Verlangende binnen te gaan;
Ik droeg een kroon op de haren,
Ik had een slepend, zware
Purperen mantel aan.
Ik wist niet, tot wie mij te wenden,
Ik was een onbekende
In het vreemde land;
Ik smeekte: `Laat mij binnen!
Laat mij als dienstmaagd binnen!'
En klopte met bevende hand.
`Ik…
Prinses van hoge geboorte
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.525 Stond ik voor de poorten,
Verlangende binnen te gaan;
Ik droeg een kroon op de haren,
Ik had een slepend, zware
Purperen mantel aan.
Ik wist niet, tot wie mij te wenden,
Ik was een onbekende
In het vreemde land;
Ik smeekte: 'Laat mij binnen!
Laat mij als dienstmaagd binnen!'
En klopte met bevende hand.
'Ik kom met lege handen…
ROZENBOOMPJE
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.194 Als de zon des avonds daalt
Staat mijn rozenboom vol rozen,
Nog in 't avondlicht te blozen
Dat zijn kruintje overstraalt.
't Boompje bloost en bloeit en blinkt
In het midden van mijn gaarde,
Waar rondom de duisterende aarde
Reeds in schemering verzinkt.
's Avonds in mijn rozenhof
Blijft het avondlicht gevangen
In de duizend roosjes…
SNEEUWVAL
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.766 Al
Dalen de vlokken,
Dalen de luchtige vlokken en lokken
Mijn ziel met geruisloze vreugde in stille, onhoorbare val.
Dicht
Sneeuwt aan de hemel,
Sneeuwt aan de loodgrauwe hemel gewemel
Van volle, van koelblijde blankheid in feestelijk, zachtgedempt licht.
Traag
Reikt mijn begeren,
Reikt mijn afgunstig begeren, te keren
In tot de sneeuwkoele…
Silhouetten
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.079 In het toevend licht, dat later
Dan de zonne blijft
Wijlen bij het stille water,
Waar ons bootje drijft,
Schuiven zwart en zonder zwaarte,
Fijn gelijnd en strak,
Fietsertjes voorbij de klaarte
Van het hemelvlak
Hunne fijne silouetjes,
Schaduwen gelijk,
Zeer geleidelijk en netjes
Langs de Amsteldijk.
Met gestadig beenbewegen
Gaan ze…
Sinds ik het weet...
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.266 Sinds ik het weet - ik weet het wel, ofschoon
Nog onder ons angstvallig wordt ontweken,
Het boze woord te noemen, dat bij 't spreken
Lacht ruw of wat onzuiver klinkt van toon, -
Sinds ik het weet, werd mij de overvloed,
De schoonheid en de zoetheid aller dingen,
Die mij alom omgeuren en omringen,
Nog wèl zo liefelijk en wèl zo zoet,
Sinds…