Alle inzendingen van Jan Bontje

in dertien-vijftig slag bij Zwartewaal strategisch vaargebied in Holland’s Graafschap de Hoeken kregen hier een rake doodsklap kent u nog tegenwoordig dit verhaal Bernisse nu terrein van eendgesnater een kinderkretenspeelgebied met water…

complotgedachten vreten wappies graag hun credo: denken? nee! echt véél te moeilijk en feiten deugen niet: gewoon verfoeilijk ‘zij weten alles’; stellen dús geen vraag op blaren zitten? dat valt reuze mee en anders schenk ik nóg een kopje thee…

geloof in muren, hekken: feest voor gekkies in alle era’s hekken wallen muren ook Trump en Wiegel hebben rare kuren: geloof in geld en het bouwen van hekkies een hek houdt mensen wolven echt niet tegen zomin als koude, hitte, hagel, regen…

het scheldwoord “geuzen” werd een erenaam, maar “wappies” zal dat uiteraard nooit worden: die past perfect bij negatieve horden; nuances passen echt niet in hun kraam! de echte wereld gaat gewoon haar gang en wappies schreeuwen enkel en zijn bang.…

Die Karel “de Grote”, kerel en vent, misschien meer dan veertien vrouwen in bed hij schonk hen liefde, ook hij had veel pret, zijn nakomelingen nog immer present het Roelantslied echter gaat over strijd heel stellig was Karel kind van zijn tijd…

je DNA heb jíj niet in de hand je daden? nooit geheel je eigen schuld je eist van anderen soms veel geduld al pest - verpest - je sóms het hele land maar wappies, tokkies, would be “criminalen”: terecht dat ze jullie op komen halen…

Een ei uit Eierland wist zelf niet hoe: Ik ben dus basta! zei dat blije ei Dus iedereen viel stil door haar gevlei En zei: de waarheid lijkt verdraaid een koe De kop? Het ei? Wat eerst komt móét je weten: De hen is nodig om een ei te eten.…

Baudet en Wilders: breinen vol met haat hun ras- en waangedachten vuil en drek aan bloed-en-bodem-onzin geen gebrek het monster ‘eigen volk’ verpakt in smaad hun woorden vol venijn verdwijnen ooit na felle kou komt beter weer; het dooit…

voor niets deinst loco Loekasjenko t’rug zijn vast pandoer: censuur, corruptie, moord verzet wordt rücksichtlos in bloed gesmoord massale slachting of schot in de rug het volk kan hij decennia bedriegen maar ooit verrot hij als de stront van vliegen…

de ontevreden welvaartskneus heeft angst - humeur van likmevestje zijn métier - z’n tweet-vervuiling braakt een heilloos ‘nee’ hij líjdt en leidt; zijn kwelzucht duurt het langst gedachten kloppen in zijn brein: parbleu, kom op, breek áf die ongein, nomdedieu!…

Ik zie hier op het Binnenhof Mijn ideaal vervliegen Ik wou dat ik 2 Rutte’s was Dan kon ik nog meer liegen…

helaas! géén vers, géén regels, niets gepend de soep was op, het vers - ontzield - bleef weg ‘t-is waar; het klopt volledig wat ik zeg niet eens wat losse regels - ach het went verbazing, blijdschap: tóch nog iéts gedicht opnieuw, al schrijvend, prozaïsch gezwicht…

beheers corona: dáárom vaccinatie! onbuigzaam tegenwerken ongeschikt in elke bovenarm met spoed geprikt corona meester zijn: een topprestatie! “totaalgarantie”? wát een dom fantoom perfectie blijft een wereldvreemde droom…

‘afgunstig’: echt, het enig juiste woord want wijk je af, geheid je kop als straf je lot is minstens: monddood (koren, kaf...) want boven ´t maaiveld, dát is ongehoord maar altijd óók die ondergrondse stroom die onverwoestbaar zingt: bescherm je droom Jan woordenaar Bontje, 2 mei 2021…

de hele wereld wordt verziekt, helaas - het bos, de lucht, ook tijger, krokodil - omdat het Geld, dat monster, álles wil en macht zegt: protesteren is geraas! maar drommels, zelfs vandaag gloort toch weer hoop het groene droomt en strijdt - en stopt de sloop…

hun macht taant zichtbaar: knallend Kamer’s vuur voorwaar een helder teken aan de wand het kabinet zwijgt blèrend: help ons! brand! want heus, voor velen naakt het laatste uur en toch, ook dit keer helpt gedraai beslist met woorden: doofpot, zoekgeraakt, gewist…

Staat deze dichter stevig op de grond? Ricardo Cuadros komt uit Concepcion Was alles duidelijk toen hij begon? [“Gedichten van de honger en zijn hond”] Sinds ’79 in ons land Een “Nederdichter” met Latijnse band…

de mens een virus? soms denk ik: jawel verdelgend, moordend, claimt hij heel de kloot brengt medeschepsels met plezier ter dood een vreemd object, wat botten in een vel “het daghet in het oosten” zei een mens dat is en blijft een vaak vergeten wens…

De jood verschuilt zich ondergronds, jawel! Dat liegt de hater, die heel graag wil zien dat Moossie rap verschijnt, naakt bovendien. De Leider maakt dan snel een ware hel. Het oude volk presteert meer dan de held voor wie geen enkel mensenleven telt!…

Het voorjaar ontplooit met passie pracht en kaapt viooltjes uit het kale toen om bij te dragen aan het kleurfestoen dat zachtjes vlindert met zijn pracht waar kou en winterdom blijven sjorren hoewel de lente al is geboren…

Die Nederlandse taal is raar nietwaar Ik denk maar aan ontdaan en wat is daan Wat moet tegenover ontgoocheld staan Is dat goocheld of is dat dan weer raar Wat is er met mijn dane taalspel mis Als taal een uitgestrekte afspraak is Jan Bontje woordenaar, 14 maart 2021…

Je voorouders hebben voorgeslacht; ook hun voorgeslacht heeft voorouders en dus is de speurtocht naar hen een helse klus. Waar onderzoekend vuurtje brandt is rook dus als het de onderzoeker weer lukt de rook weg te jagen is hij verrukt Jan woordenaar Bontje, 7 maart 2021…

hoeveel!? acht armen heeft de octopus drie harten bovendien; het houdt niet op want heus: wel negen hersens in zijn kop je kan niet spreken van een dooie mus! de evolutie spaart hem echter niet en gunt ook hem het eeuwig leven niet…

heel weinig tijd, dus vlug een snel sonnet? een snelsonnet! dat luistert heel erg nauw en mag beslist niet tussendoor, of gauw - wel regelvast alles op rijm gezet een kwestie dus van relatief veel tijd want anders raak je snel de draad weer kwijt…

een ezel? ach, je kent hem vast: (baudet) die schermt met vreemde woorden (vreemde leg?) maar noodgedwongen thuisblijft (niet op weg) bezorgt de mensen meestal pijn (geen pret) hoewel: er is een goede kant (echt waar?) hij toont zijn Waalse afkomst (zonneklaar)…

Rutte blijft altijd kalm, zelfs als hij zit te kuttuh en weet de zaak telkens zó te verdraaien dat de rijken door kunnen gaan met graaien…

lood in mijn schoenen Schieweg eenennegentig drie Stolpersteine Simon, Roosje en David voor altijd dichtbij…

samen uit eten: de kleinkinderen juichen al bij het idee en verhogen zo de sfeer met hun vrolijkheid…

Schotse hooglanders kijken verbaasd naar mijn fiets maar negeren mij…

verbrande boeken verwarmen nog steeds lezers o dom nazidom...…