Alle inzendingen van Jean Fermate

Geestelijk ga ik op tot Gods altaren lichamelijk ga ik tot het gaatje ja het gaatje en geen gat geen begrafenis ook geen crematie mezelf composteren is het nieuwe afscheid in dat afscheid zit vooral een nieuw begin en ik verbeeldt me op christelijke basis dat de woestijn zal bloeien als een roos die verse roos is gecomposteerd met mijn…

Samantha ze zal ons eeuwig bezighouden ze verrast zelfs op haar sterfbed als ze niet roept: ik ga, ik ga maar ik kom, ik kom nou daar zijn we dan mooi klaar mee!…

Het was een makkie bij de levenseindekliniek het euthanasieverzoek werd direct ingewilligd ze zouden morgen langs komen om 12 uur exact dan zou ik uit mijn levenslijden verlost worden ondraaglijk lijden een heel lang leven lang aantoonbaar via christelijke hetero familie invoelbaar consulterend door artsen, psychologen Jean Fermate zou en…

Ik ben wel een oud mens van 98 jaar, zelfs een behoorlijk oud mens in mijn 99ste levensjaar zeg maar een oude doos maar ben nog niet dood, geen kijkdoos met van die ogende kleine gaatjes waar je doorheen kan staren, turen ik heb ook geen gaatjes in mijn hoofd ik heb heel veel nog behoorlijk op een rijtje zelfs bekoorlijk van tijd tot…

Nu weet ik wat ik wil met mijn laatste wil ik wil gecomposteerd worden na mijn overlijden en dan als mest de aarde dienen ik dien de wetenschap al door mijn hersenen te hebben gedoneerd aan het Nederlands Herseninstituut dat ze veel mogen ontdekken, leren of niet maar het restantlichaam van Krediet, dat krijgen ze niet en dat overblijfsel…

“Ik ga nu naar een flatje dan naar m’n doodsbedje dan in een lijk-kist” zo voelt het nu ze een klein appartement hebben gevonden het grote huis, te groot is verlaten, kinderen weg man dood, te eenzaam ik slenter nog eenmaal door de huisruimtes van verleden leven & dood soms voel ik iets of wat ook in mijn donder, ziel, hart mijn…

Ik heb heel veel geleerd maar ik heb daarvoor wel heel veel verloren mijn man, maatje, liefde, warmte, intelligentie , zijn zijn, mijn zijn, ons zijn zijn verlies winst? ja heel veel winst! maar alleen nog van binnen in mijn lichaam, in mijn lijf heel veel winst, zelfs overwinst alhoewel het pijn blijft doen zijn plotselinge ziekte…

Als Jezus Christus, de zoon van God een dochter was geweest, een meisje, een vrouw met ongetwijfeld de naam Maria Christina dan had het geen verschil gemaakt het levenslijden was even groot geweest ook Zij als een zeer geemancipeerd wezen/persoon wellicht had Zij eerder haar moeder aangeroepen op het moment van haar doodsstrijd een zeer onmenselijke…

Ik heb niets van het leven begrepen en nog minder als die of gene iets zinnigs bedoelde te zeggen om over gelovigen maar te zwijgen die slaan het leven gewoon over voor een eeuwig leven na hun dood mijn persoonlijke unieke innige ik zegt wat een flauwe kul er is niets wellicht kan je iets of wat of dat van je verborgen verleden lichten in…

Mij zijn de spelregels van het leven niet verteld ook lag er nergens een gebruiksaanwijzing klaar maar alle antwoorden zou ik vinden in de Bijbel nou dat heilige boek heb ik stuk gelezen onder m’n nachthoofdkussen gelegd en m’n handen meermalen op gevouwen toch wou het mij maar niet lukken te begrijpen hoe het levensspel gespeeld moest worden…

Als ik naakt een duik doe in het Marnix-zwembad te Amsterdam fier, fris en frank warm voorgedoucht ontdaan van stof en stoffelijkheid denk ik aan mijn dood , mijn sterven denk ik, zou het zo gaan, zal ik zo vergaan zo aangenaam, zo warm, zo oerstil, zo behaaglijk zo lief, zo mooi, zo blauw, zo schoon, zo fijn, zonder pijn, verdriet, angst…

Als ik me alleen voel soms zelfs een beetje leeg niet weet wat en hoe dan zet ik klassieke muziek op met name choristische werken dan gaan we samen werken samen als goede vrienden waar nog steeds iets of wat nieuws aan te ontdekken valt in de melodie, de tekst, het ritme met een visa versa werking op mijn lichaam, mijn geest, mijn zijn…

Toen ik amper geboren was om half tien op dinsdag 12 februari 1952 werd de Bijbel al in mijn maag gesplitst niet dat ik al kon lezen maar er werd veelvuldig voorgelezen eerst kinderlijk tot steeds meer met volwassen stem toen ik zelf goed kon lezen ik zal tien geweest zijn las ik de Bijbel in een adem uit het Hooglied sloeg ik grotendeels…

Ik wil vriendjes worden met de dood maar de dood ziet mij niet zitten laat staan liggen, veel te veel staan levendig ontmoetingen, opzoekingen actie, reactie, veel te veel energie teveel veel leven, zonde van de dood maar ik wil zo graag, zo graag vriendjes worden met de dood, lijkt mij het einde verkering, verloving en trouwen eeuwig…

Dood is een woord een doodgewoon woord maar voor mij is het woord dood een dood woord want wie zal het weten wie zal het zeggen niemand kan het (na)vertellen maar met levendige fantasie is de dood levendiger dan het leven zelf voor velen een doods leven en wie zichzelf doodt pleegt geen moord die ademt eindelijk leven…

Alex Koek overleden! Alex Koek vierde het leven maar met moeite vier ik nu bij zijn dood zijn leven zijn mooiste momenten mee Ik doe wel mee maar achter elke lach ligt een traan op uitbarsten zoals je kan snikken van de lach barst ik uit in een hevige huilbui waarvan de salvo’s klinken als gelach En als de bittere tranen op zijn geen…

Pijn is de verlatingsvorm van zijn van er niet meer willen zijn vooral geen pijnstillers of levensverlengende handelingen gedoe, gebed of geprevel Het is geweest het is mooi geweest het is goed geweest en ook heel veel niet goed slecht, onwaardig, onaardig gediscrimineerd, gediscomineerd, geisoleerd En dat laatste sterkt me in het gaan, in het vertrekken…

Elke dag wel een reclame voor en van 'Jan'. En allen uit de uitvaartbranche die positief vertellen over je laatste gang en dan met (na)druk op je nabestaanden maken ze je bang geven een schuldgevoel met doodgoeie prijzen welke je kan verzekeren van je wieg tot je graf levenslang... bang!…

Ik ben nu AOW-gerechtigd ik hoef niet meer te werken ik krijg een basisinkomen ik zoek m'n weg elke dag ik voel me verlost en gevangen ik zit nu in het buurthuis ik en zovele 65 plussers ik en zij, zij en ik ik ga dat spul bestellen ik ga er mee stoppen ik ga lekker overlijden ik heb tenminste dat lef ik had het leven lief,…

Als ik uitkijk over het landschap van mijn bestaan dan zie ik veel aarde maar weinig aardigs wil ook geen wandeling meer maken daar zie ik als een berg tegenop en zeker geen mensen ontmoeten misschien nog wel een dier een loslopende verdwaalde labrador Ik zou geen dag meer willen leven en zeker niet een dag van mijn leven willen overdoen als…

Frustratie lost pas op in de rust van het eeuwige als je je prilste ontstaan zult ervaren en al je ervaringen van je geleefde leven en dat alles 'in a split level' en je gevoel je zegt 'ís that all what there was' om nietig op te gaan in de massa mensen die je voorgingen!…

"Zullen we vrienden worden" vroeg de dood me "Neen" sprak ik, voor de duvel niet bang, "van m'n leven niet" "Neen" sprak de dood; "ik bedoel na je overlijden" Ik antwoordde "Neen dood dan ook niet, tussen haakjes, ik heb al een vriend en zijn naam luidt: 'Christus van Bethlehem tot Golgotha', Hij, Jezus, was als de dood voor jou…

Ik geloof heilig in een echt en hecht buitenaards leven wat gevuld, gevoed wordt door geleefd aards leven of je het de hemel mag noemen betwijfel ik want er was genoeg 'hemel" op aarde en de hel, de hel dan ach er was te veel 'hel' op aarde ik praat niet meer over hemel of hel maar over 'het heelal' voor ons allemaal maar zonder boom…

Ik zou het liefst bij een begraafplaats willen wonen ja, met zo'n mooie oude kerk met toren, 't liefst een katholieke, een roomse waar nog ondeugende dingen gebeuren, maar ook de ontroerendste, de meest hartverscheurende, verdrietigste,omdat de dood nooit went maar ook voor de ongelukjes met het dragen, het neerlaten van de kist door het verkeerd…

Sfeerverslag vanuit de R.K.Kerk te Altenahr, Eifel, Duitsland, augustus 2017 KERKSTOFZUIGER   In de allesomvattende stilte van deze donkere kerk besef ik meer dan ooit dat er niets, laat staan iets is dan leegte, lijden, verleden en verlijden.   Dat wezenlijke gevoel deel ik waarschijnlijk met miljoenen maar met weinigen zonder angst.…

Elke dag, bijna ieder uur moet ik denken aan de dood de dood van anderen maar ook de dood van mezelf, m'n eigen wezen Ze willen me pillen geven om dat gevoel weg te drukken maar het zal ze niet lukken want 'midden in het leven staan we in de dood'! en dat is doodgewoon voor mij!…

Ik dacht Ben Ben is niet meer m'n verleden gaat verlijden, overlijden ik voel dan ineens zo intens verdriet tussen haakjes ik ben Jan Jacob Krediet een relatie van Ben i.r.t. de Kamer van Koophandel Ik dacht 'zen' ook ik ga er een glas op heffen op die eeuwige wijnvelden toen voelde ik zoveel vreugde tussen haakjes wij waren netwerkers…

‘Geboorte is geen begin, dood geen einde’ daartussen, ondertussen zielen, zielen, zielen doelende en dolende zielen doelende die er wat van maken dolende die het afmaken zielen-fijn en zielen-pijn op en in de eeuwigheid zijn wij allemaal zielen zielen die komen, zijn, blijven hangen en gaan naar overlevende zielen, geen overleden zielen…

Als ik dood ben zal men mij meer willen, vooral kunnen begrijpen Dan komt al mijn schrijverij tot wasdom gerijpt en met mijn laatste adem geijkt Als ik leef zal men mij best willen begrijpen maar kunnen? Al dat 'geschrijverij', gezwets, zo stom "Jean Fermate, is ie niet 'n beetje dom!"…

Het is af te lezen in ieders gezicht de tekens en toetakelingen des levens met 't ouder worden als basis gegeven door dit 'zicht', dit inzicht, dit gedicht!…