Alle inzendingen van Jean Fermate

De dood is noch mijn vriend noch mijn vijand Als wij elkaar treffen gaan we een ongelijke strijd aan maar ik zal vechten Als ik tijdelijk win is dat mooi meegenomen Als ik verlies is er "geen 'mens' overboord" We weten toch allemaal dat we uiteindelijk allemaal zullen verdrinken!!…

Als de dood met vele deuren slaat je je buitengesloten voelt van leven trek dan maar je warmste mantel aan om je degelijk te beschermen tegen de meest ongure, nare kou slaap ook maar heel, heel veel rol je maar in een holletje laat gerust je tranen komen in je dromen, in de nacht maar blijf hopen in de ochtend met je ogen weer open…

De oogst is groot aan dankbare herinneringen die ons niet scheiden maar ons binden bij mij blijven nu je fysiek afgescheiden bent bloeien de herinneringen aan jou, aan ons, aan elkaar welig en tierig jouw zo geliefde Oost-Indische kers is mooi om naar te kijken en lekker, gezond om te eten ik zaai ze volgend jaar weer omdat ook sterven…

Ik geloof niet in een Satan ik geloof ook niet in een God Ik geloof natuurlijk wel in iets dat kan ik helaas niet meer wissen dat was mijn foetus,baby,peuter,kleuter-inprentingsfase maar de opgedrongen socialisatiefase van mijn leven wel Dus geen mensen rondom mijn kist ik wil in de herinnering blijven dat ik het ook, echt niet wist…

Dementie komt veelal hard aan maar laat ook de zachte kant zien van de getroffenen die veelal hard en duidelijk zijn geweest in 't leven maar nu 'met de billen bloot' moeten zowel geestelijk als lichamelijk van rationeel naar emotioneel waardoor dementie om een zachte aanpak vraagt!…

Mijn oudste zus gaat sterven Fineke Gerda is opgegeven voor de dood, voor de laatste overgang Mijn zus krijgt in die transitie ook het maximale van wat het leven aan liefde en hulp kan bieden een pijnloze liefdevolle afhandeling van alles wat het leven daarvoor biedt Dan mag de dood een schaduw trekken en mijn pijnloze unieke zus doen…

Het moest 'het einde' betekenen hij keek er niet naar uit maar ging er wel op in Wim Brands zoende de nacht en de nacht vergreep zich aan hem want niet de mens zelf maar de dood moordt!…

Zadel de wereld niet op met wat je zelf kan veranderen Jezelf!…

Elke dag even huilen ik zie er dagelijks tegenop maar het moet, ik moet huilen En met moeite zet ik de orgelimprovisaties aan op www.Youtube.nl De bijbelbelt-orgels vliegen aan m'n vingers glijden glibberig direct van het toetsenbord af en deppen de eerste volschieters En dan met het stijgen van de melodie in forte snelheid en dynamiek…

Ik loop wel mee naar je graf ik wil je kist wel zien zakken ik wil voor jou m´n hoofd buigen dan zal ik mijn tranen laten lopen want wat heb ik van jou gehouden wat heb ik om jou gegeven wat hebben wij elkaar lief gehad in goede, slechte en slechtste tijden Maar ik kom niet in de aula, kerk ik wil echt niets, niets horen van wat anderen…

Ik wil geen steen op mijn graf dat voelt te koud aan Ik wil mos, mooi groen mos dat neigt naar warmte Ik wil ook niet te diep ik wil zo hoog mogelijk liggen in mijn geliefde 'lepeltjesstandje' Zodat jij mijn lieve lief zacht op het mos kan gaan liggen in ons geliefde 'lepeltjesstandje' Onze lijven, ons zijn blijven voelen…

Ik loop als een bejaarde als een echte oude man van zo rond de 85 jaar kan amper nog zitten laat staan opstaan en op de fiets zonder stang afstappend voor elke drempel elk bruggetje is mij te hoog en iedereen laat ik inhalen wacht ik keurig bij elk stoplicht stapje voor stapje en zo voorzichtig mogelijk op de treden van de gang-trap…

Als de duisternis neigt in de vallen vergaap ik mij aan het laatste licht als een gulzig jeugdig jongetje wat de laatste restjes gretig verorbert 'T daglicht bevalt me het beste, goed maar de nacht zie ik niet als kwaad en wat het daglicht niet kan verdragen gaat met en aan mijn slaap voorbij Dan komt er weer een nieuwe dag de duisternis…

Waar leidt iets of wat naar toe maar veelal voelt het als ' lijdt' zoveel leed om onverwachte ontwikkelingen kleine en grotere moeilijkheden Wat leidt dan nog af weinig tot niets Maar als ik iets weet iets voel dat afleidt dan zal ik het toepassen op jullie voor jullie samen met jullie!!! Want ik wil jullie niet zien afglijden…

"Er gaat niets boven Groningen" omdat er niets boven Bowie gaat alleen een ster, de ster van David "Blackstar"!…

Ik ben niet gewoon ook niet ongewoon maar van gewoon hou ik gewoon niet "Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg" vind ik een gekke uitspraak niet een 'te gekke' want dat zou weer gewoon zijn Ik hou ook zeker niet van gewone mensen Ik hou dus niet van de massa Ik hou gewoon van het individu en die mag best gewoon zijn…

Er was eens een boek wat wel het boek der boeken werd genoemd: De Bijbel mensen geloofden in dat boek en leefden ernaar Toen uitkwam dat het verzonnen was en een verzameling van opgetelde boekjes: De Bijbel bleven mensen het lezen en beleven vooral met kerst En dat blijft een mooie traditie voor christenen en seculieren Halleluja…

Ons leven en einde is 'in', is 'hot' verdrijft de vrieskou de mist, de sneeuw alle voorspelbare weersverwachtingen van ons zo afwisselende leven vanaf de geboorte tot ons levenseinde Want het woord dood gebruiken we niet meer En wat we nu nog niet weten van wat lichamelijk ons leven zal bieden zullen we straks wel weten als we genetisch…

Met nacht-piekeren staat slapen in de wacht en wat het je bracht was zo intiem intens gemeend en soms gemeen! Als je slaap maar op de loer blijft liggen maar uiteindelijk je geen oog dicht doet!! Maar nacht-piekeren is van alle tijden van alle nachten!!! Dus daar hoef je niet wakker van de liggen!!!! Wel te rusten!!!!!…

Witteman die zo bang is voor de dood er geen moment aan wil denken leidt een debat in Buitenhof over oprekking van de euthanasiewet ik ben benieuwd, ik ga kijken Ik heb het gezien, gehoord en gevolgd en met name gelet op zijn krampachtigheid Ik zag een toenemende nervositeit of deze is neutraal standaard hij blijft maar zeggen dat het…

Mediteren is vooral jezelf te leren te respecteren en met name je hersenen te eren dat voedt je geloof in rust, geluk en je jeugdigheid tot in jouw eeuwigheid amen!…

Als ik èèn ben met mijn gedachten dan heb ik een dialoog die er niet om liegt maar er vooral toe doet en waarvan niets moet als ik èèn ben!!…

Na een ogenschijnlijk eeuwig leven is haar lichaam nu gestopt en zal waarschijnlijk ´n eeuwig leven haar geest zijn bij ´n God niet in een Koninkrijk van welke heerlijkheid maar in het Energierijk!…

Als ik sterf sterft niet mijn energie ook al lig ik volledig uitgeblust en zal mijn laatste adem mijn stoffelijkheid beëindigen mijn innige energie ontwaakt weer door d'ochtend-frisheid na 'n diepe nachtrust die mijn energie tijdelijk temperde maar na mijn stoffelijk verlijden spring-levender en energieker zal zijn dan in het afgelegde…

Zittend aan het meer voel ik 'meer' als minder Zo zittend zijn maakt het meer zoveel minder zijn laat staan hebben dat laat ik wegebben Laat het 'meer' vooral van anderen zijn ik kan zoveel 'meer' met minder voelde ik dacht ik schreef ik aan dit meer dat dit meer ook mag worden van vele anderen!…

De halsstarrigheid van andersdenkenden nekt de harmonie van humaniteit…

De doornen van het leven aan een korte steel of langere wie kent ze niet! Je kan ze omzeilen je kan ze verwijderen je kan je eraan prikken je kan er anderen mee verwonden Maar dan ga je voorbij aan de knop van ieder mens, ieders bloem die de zon: zijn God zoekt zal groeien, bloeien, stralen mag zelfs even "op rozen zitten" maar zal…

Prioriteit heeft niets te maken met tijd maar alles met inzicht in je overzicht dan volgt vanzelf in de tijd jouw uitzicht!…

Als je moeder gaat dementeren kinds wordt weer kind wordt zorg dan dat het jouw kind wordt wordt de moeder van je moeder een goede grote zorgzame moeder: "een grootmoeder" Je moeder zal dan haar eigen moeder ervaren die haar baarde haar het leven gaf haar weer wil ontvangen Nader tot haar Benader je moeder nader haar dan komt…

Als ik levensmoe wordt mijn leven is voltooid ga ik eerst nog treinen reizen met de NS, 1e klas van Den Helder naar Maastricht van Roodeschool naar Vlissingen en op de terugreis ga ik op het knooppunt Utrecht in het hart van Nederland op de rails liggen zonder enige vertraging languit op het spoor liggen: eindpunt van mijn leven…