114 resultaten.
Herfst
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 989 Het is er nu, die vergankelijkheid
die zo kan rotten op de grond
appels die niet ver van de boom vallen
we vinden er ook bodem
aardse van onachtzaamheden
na zwoele zomerse winden
ontdekken er weer eikels
zijn gevallen door koude
het intieme van de nacht
houden van zijn regens
regelmatigheid van zwijgen
tolereren stormen en dromen…
Herfstlicht van de nacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 559 Geluidloos neemt de herfstnacht
alle gedachten mee naar toen
het begon met jouw fluisterstem,
daar bij het graf van jouw vader
vertelde je eindelijk
wat jou was overkomen
in jouw jeugd
er vlogen kraaien
boven bomen die onder herfstlicht
op het kerkhof stonden
er huppelde een verdwaald konijn
op het goed onderhouden graf
van de…
Herfststilte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 131 De dood speelt geen theater met de stilte
zeg maar niets meer is nu bittere ernst
en alles wat er toe deed is fout gegaan
alsof heimwee speelt met het vergeten
liedjes veranderen door een aai van de wind
de herfst heeft nu zijn eigen heilzame stilte
je slaapt niet, je bent niet herrezen
je zweeft ergens rustig en sereen
in de gedachten van…
Herinneringen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 196 Herinneringen aan mijn jeugd
lijken soms
in mijn geest vervreemd
alsof ik toen een ander kind was
dan ik nu zou willen zijn
en ik herhaal soms de vraag
die ik mij als kind zo vaak stelde
wat heeft het allemaal voor zin
als er echt niemand van mij houdt
dan draai ik het geluid van de radio
wat zachter richting regenwoud
en beweer dat…
Het dodenboek
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 618 In het boek der doden
speelt weer die jongen
die voor zijn sterven
de zon toelachte
in het dodenboek
waar een vlinder droomt
over levenloze nachten
zonder bezoek van dagen
die de dood verzachten
met het blonde, lieve meisje
dat na hem ging naar de wolken
in een eenzaam dood vertolken
in het boek tekent stilte
het droevig einde…
Het dodenlied
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 340 Herkende het dodenlied niet
aan het vallen van de bladeren
was voor mij iets tijdloos verbonden
een gevoel zonder heen gaan van dromen
ik dacht ook niet aan jouw stem
toen ik iets hoorde in de wildernis
was er heel ver weg liefde
een echo van stilte in een droom
herinnerde mij geen enkele noot
of muzikaal verlangen
toen je nog naast me…
Het doodspapier
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 655 De herfst treedt weer toe
in mijn belevingswereld
‘t vergankelijke seizoen
van jouw trieste dood
het doodspapier wordt weer
opnieuw gelezen, en tranen wellen
uit bron van innerlijke nood
een doodsgedicht
door jou geschreven
over passie, sterven
en dagelijks brood
de laatste uren
van jouw beklemmende leven
onze gezamenlijke waarheid…
Het zwijgen van tarwe
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 76 Hoe herken je het zwijgen van tarwe
aan het spreekwoord in de wind
wanneer landelijke tongen verdwalen
in wildernissen van de grote steden
hoe zal het zwijgen voortduren
in stilte die geen ruimte inneemt
door kale leegte tussen muren
naast het asfalt van de snelweg
hoor het zwijgen van tarwe
luister hoe tarwe zwijgt.…
Hoofdstad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 54 Er ligt een korte stiltedroom
in het plots ontwaken
tussen de ochtendbakens
van nieuwe dagdromen
Een rivier stroomt langs
haar rode havenmond
nu ze het zwijgen
leert begrijpen in liefde
Ze is jong en de wereld is mooi
haar leeftijd kent negen talen
om je nog veel mooier te maken
ze heeft je in haar stiltedromen lief
Naast het bed…
In kale vleugelslag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 183 De dominee die de emoties
van mijn verwarde moeder
onder controle hield
duldde geen pottenkijkers
tussen de wijkende muren
van de oude boerderij
nam hij een ei mee
uit het kippenhok
in kale vleugelslag
verloor hij zijn veren
verliet hij de hoeve
op zijn kreupel paard.…
In vroegere seizoenen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 753 Wat ooit verwarring was
in vroegere seizoenen
en nu als zielsverwantschap
door deuren gaat
neem ik mee
in een lentebewonende brief
met alle eenvoud daargelaten
bewaar ik kerstspullen
op een vliegend tapijt
verkoop ik mijn dromen
aan de zon.…
Intieme duisterklacht
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 246 Haal ze maar weg, de muizenissen
grote, kleine gebeurtenissen in de nacht
hoe ze het humeur soms droef ontstemden
pogingen die je deed, op eigen kracht
je zag niets in de kleuren
waarmee werkelijkheid schetste
een wereld die in arm en rijk
werd verdeeld
je kwam nooit achter de deuren
waarmee het geloof je vaak kwetste
leegte bleef stil,…
Japanse droom
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 63 door weidse deuren
geurt de kamperfoelie zoet
als de avond valt
altijd heb ik je
lief op aardse gronden
nu de haiku zweeft
hart in jouw boezem
dromen over verhalen
verlangen ligt stil
steeds echter voel ik
emoties bij anderen
mensen zoals jij…
Jeugdhaven
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 373 Er liggen zes boten
aan een steiger
in de haven van mijn jeugd
ieder met een eigen zeil
een buitenboordmotor en roeispanen
een kiel, een roer, en een reddingsboei
soms spring ik in het prille water
van het meer, met minder herinneringen
bevaar ik oceanen in mijn fantasie
waar mijn moeder plots een eiland wordt
en mijn vader een gebergte…
Jouw vernietigende kracht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 149 Wanneer alles gezegd is
steeds opnieuw die opmerking
die een verleden onderuit haalt
een hiaat misschien in jouw denken
of een vernietigende kracht
die uit jouw onderbewustzijn komt
probeer er geen aandacht aan te schenken
want in schemer lacht het denken zacht
streelt herkenning gevoelig drijfzand
in omgeving van de heimweehut
wandelt…
Kerstdag
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.186 Er was niets anders
dan de witte dag vandaag
in de wintertuin
zag ik onzichtbare dieren
nog voor het sneeuwen
in een droom verdwijnen
in een ander, onvervangbaar leven
deed ik
net alsof je nog leefde
nooit werkelijk dood
was gegaan
en niets anders dan dat
droomde ik, in mijn waan
van de witte dag vandaag.…
Kind van de wind
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 46 Na een flinke regenbui
openbaart zich fragiel de zon
tussen hangende regenwolken
de dag breekt eindelijk open
een druppel valt op een verkleurd blad
en van het dwalende blad op een balkon
een aarzeling, maar toch voorzichtig
lichtvlekken van een verlegen najaarszon
schijnen door de ontbladerde bomen
op het natte beneden gelegen gazon…
Kornuit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 117 Er is verschil
tussen gelijk hebben
en gelijk willen halen
tussen ruzie zoeken
en vrede maken
samen zijn we universeel
dwarrelde geesten
omdat waarheid
danst met zomerganzen.…
Koud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 132 Het zijn doorgaans niet de mensen
die het zich kunnen veroorloven
om in een restaurant te gaan eten
die het koud hebben
het is koud voor de mensen
die door de maatschappij
in de steek zijn gelaten
zij hebben het koud
en het laat de meeste mensen koud
dat zij het koud hebben
men voert liever de eendjes
dan een zwerver zonder brood
mijn…
Laatste restje hoop op waarachtigheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 76 Het is stil hier in de verboden storm
de doden wandelen over geplaveide paden
alles wat gezegd is wordt herhaald
de televisie is een spiegel voor demonen
en in computerland staat de tijd weer stil
geestverwanten verstoppen zich in kinderspelen
alles wat gespeeld is werd uit het brein gemaakt
de computer is de dwaas voor eenzame spiegels…
Last van list
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 416 Zij is niet langer de boom
waaraan jij je
na doping zou verhangen
hij is nooit meer de droom
waar je op jouw fiets
naar zou verlangen
droeve helden van weleer
gaan in de hemel tekeer
met helden van vandaag
en stenen in de maag
droom niet, verzin niets, verlang niet meer
de begroting van de tandarts
doet evenveel zeer
als een verleden…
Leenschilderij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 241 We dwalen in een vierkant land
onze gezamenlijke waarheid
kent geen verfstreken meer
het leenschilderij is veranderd
in een maagdelijk doek
droom niet, verzin niets
verlang niet meer
lijkt het namens
de kunstenaar
te zeggen
we schaduwdansen achter de horizon
waar herfstvogels afscheid nemen
met nieuwe moed als levensbloed
ben jij…
Liefdesslaaf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 64 Neem ik het alfabet mee naar mijn brief
dan is het om de letters uit te zaaien
zoals bloemen in het donker van de nacht
zodat je weet dat ik steeds op je wacht
laat ik in mijn zinnen zien dat ik je bemin
begint de hartstocht met een nieuw begin
achter de komma waar ik je laaf
ontbloot en als jouw liefdesslaaf.…
Meeuw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 202 Ik zag mijn moeder
in een meeuw veranderen
tijdens de lucide dromen
van mijn onrust
er stak een wind op
die over het verleden blies
mijn ingewanden lagen hulpeloos
op een tapijt van brandend zand
de meeuw kwam naar mijn rug
naar mijn maag, longen en hart
met een onheilspellende oorlog
in de lethargie van haar schaduw
ik schreef een…
Moeder
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 194 Zag ik mijn moeder
in de zwoele zomernacht
gekleed in roes van zwarte tulpen
met in haar hart
mijn zelfportret
van hardwerkende handen
en boog zij zich
tot de kolkende rivier
om het haar te wassen
in het bloed van de wereld
door de adem van mijn heimwee.…
Mus op de grafsteen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 107 Er zit een mus op de grafsteen
bij het oude graf van mijn vader
met verwelkte bloemen en verhalen
over de vondsten langs de rivier.
Ik wil de mus wel leren kennen
om haar te vertellen over mijn vader
maar ze luistert niet
vliegt weg met mijn verdriet.…
Mystieke vogels
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 218 Meer spreeuwen dan ik tellen kon
verzamelden zich boven een hoge kerk
vol onbezonnen kinderdromen
en een lachende maan achter de bomen
een tante die ik nooit had gekend
stuurde een blonde kinderspiegel
in een brief zonder postzegel
naar een vriend, die mij bijzonderde
mystieke vogels vlogen die nacht
naar een onbestemde horizon
met veel…
Ogen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 144 Iedere dag een nieuw Dillema
om jouw ontrouw te maskeren
het uitzicht fraai
zie hoe het genieten is
landschapswaarden, lijvige heuvels
ruige rivieren, bibberende beken
bomen die langs lanen staren
bladeren melodieën
logboeken vol groen
en in het bij je zijn klinkt
een lied van hetzelfde gezicht
ogen die naar een verte staren
is…
Ontluikende dagdroom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 Pril in het ontwaken
van het ochtendgloren
dacht hij nog na
over de droomcyclus
die hem zo had weten
te ontroeren in het duister
een ontluikende dagdroom
viel hem ten deel
op het bord, met zijn ontbijt
naast een spiegelei
ontwaarde hij zich
een innerlijke bespiegeling
zuinig in huisvlijt
nijverig in eenvoud
in dat bijzondere…
Oren
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 Is het de echo van de radio
die kille stem die het nieuws voorleest
achtervolgd door schreeuwerige reclame
geboren om te horen, alles voor elkaar
voor alles wat niet nodig is
door vaart der tijden opgenomen
in gesloten inrichting, dikke muren
die geen geluid doorlaten
zonder stemmen die waarschuwen
voor de nacht die nieuwe doden telt…