Alle inzendingen van Joris

Eenzaam sta ik aan het graf, Lees zijn naam, zucht dan zacht. Al weer ’n half jaar in de koude grond, Las de naam hij niet verstond, Nooit meer van mij zou kunnen horen, Al zou ’k hem elke dag ermee storen, Want zijn oren zijn voorgoed doof, Zijn stem voor eeuwig doodstil, Alleen zijn naam leeft In mij voort.…

Zij had de wijsheid in pacht, Dat had hij al gauw van haar gedacht, Zijn mening erover bleek juist, Wijl zij ’t altijd had bij ’t rechte eind. Zij vond dat niet buitengewoon, Dat zette meteen de toon, Hij vroeg haar om d’r raad, Wijl hij dacht zij alle kennis had paraat. Dat bleek helaas niet het geval, Daarvan begreep hij dus niemendal…

Luisteren zonder te reageren, Is voor de spreker geen sinecure, Heeft geen idee d’luisteraar vindt, Of die überhaupt wel luistert. Daarom is belangrijk de luisteraar, Aan d’spreker respondeert, Al is het maar met diens mimiek, Die ’t gezegde waardeert. Communicatie, woord en geschrift, Is essentieel voor d’menselijke vooruitgang, Zonder…

O gut, o gut, Wat regent ’t, ’t Regent dat het giet, Dus, droog houd ik ’t niet. Ojee, ojee, ’k word drijfnat, Geen draad aan m’n lijf nog droog, Maar als ’k kijk omhoog, Zie ik helaas dat, Het regenen niet gaat stoppen, Nog bakken zullen komen, Daarna blijft ’t druppels droppen Van blaadren van bomen.…

Het water in de rivier Stroomt eindeloos in de zee, De zee verdampt eindeloos Zijn water naar de wolken, De wolken geven eindeloos Hun regen aan de rivier, De rivier stroomt door en door.…

Waar eens de liefde bloeide, Heerst nu d'verterende haat, Deze uitersten liggen zo na, Kan toch geen toeval wezen. Kussen en verwensingen, Zijn een hemel van verschil, Komen vanuit dezelfde mond, Waar liefde en haat ontstond. Leven en laten leven klinkt Als een toch zo simple daad, Meer in lijn dan liefde en haat, Waarbij men garen…

Mijn bedroefde koude hart Weent in diepe smart Om wat ik eer verloor, Ik lange koesterde daarvoor. Helaas, tant pis, het is weg, Ik had, heb ik niet meer, Ik mis dat node zo zeer, Het is echt een grote pech. Ik heb lang overal gezocht, Onder elke steen, In elke desolate krocht, Weet niet waarheen ’t verdween. Ik heb ’t zoeken nu…

Terwijl ik beî mijn ogen sluit, Verzucht ik, ooh, wat verlang ik Naar haar armen om mij heen, Zoals vóór zij voorgoed verdween. Voel ik haar lippen op die van mij, Verbeeld ik weer met haar vrij, Voel haar zachte lijf tegen mijn lijf, Wil dan, dat gevoel altijd blijft. Droom ik weg in mijn herinneringen, Beleef weer de tijd van toen…

Ik geniet van de regen, Kindren huppelen met hun laarzen Door ’n regenplas. ’n Meisje rent Op blote voeten in ’t gras. Rode en zwarte paraplu’s, Zelfs in mooie regenboogkleuren, Beschutten tegen de regen Zonder paraplu door en door nat, Ik draag ’n jas met ’n capuchon, Mij deert d’regen ook niet. Dan wijken wolken voor de zon,…

’t Hoofd hoogmoedig geheven, Kin omhoog, borst vooruit! Hovaardij is niet te benijden, Menig ging er door onderdoor. Rondom wordt alom gegniffeld, Gefronst en meewarig gegnuifd, Wijl zijn blik op oneindig gericht En zijn oren zijn dichtgestopt, Ontgaat rondom geschiedt, Blijft hij in zichzelve opgesloten, Onkundig wat over hem gezegd…

Je ziet ’t meteen, in één oogopslag, Haar borsten zijn fenomenaal, Niet te groot, ook niet te klein, Niet te week en niet te hard gevuld. Haar lieve rode mondje ’n genot Om te zien en vooral om te zoenen, Haar billen prachtig vol en rond, Draait ze verrukkelijk mee in ’t rond. Zij is waarlijk gelijk godin Aphrodite, Windt om haar…

Ik denk aan het meisje, Van wie ik zo heb gehouden, Nog steeds zielsveel houd, Ik zal blijven houden. Ik voel nog haar warmte, Haar kussen en strelende hand, Mis haar kozende ‘Ik hou van je’ En mijn ‘En ik van jou’. Nu al weer vele jaren niet meer, Alleen mijn stil verlangen, Weemoed naar de tijd van eer. De herinneringen smaken nog…

Mijn ogen zien achter het zijn, Het niet-zijn waarin wij niet zijn, Niemand ooit wederkeert, Zoals de geschiedenis ons leert. Wat mijn ogen daar ontwaren, Is door mij niet te verklaren, Niet te bevatten of uit te leggen, In eeuwig duister gehuld. Mijn taal schiet tekort, Mijn woorden niet toereikend, Wijl er te veel bij mij schort…

Gedachteloos staart hij doelloos Naar ’t eindeloze verre. Hij ziet niet, Wat voor zijn oog geschiedt. Het wereldgebeuren Gaat geheel aan hem voorbij. Kijkend in de verte, Met blik naar binnen gericht, Ziende blind voor alle schoons D’aarde hem biedt.…

Samen met jou hand in hand, Op blote voeten in het zand Langs de branding op ’t strand, Van ons mooie Nederland. Meeuwen vliegen krijsend rond Onze hoofden. Af en toe duikend In het zand of ’t water van de zee, Rallen rennen langs de waterkant. Op de vloedlijn bergen schelpen, Zeewier, schuim en ’n enkle kwal, Plastic flessen, netten…

Zij was eenzaam, Ondanks drukte om haar heen, Alle aandacht voor Haar natje en haar droogje, Niet voor haar wel en wee. Langzaam kwijnde ze weg, Niemand die ’t zag, Nu ligt ze in het koude graf.…

Woorden stroomden uit zijn mond, Een eindeloze stroom, Van woorden zonder doel of belang, Deed hij de wereld kond Van al hetgeen hij wist. Ondanks niemand hem verstond, Bleef de stroom duren, Een stroom die nooit verstomt. De woorden hoopten zich op Tot een woordenberg, Waarin niemand de weg ooit vond, Laat staan begrijpen kon. Wijl…

Ik sta aan het begin van het einde, Heb al ’n lange weg gegaan, 'n Afgelegde weg vol herinneringen, Hele mooie en ook mindere. Voor me ligt een onbekende leegte, Achter mij wat ik heb gehad, Meeste memorabel, enkele vergeten, Mooiste koester ik in m’n hart. Wat ik nog zal toevoegen is onbekend, Ik blijf proeven en genieten, Zolang ik…

De schoonheid van deez aard, Is pas ’n paar honderdduizend jaar, Voorbehouden aan de mens, Hoewel al is miljoenen jarenlang. Toch besteden we meer Aan ’t vernielen dan ’t genieten, Van alle schoonheid op d'aard, Die ’t is echt meer waard! Ik mocht er lang van genieten, Gun het mijn nageslacht evenzeer, Liefst nog veel en veel meer,…

Tijd, dat is wat mooie dingen kosten Daarom verlang ik naar tijd Een verlangen om het van een ander te krijgen En het daarna samen in stukjes te hakken Maar ook om het met anderen te delen Tijd voor simpele kleine woorden En ook tijd om daarover na te denken Maar ook tijd voor angst Angst voor tijd Maar, angst is maar voor even en…

Haar figuurtje was oh-la-la, Koolzwarte ogen, ravenzwart haar, Karmijnrode lippen om te zoenen, Een schoonheid voorwaar. Ik bood haar aan wat zij graag wilde, En ja, dat stond haar wel aan, Dus sloegen wij spijkers met koppen, Dat heeft ons beî welgedaan. Wij hebben nu twaalf kindren op rij, Een compleet dozijn, Met wie wij beî zijn…

Ik wandel al lang door 't leven Langs mijn levenspad, Over heuvels en dalen, Genietend van al ’k heb gehad. Als heuvels voor mij te hoog zijn, Loop ik gewoon ’n eindje om, Ontmoet soms moois onverwacht, ’k Op onbekende plekjes kom. Zo blijf ik genieten van het zijn, Elke dag weer opnieuw, Blijkt ’t zijn nog steeds fijn te zijn.…

Denkend aan het verleden Zie ik eindeloos veel beelden Van mijn herinneringen Uit lang vervlogen tijden. Vooral het beeld van haar, Degeen ik in het nu zo erg mis, Ik zoveel geluk mocht smaken, Nooit genoeg van kreeg. Daarom mijmer ik graag over toen, Verlang ik terug naar eer, Wil dan alles weer graag overdoen. Dat gaat alleen…

Het hart pompt het bloed Naar omhoog en naar beneê, De liefde ik aldus beleê, Voelde ’k van kruin tot teen. ’n Tintling doorkruiste ’t lijf, D’hitte ontvlamde ’t liefdesvuur, D’hartstocht overweldigde Gans mijn leven, gans mijn zijn. Nochtans ging alle leven om mij Gewoon door alsof Niets was veranderd. Alleen bij mij. Altijd de…

In de stilte van de nacht Klinkt het zacht gefluister Van haar op wie ik wacht, Ik elke nacht naar luister. Dan komt zij bij mij in mijn bed, Kruipt dicht tegen mij aan, Dan geef ik haar steeds belet Om met mij te lieven gaan. Al zijn het slechts mijn dromen, En is zij ’s morgens weg, Mag ze elke nacht weer komen, Want ik geniet met…

Zilvren sporen in ’t bedauwde Gras door het gouden licht Bestreken van de prille zon In deze vroege ochtendstond. Verderop zweven bonte koeien Met hun doorkliefde torsen, Gewekt door d’nieuwe dag, In d’stilte van licht zonder geluid. De stad achter de kim ontwaakt Met motor- en mensgeluiden, Door het stadsleven uitgebraakt. Jongeren…

De eenzame treurwilg, Aan de rand van het water, Treurt in de stilte, Met zacht gefluister, Van ritselende blaadjes, Wiegend in d’ochtendbries. Ik luister in de stilte, Naar ’t verhaal van, ’t Lied van geliefden, Elkaar nooit liefden, Alleen zagen. Gescheiden, Door tijd en ruimte, Tot in d’eeuwigheid.…

Een zacht briesje fluisterde, Er hangt iets in de lucht, Gaat rond als ’n gerucht, Waarnaar alleen ik luisterde, Er hangt iets dreigends boven, Hoog boven m’n hoofd, Iets eens was beloofd, Ik niet wilde noch kon geloven. Maar, belofte maakt schuld, Dus ik keek omhoog, Met heel veel ongeduld, Maar vrees de belofte loog, Beloofde bleef…

Haar kussen smaakten o zo zoet, Haar strelingen als fluweel zo zacht, Zorgden voor ’t verhitten van m’n bloed, Wat ik zo mis, zo naar smacht. Alleen in mijn dromen beleef ik Elke keer weer en weer, Wat ik daaglijks zo mis. Nooit meer, geen enkele keer. Al zijn mijn dromen o zo zoet, Belevend ik zo deerlijk mis, Het is bij lange na niet…

Vrijen is ontzettend fijn, Helemaal op te gaan in elkaar, Te voelen om één te zijn, Dat gevoel is zo wonderbaar, Je wel in eeuwigheid wil vrijen, Dat gevoel nooit te verlaten, Je samen zalig te vermeien, We alles om ons heen vergaten. Vrijen begint al in de babytijd, Op de moederschoot, D'kalverliefde in de pubertijd, Dan in de huwelijksboot…