Alle inzendingen van Jos

onophoud’lijk ruikt de vrouw aan manvolk ze zoekt de Ware Jacob een open boek met tekst voor als zij tekst moet weg als hij weg moet zacht en zin in haar als zij zin heeft veel vloed in zijn tegoed om haar gnuivend gefêteerd gekoketteerd te bekokstuiven…

twee mooie dames als loket in de Zuiderkerk gezegd dat nimmer in hun schrijven is te wonen dat gedichten enkel schuil geven bij onbeslagen brilleglazen niet geloken ogen helder licht volle maneschijn dat polyfonie mooi is in oren om te voelen ze waren er rood gloeiend bij bij zijn woningnood wisten niet waar ze zoeken…

Die in Hispanjen zijt Geroemd zij Uwe Bal Aanname Uw Coninckrijk kome, Uw wil geschiede In ‘s Gravenhaege als op het voetbalveldje Geef ons heden Kalou en ons dagelijks partijtje En vergeef ons de zit op onze krenten Gelijk ook wij vergeven aan de nemers van Uwe percenten Leid ons niet in balverliefd thuis verblijven, Maar verlos ons door schenktax…

heb de geest gegeven van mijn zoontje Sacha vandaag de dag Tien Tien Negentien Zeven-en-Tachtig De artsen zeiden zuurstof Gebrek in hersentjes Hooguit plantaardig zijn bestaan wij vroegen waardoor waaraan wat wij wel weten WIJ hebben het gedaan WIJ stonden er bij Keken naar Ik heb het gedaan Wat hoe heb ik gedaan? Blijf zoeken ik…

een soort wippen soms hang je d’andere kant was zwaarder soms val je d’ander stapte er van af verend wip kippen ‘t echte werk alles in eigen hand los van keurmerk gezien een mevrouw handjes los schokdempers valbrekers toch vrij gevallen jong nog altijd alleen gebleven…

Niemand zal ooit weten waarheen de weg leidt, Waar hij begint of waar het einde zich bevindt. We volgen de weg als blinden die niet zien, Als doven die het geluid van stilte niet horen. Geen notie van voelen en geen notie van tijd, We huiveren slechts door de kille winterwind. Ons leven bestaat louter uit ‘als’, ‘misschien’, En we lopen ons…

van heimwee naar de vermicellisoep met selderij balletjes gehakt heel zout stomme vieze sliertjes verder helemaal niks uren getrokken afgespateld het grijze schuim zo ontzettend geel die soep hij haatte hij moest ze wel eten precies ja net als de karnemelkse pap de bitterkoekjespudding die was lekker…

aan de overkant van mijn rivier de boom met bladeren haar paraplu waaiert boven ‘t water nog groen twee takken niet nee die zwaaien eerder af herfst geeft ze nu al brui rood bruin lover nu met avondzon zo waar geel oranje dat belooft heel wat tot de wind de blâren heeft geschuierd de vissen niet meer kunnen schuilen onder moeders’ paraplu…

sneeuwwit willen wij ons tapijt weg met zwervend vuil als ’t kan in ‘n kuil kom voort maar met de schone geit geen vieze lappen op de grond we pakken ze om te steriliseren normaal toch huishoud’lijk beheren erfgoed van vloer tot plafond wat we niet werk'lijk rein krijgen extra te behand’len tegen parasieten willen zonder zorg genieten…

recht vooruit geheven je pet je neus je meet je pas af aan die van je kameraad bij de generale staf het hoofd van staat sta je stok stijf stil je draait je hele lijf in enen een kwart slag je trilt de staf kijkt of je broek glad zit je pik gesteven binnen vlak houdt de president van zambia glimlacht strijk zet je draait terug…

op 't hoofdkussen ontvangt hij genadiglijk z’n plussen vallende in minnen raakt hij buiten zinnen bij vijftig min stond hij nog plus pas bij vijftig plus ging hij in de min ooit was hij voor wie de bal durfde kaatsen nu is hij voor ’t minnen van de naasten hij zegt "mijn hart wordt oud altijd al van binnen goud dus…

een groot dichterlijk gevoelen bevloog mij bij de ping pong match tegen holendrech' citaten strofen vlogen over tafel mijn fantasie sloeg toe helaas de poëzie in de bal raakte kant noch wal m’n coach adviseerde au revoir voor mon imagination au pouvoir ik deed wat hij zei en won m’n partij…

een groot dichterlijk gevoelen bevloog hem bij de ping pong match tegen holendrech' citaten strofen vlogen over tafel zijn fantasie sloeg toe z’n poëtische bal raakte kant noch wal de coach adviseerde au revoir voor imagination à son pouvoir gestopt z'n rijmelarij en ja hij won de partij…

de Wereld der Letteren kent ook regels en wetten: wat echt beurt beurt buiten beeld zo was er gister ‘n waar lijk gestorven als dichter onderwijl wandelde 'n tom pouce met sprieten zachte bef onder bestreling de deur uit de neerlandicus had 't nakijken…

hij zoekt haar hij zoekt het op de gracht het portiekje in de nacht hij bromt rood geblomd kom kom nou gauw zijn handen grijpen zoeken haar wespentaille de fluwelen gesp herinnering groeit in zijn val naar tranendal hij huilt ginder roeit een nachtelijk bootje…

in grote steden volle straten pleinen hete sferen dragen zware dampen vrije mannen meiden massa’s deinen zwoel taps hun gezucht bij 't slampen genot in drift drijft begeerlijk lonken jonge blommen zoeken in rust’loos dwalen lijven ogen neuzen monden om te bepalen zonder knel hun keus diep in splonken ziet het water stijgt ze tot de lippen…

daar ligt hij dan de man van de uitgestoken nek het is nu klaar de rek is er uit hij kan gaan waarom getreuzel vroegoude man uitgestoken nek? waarom waarvan welk geneuzel hij moet opstaan die rare rek die verrekte pijn kan het zijn beste man dat je domweg te dom was te veel hooi op je vork nam? nee geen nood aan de man…

als ik val dan val ik in mijn bloementuin op de mannequin niet op d'anemoon ook geen duizendschoon salvia dahlia gerbera begonia of rosalia passie- pinksterbloem 'k zie u denkt d'aster lijkt 'm veel gepaster herfst vaarwel zacht en teer voor't mooie weer mijn blom voor altijd luim is echt de mannequin zo slank zo steels…

het oog van Rita bereikte nu de kust angst regeert d’immer koele Texaan z’n hebben en houen gaan er aan ongevraagd de rampspoed kwam als must dun duin stormen die hier komen gaan bij Ter Heijde waar men weer zand spoot zelfs dan wordt ’t talud nog ontbloot het dorp zal nu of straks weer vergaan beleidscircuits zijn hevig in beweging conflicten…

Aan Westerse tafels gold onomstreden penhouden was van ‘n grijs verleden toen bleek 't Hong Kong dat ballers van Ping Pong d’ houdgreep met batpen in opslag deden…

algemeen bekend ‘t weer is onbestemd stemming is als het weer wat je ook stemt alles komt op je af zoals het was liefde is van tweeën één stem je op elkaar af het wordt altijd nooit weer wat het nooit was…

in de oorsprong van uw eigen werkt u pro deo precies net als pro deo advocaat uw zakken worden gevuld door’t proletariaat…

brengt helderheid bij regen zon maan in hunne schijn immer tere tederheid je ziet de wereld opgeklaard je ervaart de wankelheid als wereldkaart: de wereld weegt beweegt en wankelt zo edelachtig zie je eigenlijk zelden nooit hoe weerloos wankel de wereld waarlijk werkelijk wel niet is…

in 't land van duizend en nog 'n nacht blijkt Allah heel anders dan tot nu werd gedacht ze leeft in Nirwana als Tabula Rasa speelt kiekeboe geeft Fata Morgana bij droogte en morgenstond ze heeft ook 'n oase met catering voor eigen rekening…

naar school gaan was jaren achtereen ’s morgens vroeg om half zeven begin van leven douchen kleden voor druilerige regen fietsend wind tegen door de duinen niet verzuimen hand opsteken naar de lange regenjassen de mannen van het gesticht langs de weg dicht op de halte van de busstop ogen binnen gericht roerloos in stand in hun stille…

als ik door loosduinen rij denk ik altijd wat men hier vroeger zei we hebben tot in eeuwigheid vrede rust komkommertijd d’hofstad groeide grandioos de kromme jongens bleken broos nu zijn ook de tuinen loos…

is altijd informatief over fameus leed en lief: ‘wittgenstein en einstein zwijgen nu in zweinstein’ ‘tachtigers worden gemeden behalve de perk van eden’ ‘billy woodcocker tracht te verblommen dat hij komt om jerry’s tenen krommen’ ‘Coetzee is nu echt van den zotte schudt handen met meisjes in grotten’ 'don Quishot was als windbuil mal en…

is laven ter ontschaven van weerbarstig kreupel hout van 't woud al heel jong gekapt bekneveld gebutst domme nagels zomaar in getimmerd uitgedroogd ingeteerd afgestempeld verzegeld voor onbekend en onbestemd ziet nu: loten lopen uit lang leve de brouwerij zo ziet men maar nog ongelaafd is onbeleefd…

zat bibb’rend in de Bar van het Paradijs te Vingtimiglia bitt’re koude campari soda heel veel ijs rotsen hoge bergen blauwe meren bellissimo lollo-lollo-la-lollo-brigida cardinale-quatro-stagioni claudia-lezione-con-amore sophia-loren-tesoro-mio… moeilijk te verklaren zijn giornata particolare enige uren later kwam-ie waggelend…

bundeling is verbladering in de herfst je waait weg je blijft liggen weggerot geveegd op hopen je weet niet meer je vergeet door d’ontluist’ring na d’ontblad’ring storm en beregening ontlezing als herinnering zo blijkt telkens weer bij lang verleden dichters die ooit in bundels waren…