Zo'n eerste dag dat water
geen water meer is maar meer.
Het kind met beide voeten gestrand
vraagt naar ijs - glad - ijs.
Zo vraagt ze naar de chemie
van het simpele, gladde, volmaakte
waarin ze haar doorzichtige drie jaren ziet.
De schelle schaatsers flitsen voorbij
tekenen in de wind.
Het kind beweegt, schaduwloos
ze knielt, buigt voorover…
Marcheren, doorgaan, dat is het gebod.
Het gebod is verlangen.
Een andere taal, hoe goed vertaald.
Orde, maar niet van de chaos, is dood.
Het gaat over een sprookje.
Een soldaatje, een vrouw, eigenlijk een stem.
De klank van de abstracte orde.
Het soldaatje met ransel en vuurslag
moest vechten in brand en storm.
Tweemaal slaan - driemaal…
Ik sta naast je bed
Er zingt iets in mijn oren
alsof je slaap de melodie kent
van toen. Kind, je huid
laat een bloemengeur toe
je bent je vaders gedicht
mijn Ierse roos
je rijdt op wilde paarden
en je spreekt wijze taal.
Ik luister naar het sterven
van mijn moeder, terwijl de dood
aan jouw masker begon te kerven.
---------------------…