Alle inzendingen van Karel

Als je niets meer hoort of voelt zodat wellicht vroeg onbedoeld je niet meer bent waar je denkt te zijn verdwijnt alle aardse pijn want oh, wat is het er fijn met die gedekte tafels en romige engelen die met blote borstjes boven je bengelen Hé daar is Jezus, Jesses nog aan toe Hier wil ik wel blijven Hier word ik niet moe Die 70 maagden…

Ik hoor de nacht die nader-zijgt, - en beider zwijgen... Ik voel uw hoofd naar mij geneigd, - zal 't míjne neigen? Uw aangezicht is vreemdlijk stil in 't schemer-leven... Ik zie het laatste dag-geril in de avond-dreven. - Is dit een einde of een begin?... Uw handen glanzen; uw blik is als violen in verslenste kransen... - - Ach…

De wereldse mens van vandaag kent De Verlosser nog maar vaag Voor hem rijst met Kerst de vraag Met wie zit ik aan tafel en met wat vul ik m’n maag? Het komt op deftig schransen neer in een kitscherige sfeer Heren met branie, opgetutte vrouwen Kleine hapjes en goed kauwen We zijn Hem vergeten Zelfs vóór en ná het eten Straks gaan we…

Verzorgers, moeders, vuilnismannen Politie, bouwvakkers, alle Jannen Zeelui, piloten, bioboeren Kappers, knijpers, kutfrisse hoeren De rest tot 67 met baan Pensionado’s die door willen gaan Dan bijstanders, werkelozen asielzoekers, statenlozen Placebo voor junkies, criminelen, vetzakken en pedoseksuelen IC’ers en terminalen? Lang genoeg…

Hoe wordt mijn lippe week van honig-smaak? - 't Is of 'k met tanden-reek uw tanden raak... Hoe zijn uw ogen klaar van vreemde schijn! 'k Zie er me lévens-waar spieglend in zijn... 'k Hou mijne leden, als ware ik beschaamd... - Uw adem, om mijn hals, die zoelig aêmt... - Is het een lente-gloed die dóor me gaat? Hoe toch uw strak…

In WO II gingen er 25.000 per dag Alle leeftijden, 6 jaar lang Nu overladen we de wereld met schulden, leed en dwang om aan levens van vetzakken en doorleefde wrakken nog wat dagen vast te plakken Een krachtmeting van staten in dwingelandij van doen en laten…

Over de zee hangt matelijk te tampen een zoele en droeve klokke door de mist. De dag is zonder klaarte en zonder lampe. Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist. Een stemme galmt, en ieder loopt verloren. Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn die naast me dragen door te dichte smoren lijk al te volle teilen melk hun pijn. Ga niet…

In WO II gingen er 25.000 per dag 6 jaar lang Nu leggen we de wereld plat Voor een fractie daarvan…

Tweehonderd jaar geleden werd je vijfendertig Nu tachtig 8 Uur minder door corona is nog steeds prachtig…

De trein rolt op de zwarte bol der aarde o, angst-versnelling van mijn hartstocht in de afgrond naar God. De gloeiende veeg van mijn vinger, fosforisch op de blauwe glaswand van een nacht; het grauw geraas van een levenslot aan de duistere bocht van een dennenbos waar God mij wacht. O, gij daverend hart der machien, en uw God-verloren vlucht…

Overtolligen vol eigenwaan Gestrekte arm en open hand Vragen, nee eisen geld om lucht tot room te slaan Het subsidie-orkest speelt onmisbaar De barman tapt nog na Onmisbaar zijn bed brood bad Geen cultuur en horeca De gutmensch en zijn volgelingen krijsen in koor: Wij willen voorrang al dienen we nergens voor De reiswereld kraakt…

Een kleine is snel gemaakt maar dan begint het pas Wie gaat bij ’t minst geluid meteen de sponde uit Wie geeft het de fles Wie brengt het naar de crèche Alle twee natuurlijk, altijd bereid te gidsen naar volwassenheid Daar bent u hopelijk mee klaar over 20 – 30 jaar Het kan ook tot uw dood want in dit land vol woningnood blijft uw kind…

We gaan er wat aan doen Want met 10% besmet Zijn we tot onze spijt Nog heel ver weg Van groepsimmuniteit Zoek een drukke winkelstraat Sproei aerosolen goed gericht Organiseer een zangfeest Doe ramen, deuren dicht Knuffel je medemens Betaal enkel nog contant Was je handen zelden Doe het voor je land Intensiveer je contacten Na een…

De natuur ruimt vetzakken op Ik kan er niet mee zitten Ze deden toch al niks dan vreten, zuipen, pitten en van de zorgtoeslag een baaltje shag per dag Verlost van deze plaag kunnen de premies omlaag Het nettoloon omhoog Er komen flatjes vrij We krijgen een fitte maatschappij Nu niet huichelachtig doen met ja-maartjes of fatsoen Vetzakken…

Mag ik zwarte koffie bestellen? Of is dat niet zuiver meer Zal ik koffie zónder vragen Want dat komt op hetzelfde neer Zo tob ik met het woordje zwart Hoe is het te vermijden Ik pak het synoniemenboek Het zal me niet verblijden Grimmig, duister, gekleurd Onwettig, illegaal, besmeurd Kwaad, rampspoedig, somber Dreigend, streng, donker…

157 jaar geleden schafte Nederland de slavernij af voor zwarten overzee wel te verstaan De slavernij voor blanken hier bleef gewoon bestaan De boerenknecht, z’n vaar en moer waren erfslaaf van de hereboer Een arbeider in de katoenfabriek stierf uitgemergeld aan een koliek Z’n vrouw moest hoereren om niet te creperen en de kinderen, zo had God…

Empédocle was 'n ‘wijze’ en wilde zien waarbij het kwam, dat de Siciliaanse Etna lava spuwde en rook en vlam. - Hoe men mag, tot heden toe, de vorsers, die op elk gebied alles mordicus doorsnufflen ‘wijzen’ noemen, vat ik niet. - Nu tot daar. Hij klom dus daaglijks op de berg, en zwart en vuil, zat er uren lang te kijken naar…

DE MOEDER Ik draag u aan mijn hart, al ben ik járen-zwaar. Voelt ge mijn adem als een vlamke op uw haar?... DE ZOON Ach, zwijg: ge zijt een vróuw langs lege levens-straten... DE MOEDER Hoe, heb ik niet mijn zoen op uw gelaat gelaten? DE ZOON Uw zoen is op mijn mond gelijk mijn tranen: zóut... DE MOEDER Mijn…

Adviseurs en kabinet met blinde angst besmet volhardden in dure plicht tot de samenleving was ontwricht Wee gij, bijna doden Sterven is hier verboden! Doorligwonden, zwaar dement spierverlies, incontinent Al is het maar voor even U zult ten koste van alles lijdend verder leven In sloppenwijken wereldwijd waar de mens dagelijks strijdt…

‘Uw eenzaamheid? Gij zijt als die wolvin. ‘Zwijmlend van honger, en van moederschap bliksmen-verblind en 't ingewand doorflitst, heeft, bij de trill'ge guurt van winter-nacht, in 't gladde leem van een doorweekte sloot, deze wolvin, al hare tanden bloot, geworpen zeven jongen, schicht aan schicht. ‘En in de nacht heeft niemand haar gezien…

112 Wordt platgebeld We letten op elkaar We helpen de overheid in tijden van gevaar Hij heeft z’n ster niet op Daar zit er een op zolder Ze moeten snel op transport! Voordat het erger wordt…

Begin de dag met muffins Waggel slempend naar kantoor Vergeet vooral je pillen niet Breng de dag al vretend door Zet je flatje in de rook en sluit af met een big coke Een lockdown voor fastfood komt 50 jaar te laat Het rijkste land ter wereld ligt in een spagaat nu geleende welvaart aan virus ten onder gaat Gettodrab en trailertrash…

Om een virus af te remmen Ontwrichten we de maatschappij Ga nog even door zo En we hebben allebei…

Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen... - Waarom uw avondlijke vreê bevuild met slijk van derf verleden, o Geheugen? Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken... - Waarom, waarom uw beeltenis…

De wereld is ontdaan Corona is de naam De cijfers tonen aan Corona treft geen blaam Het is bescheiden Vergeleken met griep Die élk jaar maait Maar meer in het geniep In 2018 gaf griep ruim 9000 zieken de laatste zet Er werd geen ophef over gemaakt Een half miljoen was besmet Geen afstand, niemand bang Geen sluitingen, vier maanden lang…

Gezichten mijner dood, ik draag in mij De klare blikken van uw teedre heerschappij, En ’t warme strelen van uw glijdende gewaden… Ik ken u niet, maar ben in u verblijd, Want gij blijft jeugdig door de tijden, en de tijd Breidt om uw haren heen de zachste dageraden. Ik min u. Ge zijt mijn; ik leef, ik léef van u, Gij, die mijn dagen als een…

Wanneer ik sterven zal (o glimlach om de vreze en om 't begeren dat ik eindlijk sterven zou!): neem dan dit pijnlijk boek; wil deze verzen lezen waarin ik u miskenne, o vrouw. - Ik weet: gij zult er niets dan bitters ondervinden; niets dat u om de zwaart der dode ontgoochling troost: slechts 't hunkren naar de duizendvoudige beminde dat zijne…

Gij draagt het gladde mom der dood; uw oog is groot van lijden; het naaste naken van de nood heeft uwe mond gescheiden. Reeds is het, of het laatste woord uw lippe gaat verpaarsen. Gij spert uw vingeren, doorgloord van eeuwig licht, als kaarsen. Uw glimlach voert het bijster beeld der eeuw'ge ontvangenisse. Het lam des offers…

Ik wil geen boormachine met tekort snoer Geen boortjes alle maten om ongebruikt te laten Geen pluggen en haken die snel zoek raken Geen nerveuze bel achter glas van een secuur waterpas Ik wil graag een helpende buur voor een gaatje in de muur!…

Ik wil geen boormachine met een lang snoer Geen boortjes alle maten Waar moet ik het laten? Geen pluggen en schroeven Geen waterpas secuur Wat moet ik met priem en potlood? Ik wil gewoon...... een gaatje in de muur!…