Het open luik
Het harde, houten luik is dicht
en daar achter is de dag
met zijn parel-gouden licht;
daarachter de bomen, de bergen, de wereld, de wind,
de mensheid: man, vrouw en het fijne kind;
daarachter de zon,
daarachter de maan,
daarachter de zilveren sterren;
ook Vlaanderen, nevel-blauw,
en God.
Het leven is nabij en verre;
het hart des levens weten wij slaan,
de kracht der dingen horen wij gaan
achter het harde, houten luik.
Toen hebben wij het luik opengedaan.
Het Open Luik (1922)
Schrijver: Karel van den OeverInzender: Redactie, 16 juli 2021
Geplaatst in de categorie: wereld