Alle inzendingen van Kenneth

Ik ben die ik ben, die ik ken dat komt door mijn geheugen en al ben ik zelf mijn grootste fan soms is de waarheid zelfs een leugen…

Tot nu toe heb ik niet om je gehuild Geen tranen gelaten omwille van je verdergaan Dat zal ik waarschijnlijk ook nooit doen Maar toch heb ik verdriet om je Samen met zovelen Ik kan het ook niet Het is niet eerlijk tegenover Hen Die jou zo goed kenden Mag ik geen tranen laten Ik schaam me Omwille van hun verdriet Hun gemis is zoveel groter…

De wind waait zachtjes een briesje heet dat toch heerlijk dat gevoel van friste in mijn gezicht, doch voelde ik me toen slecht alleen en verlaten niemand die met me wou praten tijd liet ik aan me voorbijgaan vrienden liet ik staan ze waren niet echt haren werden wat langer ogen steeds banger ik stond op het punt het te begeven en…

Wacht nou nog even laat me hier niet alleen bibberend en bevend angstig, zoals geen, ander zou kunnen zijn, niets dan pijn omringt mijn gedachten enkel donkere nachten. plots spreekt ze dan ik weet niet, zoiets van ik blijf bij jou ik blijf je eeuwig trouw toen wist ik niet dat ze loog, me bedroog toen wist ik niet dat zij angst…

Oorlog tussen gedachten, een strijd tussen ja en nee. vele slapeloze nachten, waarom ja en niet nee Zoveel vragen te beantwoorden, zoveel dingen die ik nog niet hoorde Mijn leven begint pas ik verga nog lang niet tot as.…

Kijk naar haar verleden, zoveel geleden, zoveel doorstaan, nooit zo ver gegaan. Ginds, daar of nergens. Nooit, hier of ergens. Alles vergaat tot gruis, geen echte thuis. Geen vader, geen moeder geen zuster, geen broeder geen vriend, geen vriendin het touw, daar zinkt ze in.…

Schrijven wil ik een gedicht waar ik mijn vingers van aflik indruk maken op jullie lezers me onderscheiden van alle meesters rijmen dichten alles zonder naam voor eer, glorie, alle faam ik kan gevoelens het best verwoorden daarin ben ik uniek de manier van schrijven, de techniek elke zin, elk woord, iedere letter vermoorden enkel, de droom…

We spraken in het zwijgen met woorden geen klanken of weergalmingen met woorden geschreven op papier die evengoed met andere woorden gewist konden worden vergeten met woorden worden toen sloot je het verhaal zoals bleek je papier was op vereeuwigde woorden worden gehoord het verhaal op papier verteld maar de woorden klinken in mijn…

als je hartje koud is en je voelt je niet zo fijn eenzaam en verlaten laat mij dan je kacheltje zijn als je hartje koud is je bloed als azijn zuur en koud laat mij dan je kacheltje zijn als je hartje koud is en je verlangt naar iets fijns laat mij dan in je leven laat mij dan je kacheltje zijn laat me die warmte geven dan gaan…