liefde
De wind waait zachtjes
een briesje heet dat toch
heerlijk dat gevoel van friste
in mijn gezicht, doch
voelde ik me toen slecht
alleen en verlaten
niemand die met me wou praten
tijd liet ik aan me voorbijgaan
vrienden liet ik staan
ze waren niet echt
haren werden wat langer
ogen steeds banger
ik stond op het punt het te begeven
en toen stond jij er plots
uit het niets kwam je dagen
zonder kijken, zonder vragen
kuste je me op de lippen
en stillaan begon al m'n verdriet te vervagen.
Geplaatst in de categorie: liefde