Alle inzendingen van Kerima

Wanneer de eenzaamheid loopt Als tranen door je vingers, Kijk dan heel hoog in de verte Waar sterren glinsteren In betoverende slingers. Wanneer de lucht ledig wordt Als spiegels zonder glans, Bewonder dan de nachtzoen Die de maan geeft aan Een sterrendans Wanneer het verdriet verschijnt Als een stilte in de schemer, Zweef dan met…

Vlindervrije lucht Afscheid nemen van de dag Gestorven vleugels…

Wanneer ik uit de tijd zal vertrekken, zal de wereld me met aarde bedekken. Mijn verlangen zal me dragen, naar een eigen hemel, zonder duizelingen en zonder hartslagen. Verheven tot in de lucht, zullen mijn tranen drogen en zal het licht in mijn duisternis worden geboren. Eindeloos helder zal ik zingen in mijn ziel. Lucht en…

Tranen in ogen Weerkaatsen stil de regen Bovenaards verdriet…

Ik heb me vastgebonden aan het heden en me weggestopt voor de waanzin van het verleden. Geruisloos zijn schrijnende gevoelens voorbijgedreven, ik ben al die jaren vergeten te wenen. Onvoorbereid begonnen deze verborgen littekens in mijn huid te boren, ik kon mijn eigen pijnen niet meer aanhoren. Ik probeerde in geschreeuwde nachten…

gekwetst kreupelhout een gebrekkige liefde stervende natuur…

Glijdende stappen schuiven uit op een schaduw van een gladgroen blad…

Speelse, zachte dons dwarrelt in onze harten liefdevol gestoei…

Je draagt een schaduw in je leven, verdriet verzwakt je spreken. Je loopt gebukt door het lijden, bedolven door massieve pijnen. Patronen worden verbroken, schuldgevoelens worden geslepen. Langzaam gaat het je lichaam slopen, je gemoed zinkt in grijze nevels. Er is geen onderscheid meer tussen licht en duisternis. In de avond spreekt…

Door ontbrekend licht verbijten de winterblues een eenzaam gevoel…

Een vredige stilte schrijft woorden neer in een zacht gefluister Een omringende rust daalt over een schemeravond in een stil ontluiken Een onbewaakt ogenblik leest blinde antwoorden in een gezicht Een tedere lach gebaart een zwijgend begrijpen in het kaarslicht Mijn hunkerend hart bewaart dit gevoel binnenin, verwarmd door…

Verdrongen door een vale schaduw Schuifel ik langs kale muren, Besmeurd door vertwijfeling, Uitgeput door gekwetste uren Aan het eind van de dag, Zo beklemmend zwaar, Hoor ik alleen nog maar stemmen, Zo verward en ondraagbaar Ik beweeg als een vreemde, Rusteloos in de tijd, Gebonden door een cirkel Neemt mijn falende adem afscheid…

Eén foto wordt een testament, Eén blik naar een klein moment, Blootsvoets en duizendschoon, De wereld verandert licht van toon. Twee harten in één ritme Kleuren het beeld in ware dromen, Zolang dit beeld zal bestaan Gaat voor mij de wereld open. Tranen vormen treden van geluk, Tederheid gaat over grenzen, Warmte zindert door stilte…

Verlegen blaadjes Reikhalzend naar licht en zon Bestaan in schaduw…

Steeds herhaalt zich de laatste dag toen ik danste onder de regenbogen, warm bleven de kleuren in mij stromen. Steeds voel ik de laatste traan toen jij lachte vol licht geluid, kriebels speelden op mijn huid. Steeds nestelt mijn ziel zich dieper door duizend dingen, aarzelend liefkoos ik , ‘k wil het niet verdringen. Ik bloos bij het…

Een besneeuwd landschap gebeeldhouwd in de winter door kinderhandjes…

‘k Vaar mijn eigen koers door de wereld en doe hemelse bestemmingen aan. Ik zoek onderdak bij de sterren en leef op het ritme van de zon en de maan. Gepassioneerd ontdek ik hemelse oorden en doorkruis onbekende stromen. Ik ga op zoek naar droomeilanden, niet wetende waar ik zal belanden. Ik reis naar woorden in mijn dromen en zeil met witte…

gestorven tranen van ontdooide verlangens bevriezen langzaam…

Waar is het licht dat de schaduwen van mijn dromen kan verdringen ? Ik zoek de warmte van jouw armen die mijn gedachten kunnen binnendringen. Waar vind ik nog ergens een houvast in de donkere wereld in mijn hoofd ? Ik verlies mezelf steeds zonder hoop, mijn dagen worden genadeloos vermoord. Gewoon een verlangen naar een gebaar, een zachte…

Geoogst door de herfst Noten zingen eigen-wijs Wind in de bomen…

kleurrijke dromen uit stilte ontstaan warmte vervult dit eindige leven liefde nadert een kloppend hart een mens verdiept in een hoger streven rust vloeit naar aarzelende nachten hemelsblauwe luchten om zacht te betasten mijn hart roept de hoogste tonen spontaan bekoord door jouw onverwachte lach die jij aan mijn schuchtere wereld gaf helende…

orkaan in je hoofd woorden buigen in stormwind in haiku vertaald…

Een beroofde kinderhand, Eindeloos wreed, Het kijken doet zo zeer Een inwendig gezicht, In de nacht verborgen, Mijn hart gaat onbedekt dicht Een knagend visioen, Achterwaarts lopend, Mijn slaap wordt wild gesnoeid Het blijft maar regenen Op mijn eigen huid Vreemde tranen, Een doods geluid Vluchten kan niet meer, In mijn dromen…

Leven in wording Wonderbaarlijke schepping Natuurlijke kunst…

Mijn vingers beroeren de aarde. Witgekleurd drinkt mijn huid van het zuivere water, zoals het verdorde blad, verdwaald op haar levenspad. Mijn handen wiegen de zon. Verkleumd verwarmt mijn huid zich in het pure licht, zoals een gesloten roos, gevlekt en oh zo kleurloos. Mijn armen openen in de wind. Genietend verlangt mijn huid naar…

klein meisje met je stil verdriet, zovele tranen om het verleden, je ogen zijn zo moe, je stem heeft zoveel geleden trage dagen verdrinken in pijn, het heden lijkt alleen maar schijn, de duisternis omhelst je heel broos, rusteloze beelden schreien meedogenloos tenger wordt…

Gekrijs van meeuwen Een droom van een blauwe zee Inktzwarte tranen…

Tranen in mijn ogen Getuigen van stille momenten Het zonlicht geeft kleur Aan mijn wenen De maan omhelst een zachte glans In mijn gebeden Een roos schenkt geur Aan mijn verdriet Een vlinder bewaart de vrijheid In mijn leven Tranen in mijn ogen Getuigen van ongetemde dromen Tears In My Eyes One moment in time.…

Vergankelijk broos Waterlichte verbeelding In rimpels weerkaatst…

Verse sneeuw, onschuldig, een engeltje dat geeuwt. Witte tranen, gedragen, bewaard in een eeuw. Stille schaduwen, zo licht, in winterdagen geborgen. Kraakheldere nachten, ijskoud, maar toch verzachten. Geen woorden, geen praten… Volmaakt is de stilte, in winterse klanken geschapen.…