Alle inzendingen van Koen

Het sneeuwt. Op het plein worden de sporen gewist. De man zoekt in zijn krant wat hij mist, wat hem stoort, boven het hoofd hangt en wie zich vergist. De vrouw slaapt, wordt niet gehoord. De torenklok, op de tijd achteruit, slaat geloofd zij de heer om zich heen en de huizen rollen als egels op elkaar in. Een schoorsteen hoest, werpt een koord…

Laat hier geen twijfel over bestaan, dit huis zal bouwval worden met de grond gelijk ook dit gedicht. Omdat ik stenen met een zin en met cement elk voegwoord vergelijk, de gangen met mezelf en daar dan in verdwalen. Ramen, trappen, deuren, in en uit van kinderen die bij hun moeders blijven zwijgen, in de tuin een schrikbewind van kruid.…

Penetreer het papier Het inkt droogt zijn blauwe tranen Maar ze blijven zichtbaar Voor iedereen te aanschouwen die er oog voor heeft Deze manier van verwerken Doet menig mens verbazen Bewondering voelen Of gewoonweg haten De inkt kan door schrijvers’ tranen Het papier ook weer verlaten…

Meisje van zeven bouwt wereld op dezelfde tafel uit als de mijne, peutert met stenen, huis in een huis en praat zoals ik op papier met pop. Zij oefent in wit, dagelijks brood en kan daar niet genoeg van krijgen. Dat doe ik ook, spaarzaam, in verzwijgen en hoe dit wennen is aan dood. Kom niet dichterbij, zegt zij, ik speel en maak wat niet…

ik ken je niet ik weet niet wie je bent ik weet niet waar je woont ik ken je gevoel niet maar ik weet dat je bestaat ik weet niet hoe oud je bent of je goed of slecht bent ik ken je niet ik weet niet wie je bent en waar je woont en als ik je dan ooit eens tegen kom zal ik zeggen in mezelf ik ken je, maar jij mij niet.…

Ik zit op het strand. Ik zie de zon wegzakken in de zee. En ik moet denken, denken aan jou. Want je kon niet met me mee. Het gaat niet helemaal goed met je. En dat doet me erg veel pijn. Het gaat thuis niet helemaal goed. En dat is voor jullie allemaal niet fijn. Je bent ook vaak verdrietig. En in jezelf ben je boos. Ik kan je alleen maar…

Ik lig naast je op bed. Je wilt niet slapen. Ik wrijf over je wangen. Je zit al te gapen. Zachtjes praat ik tegen je. Dat ik je mis en van je hou. Je moeder heeft me verlaten. Me laten staan in de kou. De tranen rollen over me wangen. Ik wilde er altijd voor je zijn. Ik heb alles voor je over. Jou moeten missen doet me zoveel pijn.…

Het neerlands volk is in rep en roer De een heeft vreugd, De ander verdriet, Bij het zien van het nieuwe leesvoer Zo lees ik uit de krant voor, (Ik lees tussen de regels door) Wat een vreugd Wat een vreugd We hebben een prinses Met een opa die niet deugt…