Pop
Meisje van zeven bouwt wereld op
dezelfde tafel uit als de mijne,
peutert met stenen, huis in een huis
en praat zoals ik op papier met pop.
Zij oefent in wit, dagelijks brood
en kan daar niet genoeg van krijgen.
Dat doe ik ook, spaarzaam, in verzwijgen
en hoe dit wennen is aan dood.
Kom niet dichterbij, zegt zij, ik speel
en maak wat niet naar mijn zin is stuk.
Ik ga behoudender om met geluk,
wil op hetzelfde blad als het hare
wat zoekraakt in beelden bewaren,
als een pop in een pop in een pop.
---------------------------------
uit: 'Zwijghout', 2000.
Inzender: gvr, 27 november 2005
Geplaatst in de categorie: kinderen