Alle inzendingen over kind

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

Daar ligt dat jochie, aangespoeld, Dood en eenzaam. Dat was toch niet zo bedoeld Toen zijn moeder hem in zijn armen nam en hij als baby op de wereld kwam?…

Zij die twee gezonde Kind'ren het levenslicht Liet zien en ze in liefde Heeft grootgebracht moet Nu de dood haar langzaam In bezit neemt constateren Dat alleen de dochter nog Om haar geeft - haar zoon Heeft al vijf jaar niet Meer van zich laten horen En hoe dierbaar de kind'ren Voor haar zijn blijkt wel Als ze na uren diepe…

Waarom is het zo moeilijk om uit te leggen, hoe leeg mijn leven zonder kinderen is?…

Je doet je ogen open, één voor één en slaat me gade. Ik doe mijn ogen toe, één voor één en ga te rade. Ik zie je zo heel veel beter, intens leef ik met je mee, jouw levensloop, mijn replay. Je vallen en opstaan,  je vreugde en verdriet, je glimlach en je traan Jouw leven, mijn bestaan.…

een fietsend kind werd aangereden en was op slag dood langs een wegberm staat een kruis met bloemen omhangen en een chauffeur zit met een wrang gevoel gevangen.…

Ik heb me mooi gemaakt voor het mooiste meisje wat ik ken mijn dochter Giulia Eleonora Liefje 13 november 2018 12 jaar geworden om haar te komen feliciteren, respecteren en eren ik heb m'n best gedaan dat te bedenken, te kopen, te geven wat recht doet aan haar intrinsieke, boeiende, bloeiende uiterlijk zodat haar halsje van tijd tot tijd gestreeld…

Ik ben zo juist weer lid geworden van de bibliotheek Als een kind op zoek in een koektrommel keek ik in het rond en vond wat Juweeltjes Nu thuis Aan de koffie Heerlijk in mijn Uitgezochte schatjes Aan het Neuzen Het maakt Me blij En het zonnetje Schijnt weer Binnen…

mijn handen deed ik samen mijn laatste woord was amen daar tussen klonk mijn wensje voor dit lief, klein mensje ik vroeg geen spel, geen speeltjes geen kleurtjes of penseeltjes ik vroeg voor jou met veel plezier voor elke dag een klaver vier…

Stukje aarde drijvend op hoop dobberend op water zoekend, tastend naar de juiste richting zorgzaam gehuld in wazige slierten zon en dauw klein sprietje gras komt voorzichtig tevoorschijn plots overwoekerd door de schaduw van vluchtig onbegrip zonder mededogen, in één oogwenk verwoest de aarde nu dor en korrelig vertrappeld…

traag ontneemt het woekerend sterrenkroos de ademhaling van water dat gelaten verdwijnt roerloos wacht op blootstelling aan licht en lucht was het kind verwonderd toen het in het water raakte en het kroos zich eensgezind sloot de handenwringende tijd voordat iemand kon bevatten wie het kind verborgen hield en toen de…

we wisten het zeker: jij zou voor altijd duren tot die lege uitgestrekte dag en het onwezenlijk stil werd in onze straat het licht ebde weg je kindertijd was even smal als de doodskist waarin wij jouw broze lijfje zachtjes legden…

In volle schoonheid weggenomen, Van de plek die was gereserveerd, Voor de liefste in pa en ma’s dromen, Hun kind, dat nu hun hart verteert. Weggerukt uit hun midden, Nu gezeten aan Zijn rechterhand, Kunnen zij slechts bidden, Voor hun dierbaar aanverwant. Moet ‘t lot het nu ontgelden?…

Het verdronken kind van Middelharnis Nog altijd is het leed niet uitgewist Zolang geleden Al denken er nog mensen aan in het heden Het verdronken kind van Middelharnis Op de Flakkeese radio het gedicht voorgedragen Het standbeeld mede onthuld Maar er zijn nog zoveel vragen Het verdronken kind van Middelharnis…

mijn kind mijn kind ik ben zo trots op alles wat je zelf al kan mijn kind mijn kind ik huil met jou om alles wat je overkwam mijn kind mijn kind wat heb ik vaak van jouw plezier genoten mijn kind mijn kind spelenderwijs liep je in zeven sloten mijn kind mijn kind soms ben ik bang hoe gaat het met je morgen mijn kind mijn…

Ik kan geen woorden vinden Wat het met me doet Zijn kind in mijn kinds armen Maar 't voelt zo trots, zo goed Beiden kan ik ze knuffelen Beiden o zo lief Woorden kan ik niet vinden Ik houd van hen, zo intensief…

Ging je vroeger met de schoolreisbus naar huis Dan kroop je met je klas onder de stoelen Om op te springen en je gek te joelen Zo kwam je dan weer opgetogen thuis Nu sta jij als ouder trillend bij de poort Heeft je kind misschien een eigen kind aan boord?…

Hoe zal het blonde kindje zijn met neusje fijn en oortjes fijn en zachte haartjes als satijn? Hoe zal het blonde kindje zijn met oogjes blauw als morgendauw En rode lipjes als karmijn? Hoe zal het blonde kindje zijn met lidjes rond, en lachgezond en lonkend lachend zonder grijn?…

Vandaag moeten onze kinderen leren omgaan met geweld want alles wordt uitgebreid op school, tv en in de krant vermeld. Hun vrijheid komt al in gevaar en ook hun rechten, daar moeten zij nu al om leren vechten. Aanslagen bij de vleet het is niet meer weg te wuiven en ik zie het kind in het kind verschuiven..…

Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zoete streling van uw haar. Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan. o, 'k Ben geen sterke; moe-gedragen, verzwaart…

wie klein is wordt gemakkelijk over het hoofd gezien hoeveel wezenloze kleintjes passen in een grote koffer in verbrokkelde nachten strelen we je bange kleine hoofd sussen we met zachte woorden je ontroostbare hartje waarin duistere angsten spoken die dieper gaan dan je zeggen kan op een dag boven ons plots een vliegtuig…

in de sloppenwijk wordt een kind vermist een ingetogen kind van zeven jaar ijle klaagzang noch bezwerende drums kunnen het onheil weren niets brengt het gemiste thuis in nachtelijke angstdromen verliest de moeder haar armen ze kan het kind niet dragen naar het licht van de dag dat onaanraakbaar hoog achter de bergen schemert…

Die is gekrompen, spuugt nu geen vuur ik lach om het kind, kijk verder naar het spel van wind en wolken. Dan ineens zegt het kind: Oma....hoe moet dat als je een engeltje bent? Stel dat dan die wolken er zijn, dan zie je ons nooit meer, da's niet fijn!…

Het is met niets te vergelijken, het blije lachje van een kind. Zo rein met klare ogen, dat jouw oog zoekt en vindt. Het valt je onverdiend ten deel. Diep in je hart daar daalt het neer. Niets kan het evenaren, ontroert je meer en meer.…

aan de overzijde van de stilte de overkant van de taal vallen grote woorden uit onze handen de schone is gekomen onstilbaar mooie ogen als sterren als wit glas haar gezicht de maan vaart de wereld voorbij zachte stappen tussen de schelpen de nacht sluit ons in haar armen de schone is gegaan we leren afscheid nemen nooit van…

Je was mijn kleine jongen, lief en zacht, jouw oogjes straalden praal en pracht Jouw glimlach was mij geliefder dan parels en robijnen, jij liet elke pijn uit mijn hart verdwijnen Tot op een zekere dag dat je mij verliet, ik leek wel te verdrinken in de tranen van mijn verdriet Ik had je zo graag nog 1 keer papa horen zeggen, je nog 1 enkele…

Het kind praat. Wie gaf het de woorden? Het kind gaat. Wie gaf een weg? Het kind gedraagt zich. Wie gaf het zijn normen? Het kind zoekt. Wie laat het vinden?…

Zie het ontwapenend kind dat bloemen zorgvuldig plukt een waar stukje geluk als ze de allermooiste vindt. Bekoorlijk is zij in 't licht van haar schoonheid niet bewust straalt ze vol levenslust een glimlach op haar gezicht.…

Nee, Famke wil geen roze en geen blauw, Haar baby’tje behoort tot de neutralen, Het kind mag later het geslacht bepalen, En maakt dan zelf de keuze: man of vrouw. Straks wordt zijn penis er eerst afgedraaid, En als hij groot is er weer aangenaaid.…

En al waren we maar kleine kinderen, wij hielden veel van haar.…