1566 resultaten.
Besmet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 331 het virus dat ik opliep eerste kerstdag begint
rare vormen aan te nemen, het is overdraagbaar
neemt mij in beslag, roept me verleidt me
neemt me mee naar toen
naar concerten, geliefden, verliefdheden,
slapen wordt uitgesteld want de schoonheid
van de nummers wordt met het uur indringender
dansend in de #Top2000chat
waar vriendschappen ontluiken…
Voor eeuwig
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 172 in hoger sferen verkeren zij
zij die mij ontvallen zijn
toch is het geen afscheid
blijven zij rondom, in ‘n andere dimensie
nooit ver weg, droom ik ze levend
tot ik mij bij hen aansluit
voorgoed…
Gemis
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 175 feestdagen zijn niet meer
hetzelfde sinds jij bent verdwenen
lijkt de waarheid omhuld door dikke mist
wat de zoektocht bemoeilijkt
toch ben ik bij je
iedere minuut van de dag
hopend op een teken van leven
wordt het langzaam stiller in mij
blijf ik je voor altijd koesteren
in mijn hart, had je nog
zoveel willen zeggen
waar je ook bent…
Kerstnacht
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 710 er zat geen sneeuw in de lucht
het wachten op kerstklokken
leek tevergeefs
onverminderd wandelden ze
met de wind in de rug
alsof hij hen de weg wees
tot er in de verte hoop gloorde
hoog boven de stad
hij was geboren…
Speels
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 123 roze ochtendgloren
steekt speels af tegen
de wakkere kerktoren
wiens puntje bevroren leek
voordat de zon hem
wakker had gekust
doorkruist een troep ganzen
het morgenbeeld die
verkozen hier te blijven…
Verbroken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 650 Ongeschreven wetten
zetten een streep
door onze diepe vriendschap
die langzaam wegsijpelt uit mijn hart
groen gekleurde jaloezie
van opgedrongen kant steekt
maakt stinkende wonden
die zullen helen met de tijd
de littekens blijven zichtbaar…
Zo wit als
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 161 de wereld lijkt betoverd
schakeringen kenmerkend
even lijkt de tijd stil te staan
herinneringen halen ons in
verse stappen kraken
bij het banen van een nieuwe weg…
Redeloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 178 zinloos geweld
slaat diepe wonden
maakt dagen donkerder
nachten ondragelijk
zijn landen in rouw
om wat kogels aanrichten
schuldeloos zij die daar waren
geraakt tot in hun ziel
daar iemand zich God waande
keken zij de dood in de ogen
niets rest dan blauwe bonen
als stille getuigen…
Kwestie van geloven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 161 zij heeft de dood uitgespeeld
deelt de kaarten opnieuw
op het grote bed
leest wat ze haar te vertellen
hebben over het verleden
over nu en de toekomst
frappant zijn de parallellen
toch weet zij
dat toeval niet bestaat…
Verlossen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 550 jouw kleuren vervagen
naarmate de dag groeit
de reden van het bestaan
hangt nog
aan een zijden draadje
in vurig overleg worden
scenario's
besproken doch zijn
ze het snel eens
openen de kooi
en laten hem vrij
voor altijd
~ Voor Fred, rust zacht ~…
Eindeloos
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 197 Koud tot op het bot
speelt de wind met het getij
die golven opstuwt
die uitdagend tot grote
hoogtes klimmen om zo
in woeste branding
uiteen te spatten
om met al hun kracht
het strand te kussen…
Onontgonnen wereld
netgedicht
1.5 met 8 stemmen 611 darren in grote oceanen
kennismaken met ondergrondse
wereld die onontgonnen is
waar verborgen schoonheid zich
laat zien aan degene die
de sprong wagen
zich vinnen aanmeten
en zo deze prachtige wereld
in zich opnemen
genietend van de stilte
volledig opgaand in
stal zij letterlijk zijn hart…
De blauwe engel
netgedicht
2.6 met 8 stemmen 2.144 lange ritten zit rails hem achterna
de middag tuurt, duwt de tijd vooruit
voortijdig zet donkerte in, waardoor
koplampen de eindeloosheid beschijnen,
zijn komst haalt en brengt berichten uit
een ver verleden tot ze zijn aangekomen
op hun plaats van bestemming…
Een boom opzetten
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 172 een grote hoeveelheid ogen
staren mij indringend aan
op het eerste gezicht
lijken het bomen
vol ongeloof voel ik
me aangetrokken als wel
bespied door gekerfde zielen
die roerloos aan het meer staan
leunend tegen de wind
die hun lange haren streelt
staan zij daar roerloos
overgeleverd aan
©Lady Love 5-12'11…
Het gevecht
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 179 Hang naar het leven
is grensverleggend
Liefdevol lig je daar
met de dood in je schoot
Geduldig wachtend
tot hij de strijd verliest…
Onthand
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 102 handen lijken onthand
daar de grens allang overschreden is
wachten volle dozen verwachtingsvol
opdat zonlicht hen begroeten zal
geduldig tot de moed verzameld is
om hen hun nieuwe plek te wijzen
plots knipt de straatverlichting aan…
Verstorven
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 159 verstorven vlinders
kussen niet langer
het schrale zonlicht
oostenwind schuurt
kleineert de o zo vrolijke
die vooruit huppelt
bloemkristallen
versieren ramen
waar warmte nog
geen vat op kreeg…
Golven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 120 Golven vol verlangen
rollen prijkend in 't zicht
de door wolken bedekte waarheid
hangt roerloos in dit licht
balancerende zilvermeeuw
danst lieflijk in de wind
in het zand kleurt 'n emmer rood
vergeten door het onbezonnen kind…
Observatie - in de Klap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 147 puzzelende man met grijzend haar
op het puntje van zijn neus de bril
blauwe trui streepjesboord
zo zit hij daar
in gedachten verzonken
omvouwt de linkerhand 'n zilveren pen
glimlachend drinkt hij kopjes thee
niet dat ik hem ken
op rechts twee Amerikanen
zij spreken veel te hard, zij
overstemt hem overduidelijk
wit topje haar rokje pikzwart…
Herriemakers
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 190 Herriemakers op het dak
Nee geen Sint & Piet
noch meneertje Krentenkak
schreeuwen zij, van grote hoogte, naar benee
onverstaanbaar is de boodschap
wil je vliegen, ga je mee
mensen rijden fietsend door
hebben geen oog voor natuurschoon
ook al gillen de twee luid in koor…
Avondrood
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 140 Nu avondrood jouw zonden kust
wiegen bomen almaar later
daar de wind in stilte rust
streelt het maanlicht
zacht het water
balancerend hoog daarboven
zijn dromen in de maak
waarin kinderen nog geloven…
Herfstgezicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 de geur van pas gemaaid gras
en vers gevallen eikels
strelen het herfstgezicht
zachte zon klimt langzaam omhoog
langs gekleurde bladeren
die rijkelijk dansen op de wind…
Een zweem van
netgedicht
3.2 met 6 stemmen 131 Zon omhelst de morgen
een zweem van verdriet
laat de nachtvorst achter
verloren bladeren glinsteren
trotseren hun ware schoonheid
er wordt een aria gezongen
elders blaft een hond
uitgestrekte landerijen ontvangen
deze morgen met open armen…
Verdwaald
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 591 voeten zijn verkeerd gelopen
volgen plots een andere weg
dan die uitgestippeld leek
er heerst een kille stilte
mist omsluit haar hart
zoute tranen kussen
de onwezenlijke waarheid
die ze in haar schoot
geworpen kreeg
een zee van bloemen geurt
zon baant zich een weg
door het wolkendek
hij omarmt haar…
Stellig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 Het licht dat zich
naar buiten perst
schijnt feilloos
in de gevallen nacht
onaangeroerd lijken
de sponningen niet thuis
te geven, doch ontkent
de maan stellig…
Overvallen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 106 overvallen door
een witte zee
krab ik me
een weg door
de bevroren wereld
opzoek naar helderheid
en warmte kruip
ik almaar dichter
totdat ik daar ben
waar ik zijn wilde…
Overbelast
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 202 overbelaste vingers
omarmen een pen
nagelriemen gekleurd
door grondverf
kust de lak
lokken die veilig
achter prinsessenspelden
zijn weggewerkt
knellen kousen sneller
evenals voeten die tintelen
komt het paleis
langzaam in zicht…
Manen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 134 je verwaait me in de regen
danst pirouettes in de wind
tilt me op tot grote hoogtes
schommelend door elke gedachte
ontleen ik kracht uit gegeven kleuren
maant de zon tot stilte
die aan de hemel genageld staat
daagt onderwind haar uit
roerloos geniet ik aan de zijlijn…
De stilte kruipt
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 231 jouw ziekte vereenzaamt mij
het houdt deuren gesloten
waar ooit licht onderdoor
glipte blijft stof langer liggen
de leegte verruimt zich
zienderogen doch kruipt
de stilte dichterbij bijna
verstikkend kleurt ze grijs…
Voor blijven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 148 wolken vol leugens
passeren langszij
dreigend hemelwater
kleurt donkergrijs
speelse spreeuwen
walen om de hete brij
die voorlopig
onaangetast blijft
ze blijven de waarheid
voor die zich schuilhoudt
langzaam rekt de
ochtendzon zich uit…