45 resultaten.
Lieve Critici
gedicht
5.0 met 6 stemmen 12.113 Lieve critici, ik vrees
dat ik geen doel of doelgerichte
lijn in de loop der jaren lees
van mijn duizenden gedichten.
Ik blijf een ventje dat maar schrijft
en nauwelijks wil weten
of zijn bekladdering beklijft
of gretig wordt vergeten.
Eergisteren zei mijn dermatoloog:
Ik zie een kleine zwarte plek en die
vereist even een biopsie.
Melanoma…
De eenvoud van beuken
gedicht
4.0 met 4 stemmen 8.701 Liep ik vijftien meter boven de grond
door de kroon van een beukenwoud
en tastte tussen de twijgen rond
dan denk ik dat ik meer verstond
waarom ik van ze houd.
En kroop ik vijf voet de aarde in
zo traag als hun wortels gaan
dan dronk ik de ware waarde in
van hun aaise groei en staarde in
de poriën van mijn bestaan.
Maar ik zit met mijn…
Lekker niet
gedicht
4.0 met 2 stemmen 5.987 Ach hoe verdacht lekker
languit in bed en
dat ik die wekker
niet hoef te zetten
vannacht
morgen niet met die pijpen va de
onder- en bovenbroek hoef te worstelen,
geen mensenvlees en tanden
meer hoef te borstelen,
geen griezelige roem en
geen angstig nieuw boek!
S.v.p. geen bezoek
en geen bloemen
----------------------
uit: 'Daar…
De laatste wereldvrede
gedicht
4.0 met 16 stemmen 11.544 Waarom draait een groot verschil?
Kijk vannacht eens lang en dood
doodstil vanuit de sterren
naar deze kleine aarde
en niets blijft groot. Wat blijft eigenlijk van verre
over van onze eigenwaarde?
Niets in de eeuwigheid
om voor te vechten zo gezien
en waar kan oorlog anders nog toe dienen?
Ikzelf was eens in een daarvan gevangen
en zag…
Drie stenen zitten op een steen...
gedicht
4.0 met 6 stemmen 13.005 Drie stenen zitten op een steen.
Acht stenen liggen er om heen.
Daar onder liggen er nog negen.
Andere daar naast en tegen.
Een steen steekt half uit het zand naar buiten
om zich nog eventjes te uiten.
Leer, kinderen, dit uit zijne mond:
houd steeds een vuist boven de grond.
-------------------
uit: Tirade 1968…
De kwal en het water
gedicht
4.0 met 14 stemmen 6.568 Een kwal die vond dat het water stonk
sprong aan wal, waar hij verdronk.
MORAAL
Wie al te grote afstand neemt
was van tevoren al wat vreemd.
OF
Voor al te fijn besnaarde kwallen
kan evolutie tegenvallen.
---------------------------------------------------
uit: 'De gebeurtenis en andere gedichten', 2001.…
Toestemming
gedicht
4.0 met 7 stemmen 6.752 Je mag ieder gedicht
van mij graag zingen
maar niet altijd
met een gezicht
of begeleid
met hoe heten die dingen,
lieve vreemdeling.
Ikzelf, ik fluisterde
mijn woorden pas
als de schemering
de tekst verduisterde
en ik zeker was
dat niemand luisterde,
maar als je echt moet
in het publiek
is een beetje muziek
en de hele rest
mij ook goed…
Toen ik 12 jaar was
gedicht
4.0 met 38 stemmen 13.787 Toen ik 12 jaar was
hield ik het meeste
van bossen vol beesten
en van slapen in het gras.
Daar staan nu huizen, want
dat was duizend jaar geleden.
Wat bos was en weiland
is nu bebouwd en bereden.
Was ik maar een kilometer
lang, dan kon ik alles beter
overzien en misschien verdragen,
en dan kon ik mij vol behagen
uitstrekken over die…
Moment en haar momenten
gedicht
4.0 met 4 stemmen 9.291 Er was een klein moment
dat wou zo vreselijk groot,
maar bleef geweldig onbekend
tot na haar dood.
En haar dochter, ook al zwanger,
wou graag mooier en ook langer,
en haar dochter ook al zwanger,
wou graag mooier en ook langer,
en haar dochter ook al zwanger,
wou graag mooier en ook langer,
en zo meer, en zo meer
ongeveer
tweeduizend…
Een stille ontmoeting
gedicht
4.0 met 5 stemmen 5.317 Soms moet ik zo verlangen naar
blauwgras, wimperparelgras,
zoals ons tuintje vroeger was,
honderd jaar, duizend jaar,
liesgras, trilgras, liefdegras,
duizend jaar geleden, maar
kweldergras, knolbeemdgras,
kijk daar eens even, daar
scherpgras, hardgras, tandjesgras,
een lege kleine zoogdiervacht,
kamgras, baardgras, borstelgras,
zo onaantastbaar…
Veelheden hoe
gedicht
4.0 met 7 stemmen 2.623 Een half petje kip,
een popotamus hip,
twee muisjes vleer
vier hanen weer,
acht beelden voor,
zestien kijkjes door,
tweeëndertig vliegjes vuur,
vierenzestig kastjes muur,
honderd achtentwintig fouten druk,
een kippetje tuk?
tweehonderd zesenvijftig stokken tover,
vijfhonderd twaalf tochten over,
en ongeveer,
duizend minnen meer.
----…
Het landschap
gedicht
3.0 met 12 stemmen 3.869 Ik wens je een landschap, zo compleet
dat ik er haast niet ben,
dat jij bemint en ik herken,
waar ik de weg nog weet.
Onder de grote varenblaren
die hier lang geleden waren
wijs ik je de bloemen aan
die ook niet meer bestaan.
Dan sta je stil, knijpt in mijn hand,
en roept: Waarachtig! Daar!
en wijst naar geen spoor in het gras
zodat ik mij…
XXIV
gedicht
3.0 met 29 stemmen 10.027 Gekwelde bloemen die nog even
in kwalijk water overgeven;
verwarde kip wier lege tenen
in de lucht van toen verstenen...
vreselijk is het woord 'stilleven'.
-------------------------------
uit: 'Manke vliegen'…
Aan een vriend
gedicht
3.0 met 25 stemmen 13.419 Ach, laten wij geen ogenblik bederven
voor wie van ons het eerst zal moeten sterven,
en laten wij ook nimmer praten
van alles wat wij huichelden en haatten.
Zolang een vlerkgespreide leeuwerik blijft zingen
vergeeft zijn God ons al wat wij begingen,
zolang wij kersenbomen zacht in bloei zien staan
dan hebben wij nog niemand kwaad gedaan.
Ach…
De grote tuin
gedicht
3.0 met 61 stemmen 22.179 De grondwet van de aarde
is langs de kanten
van wegen en paden
nu al uit planten
en bloemen te raden:
waarom hier dit gras?
Omdat iemand zo pas
of ooit, zeg maar ooit
een eeuw geleden
langs is gereden
en zijn bakje as
had leeg gestrooid.
Waarom daar die planten?
Daar heeft een tante
op een deken gezeten
en bessen…
De twee gedachten
gedicht
3.0 met 26 stemmen 14.087 Een denker dacht met zacht misbaar
twee gedachten bij elkaar.
Daar zij niet naar buiten kwamen
had hij zelf voor hen geen namen.
Wij noemen ze dus Ploot en Fuit
(zo zagen zij er namelijk uit)…
Fuit was zestig angström groot
maar magerder dan kromme Ploot.
Het viel niet op hoe overdag
de een over de ander lag
maar in de…
Twee Partijen
gedicht
3.0 met 33 stemmen 10.828 Er zijn twee hachelijke
partijen: één strevende
naar het belachelijke,
dat is die der levenden;
en één van gezag,
dat is die der doden;
en als het aan mij lag
waren beide verboden.
Lag het aan mij
dan stichtte ik graag,
en liefst nog vandaag,
een derde partij.
De 'Waar Alleen…
Voor wie dit leest
gedicht
3.0 met 237 stemmen 56.145 Gedrukte letters laat ik U hier kijken,
maar met mijn warme mond kan ik niet spreken,
mijn hete hand uit dit papier niet steken;
wat kan ik doen? Ik kan U niet bereiken.
O, als ik troosten kon, dan kon ik wenen.
Kom, leg Uw hand op dit papier; mijn huid;
verzacht het vreemde door de druk verstenen
van het geschreven woord, of spreek het uit…
VREDE
gedicht
3.0 met 27 stemmen 32.566 Komt een duif van honderd pond,
een olijfboom in zijn klauwen,
bij mijn oren met zijn mond
vol van koren zoete vrouwen,
vol van kirrende verhalen
hoe de oorlog is verdwenen
en herhaalt ze honderd malen:
alle malen zal ik wenen.
Sinds ik mij zo onverwacht
in een taxi had gestort
dat ik in de nacht een gat
naliet dat steeds groter wordt,…
BLOEMEN
gedicht
3.0 met 6 stemmen 5.200 Als alle mensen eensklaps bloemen waren
zouden zij grote bloemen zijn met lange snorren.
Vermagerde vliegen, dode torren
zouden blijven haken in hun haren.
Tandenstokers, steelsgewijs ontsproten,
zouden zwellen tot gedraaide tafelpoten,
katoenen knoppen zouden openscheuren
tot pluchen harten die naar franje geuren,
en op de bergen zouden gipsen…
Biologie voor de jeugd
gedicht
3.0 met 58 stemmen 24.011 Hoofdhaar is een knolgewas.
Jij hebt knolletjes in je huid,
Taai en herfstachtig gras
komt daar geregeld uit.
En ieder knolletje is een knoest
van o wel duizend cellen.
Studeerde je histologie
dan moest je die allemaal tellen.
Ik echter zeg alleen maar dit:
dat onder haar en schedelbeen
een buidel hersencellen zit,
en dat daarvan één cel…
De ander
gedicht
3.0 met 21 stemmen 15.531 De ander zal huilen in de lege
schoenen en ze wat bewegen,
de kuil in het andere kussen zoenen
zolang die daar nog is te voelen
maar geen vaarwel bedoelen,
ze zal nog een hele tijd
knechten en kinderen moeten zeggen
welke koud geworden kleren
met hun menselijkheden kwijt
weg te smijten, weer meer en
hartverscheurend klemtoon leggen
op de…
De oorlog
gedicht
3.0 met 92 stemmen 20.317 Het is een heldere zomermorgen
Door een heldhaftig mens
is het leventeken gegeven,
en zijn troepen trekken even
over de grens.
Overal op straat en
achter deuren, onder stoelen
worden de vijanden gevonden.
De halfslachtende soldaten
slaan vreemde mannen op hun smoelen,
griezelen even van hun wonden
en door de gebroken ruiten
storten zij…
Ware liefde
gedicht
3.0 met 64 stemmen 28.476 Wat was dit opeens een levend huis
toen ik zag dat het vlekje van zopas
geen werkelijk gezichtsbedrog was
maar een voortvliegerige muis!
Wat was de doos computerpapier
met de stapel boeken waar die naast staat
toch opeens een hele dorpsstraat
met zijsteegjes voor het pootjesdier!
Het had altijd zo'n gevaarlijke haast
van mijn liefde wilde…
In bed
gedicht
3.0 met 25 stemmen 17.031 Het is mij een droom te ontwaken
door een hand op het haar en de slapen
en de streling van zaaien en rapen
meer dromen te voelen maken;
hoor in het omhullend geruis
van een adem de zee, de wind
op een lang, leeg strand, en een kind
ver van het ouderlijk huis -
Zij vroeg mij waar we nu waren.
Het was herfst in mijn droom en ook buiten…
Beslist
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.432 Beslist, er begint
iets in mijn hoofd
dat mij als kind
allang was beloofd,
want als blozend ei,
vers bevrucht,
bereikte mij
al een gerucht
maar nog aarzelt het zich,
maar nog is het te vroeg,
ik versta het, ik lig
nog niet stil genoeg
Fort Worth, 23 oktober 2010
-----------------------------------------
'Beslist' verschijnt…
Sluiting
gedicht
3.0 met 20 stemmen 22.939 Als ik morgen niet opsta
moet je niet schrikken:
per slot, elke opera
en alle toneelstukken
hebben hun ogenblikken,
het vallen van gordijnen
of andere ongelukken.
Dit is dan het mijne.
Sluit dus mijn gezicht,
doe die mond en twee ogen
maar netjes dicht
en ik ben voltooid.
Laat zo maar gaan,
en die oren mogen
nog openstaan,
want je…
Huis en tuin
gedicht
3.0 met 15 stemmen 10.500 Hoe dromerig denk ik de wei
zo'n eerste zomer zonder mij.
Het huis is leeg, de tuin in vol.
De paardenbloemen pluizen bol.
De vogels maken geen geluid.
Het gras groeit boven de rozen uit.
Heel voorzichtig gaan de bomen
liggen om in slaap te komen.
Uit hun rompen rijst een woud.
En het huis wordt niet herbouwd.
MORAAL
Ach wat…
Echt gisteravond gebeurd
gedicht
3.0 met 7 stemmen 10.344 Wij zaten gewoon naast elkaar
en keken als altijd naar de tv
toen ik plotseling merkte: Nee,
dat is allemaal niet waar,
ik ben op een vreemde planeet
waar mijn vrienden mij achterlieten
en voor zover ik weet
zit ik eenzaam op visite.
Tegenover mij stond een lijst
waar een landschap in werd gereisd,
en waaruit tot overmaat
raar werd gepraat…
Tussendoor
gedicht
3.0 met 11 stemmen 8.966 Wij begrijpen ach zo veel,
ja misschien alles wel verkeerd;
hebben daarvan het tegendeel
misschien te hard geleerd.
Ik maak dus mijn verontschuldigingen
over het hopeloos misverstand
en ons hopeloos onverband
met alle dingen.
Wat heb ik dan in godsnaam bedoeld
zoals ik door de wereld liep
tussen de werkelijkheden door?
Heb ik dan niet gezien…