63 resultaten.
Voor- en nageslacht
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.596 Voorgeslacht:
Ruige borst en brede schouders,
Leeuwenhart en adlaars oog:
Rijzig kroost van reuzenouders
Vorstlijk zaad, in adel hoog:
Onvergeetbaar voorgeslacht.
Nageslacht:
Bleke kindren, kranke moeders,
Neven met een breukband aan,
Schele zusters, bochelbroeders,
Vaders, die uit kuchen gaan,
Ramlend vee, met kwik bevracht…
Littekens.
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 818 Zij striemden met hun woorden,
de wond doet soms nog pijn.
'k Probeer het te vergeven,
vergeten blijkt nog moeilijker te zijn.
Zij striemden door te zwijgen,
een klankbord zo gemist.
'k Probeer het te vergeven,
Ik wou dat ik het niet meer wist.
Zij striemden in onwetendheid,
een oordeel snel geveld.
'k Probeer het te vergeven.
Vergeten…
Jij weer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.228 Jij stond daar
ik stond hier
er leek iets te zijn
het leek
alsof
we al verbonden waren
er was iets
iets nieuws
jou uit mijn gedachten bannen
dat ging niet
jij moest het zijn
maakte ik mezelf wijs…
Hij
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 867 Alleen maar denken wil ik
aan hem
hij met zijn eerlijke ogen
dagen zijn te lang
nachten te kort
laat me slapen
en maak me wakker
als hij er is
laat de mensen wijs zijn
laat de vogels zingen
laat de honden hun spel spelen
laat de kinderen slapen
laat hem mijn spiegel zijn...
Hij is er niet
hij is hier nooit geweest
hij leeft voort…
Jij
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 961 Kom hier
bij mij
heel dicht
bij mij
en
versmelt
met mij
en
ik zal jou zien
in jou totale eigenheid
en
samen zullen we vliegen
naar werelden die alleen wij kennen…
Leven
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 509 De regen komt op me neer
laat mij vergeten
ik voel me vrij
zak weg in extase
alles stroomt weg
uit me met de gulzige druppels
ik voel me één
ik voel geen angst
geen aarzeling
geen twijfel
het klopt
één
met de regen
met mezelf
eindelijk
voel ik mezelf leven…
Nooit gezien
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 549 Kijk
daar loopt ze
goudblonde haren
glanzend
maar haar ogen
diepgroen
die mysterie kunnen uitstralen
zijn nu leeg
haar glimlach geforceerd
alsof niets haar kan raken
ze gaat door
praat door
betekenisloze woorden
ze hoort
betekenisloze woorden
niets dat raakt
ze wilt gezien worden
haar ogen zeggen me:
Kijk me aan
en kijk iets dieper…
Grauwe cirkel
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 494 Help
de waterput
je klimt
omhoog
naar het licht
je denkt dat je er bent
bijna
maar dan
val je
weer naar beneden
de diepte in
de zwarte donkere diepte
daar blijf je dan
soms lang
soms kort
en dan begin je
weer
opnieuw…
Voorheen en Thans
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.351 Look here, upon this picture and on this.
Hoe minzaam speelt in 't herfstseizoen
Door 't ruisend woud het licht der maan.
Hier zag ik Olga sidd'rend staan.
Zacht lei ze 't korfje neer in 't groen
En snikte en vlood... Haar argloos wicht
Is thans apteker te Maastricht.
De torenspits, met mos omkleed,
Die 't nesteke van 't…
Proeve van dichterlijke waarnemingen
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.449 't Is een onwederlegbre waarheid.
- T.J. Kerkhoven.
Een onwederlegbre waarheid
Is het, dat bij middag klaarheid,
De avond zelden duister spreidt;
Daarentegen biedt het duister
Ons zeer zelden zonneluister;
Dit is zelfs een duidelijkheid.
Zo kan men, op de dag van…
De terugkomst van de zomer
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.484 Zo is het warme weer in ’t eind teruggekeerd
En ziet men lieden, wier gezondheid was bezeerd
Door kou, zich in de gloed der zonnestralen koestren,
Niet langer in hun huis geklemd als Texelse oestren.
De zomer nadert en de Winter schuurt zijn piek;
’t Was tijd waarachtig; want hij maakt het mensdom ziek.
Nu kan men in zijn hemd of zomerbroek weer…
mijn lieve mandy
hartenkreet
3.0 met 32 stemmen 2.974 Liggend op je kussen
probeerde je sterk te zijn.
Zoveel pijn had je
het maakte je kapot.
Al je kracht gebruikte je
om je laatste gebaar een lik te laten zijn.
Een lik die je me gaf op m´n neus
als teken van dank
dat ik niet bij je wegging
dat ik je niet verliet.
Die lik betekent zoveel voor me
je gaf om me
en ik om jou.
Mijn gebaar aan…
Golven zonder déja vu
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 293 Golven zonder déja vu
Nooit zal de vorm
van de met schuim bedekte golven
meerdere malen hetzelfde zijn.
Hoe de ene golf breekt
en hoe de ander ontstaat
is voor eeuwig en altijd uniek.
Geen golf deelt ervaringen
met zowel golf als water.
Één golf
één gedachte
en nooit een déja vu.......…
Uitboezeming*
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.731 - O kinderkens, wier lieve tred
Het hart ons in verukking zet,
Wanneer gij huppelt langs de vloer
En dwaalt als scheepjes zonder roer,
En, dartelend, zonder dat gij 't weet
Of wilt, op 't ouderlijk kleed
In onschuld treedt,
Wie weet,
Of ge eenmaal al te met,
O smart !
Uw voet niet zet
Op 't ouderhart!
----------------------------------…
De wol en het lam, een fabel (La Fontaine nagevolgd)
poëzie
3.0 met 21 stemmen 4.565 Zeg eens, krullebol, sprak een wolf tot een lam bij een beek:
Waarom sta je daar zo te drinken alsof geen mens er naar keek?
't Wordt hoog tijd, dat ik eens kennis met je maak en wat nader spreek,
En dat zal heel wat anders zijn, dan met rammetjes te vrijen.
Wou jij nu hier het water bederven; dat zal ik niet lijen.
Maar, Mijnheer! sprak het…
Onverschillige Jochem
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.475 Hier ligt Jochem de Edammer in het graf,
Die, toen hij leefde, niets om de dood gaf;
En hij is zijn eigen gelijk gebleven
want nou geeft hij niets om het leven.…
de trein naar kerstmis
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.523 het afscheid valt over het perron,
houdt de omarming innig vast
tot een fluitsignaal ons losrukt
en de deur onze lichamen scheidt
mijn ogen spannen zich op achter
gesloten oogleden en een diepe
ademstoot opent ze weer, diep
in de jouwe tekent zich het weerzien
liplezen blijkt nu geen kunst
en gebarentaal hoeft geen uitleg
de trein begint…
De Dankbare Zoon
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.707 Ik ben een zeer gelukkig kind,
Wanneer men dit bedenkt:
Mijn vader is mijn beste vrind,
Die mij schier alles schenkt:
Zijn afgedragen zomervest,
Zijn oude broeken, en de rest;
Maar dat weet Moeders naaister best.
Hoe lekker smaakt die boterham,
Met dat Sint Nikolaas,
Dat mijn mama mij brengen kwam
In plaats van Leidse kaas.
En och! hoe…
Engelse hoeren
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.980 Als somtijds de boze lusten van het vlees je mogen kwellen
Zou ik je maar raden om je weet wel wat ik meen tot in Holland uit te stellen
Want de Engelse hoeren zal niemand je recommanderen
Ze liggen net als bevroren monumenten in de veren
En om te maken dat een Engelse hoervrouw onder het naaien een beetje leeft
Zou je er een ander onder moeten…
Op Matroos (Grafschrift)
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.144 Ik lig hier als een varken in mijn kist, potverblommen!
Ik heb al veel beleefd; maar zo iets is mij nog nooit overkommen.…
elke keer
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.031 Elke keer
denk ik weer Heer
het valt waarachtig toch niet mee.
Ik redeneer
en constateer
dat mijn psyche is in twee.
Begrijp mij God
't is geen gespot
al mijn kritisch vragen.
Evenmin
heeft het zin
om bij wie dan ook te klagen.
Vaak gedacht
in de nacht
is het fictie of een feit.
Ik ervaar
weliswaar
steeds meer uw aanwezigheid…
Het kalf
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.012 Het kalf
Kent een natuurkundige maar half
Daar er geen tijd is om het te bestuderen,
zo gauw is het uit de kleren
Intussen weet men uit Plinius*, dat dit dier
Gewoonlijk PA! zegt tegen een stier
En tegen een koe:
MOE!
En 't antwoord is dan gewoonlijk BOE!
't Geen in het chinees zoveel wil zeggen als HOW DO YOU DO?
Voorts zeit hij OOM tegen…
De Hond
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.689 Een hond is vermaard
Om zijn gezellige aard
En 't kwispelen van zijn staart.
Zijn neus, doorgaans rond,
staat gewoonlijk in 't front,
En zo lang die maar nat en fris is,
Is 't een bewijs, dat meneer zo gezond als een vis is.
Een hond is iemand, die van zijn baas bijzonder veel houdt,
Die hij, om zo te spreken, als zijn derde vader beschouwt…
Het dak
poëzie
2.0 met 16 stemmen 1.586 Het nestje schuilt op 't dak
En 't wiegje schuilt er onder;
En beide door Gods oog bewaakt,
Is dit geen liefdrijk wonder!…
en dan zal ze komen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 643 Achternagezeten door de voorjaarsstorm,
rent de vrieskou hijgend de aardbol af,
nog een waterige sneeuwbui afschuddend.
De ijle windkracht drumt grauwheid opzij.
Een hemelsblauwe vlag wappert schaduwloos
en bedekt de wereldtuin met vers floraal dons.
De etherische geur raast door menig libido
en verspreidt het ‘long hot summer’ syndroom.…
Het speenvarken
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.374 Iemand, die in de verte zijn schreeuwen hoort,
Zegt: "dat is zeker weer een afschuwelijke mensenmoord."
Je moet het horen om het te geloven.
"Gelukkig," zegt Buffon, "zijn de doven."
Want als men maar even op zijn eksteroog treedt,
Dan gilt hij, alsof hij van geen uitscheien weet.
En als men hem van de borst durft tillen,
Dan maakt…
De koei
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.228 Een koei is iemand met twee oren,
En aan weerskanten een horen,
Volgens de Hollandse Naturalist Verboom
Is zij de uitvindster van de aardbeien met room.
Ook waren rundermest en rollenden
Vóór de koei heur tijd nog onbekenden.
En wat men van haar huid al niet maken kan
Ga dat maar eens te Bennebroek vragen aan "de Geleerde Man,"
Immers Dido…
Op vergevingsgezindheid
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.843 Ik wil, zei Jan, nu ik verhuis uit dit leven,
Heel gaarn aan Piet alles vergeven
Wat hij jegens mij heeft misdreven.
Maar zo hij 't met eksterogen op mocht doen,
Dan wens ik hem alle daag een wandeling in een nauwe schoen.…
Een paard
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.693 Een Peerd! een Peerd! mijn bochel voor een Peerd!
- Richard III
Een paard,
Naar de aard,
Is er nog eer dan zijn staart;
Hij doet het te voet
Net zo gauw en zo goed
Als een ander te paard het doet,
En je kijkt niet om
Of hij is al weerom.
Met niemendal op zijn rug
Is hij bijzonder vlug,
En met iemand onder de man
Is hij in 't lopen nog…
OP IEMAND VERMOEID
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.342 Wandelaar, om u de waarheid te zeggen
u kunt zo moe van het lopen niet zijn
als ik van het leggen.…