2107 resultaten.
Koesteringen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
299 Het afgelopen jaar heb ik eindeloos vertraagd.
Opnieuw is een jaar van start gekropen.
De toekomst is voorbij gevlogen.
Wat gebleven is, is vandaag.
Vandaag is hier,
waar ik me nu bevind.
Hier is de plaats,
waar ik gedichten heb geschreven,
die ik nog altijd schrijf.
Vandaag is de plaats,
waar ik nadenk over gisteren en morgen.
Over…
Levenslicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
373 Wanneer een rotsblok valt,
in onze rimpelloze vijver.
Wanneer het licht dooft,
aan het einde van de tunnel.
Wanneer de zon verdwijnt,
achter de horizon.
Wanneer we niet langer vluchten kunnen,
vallen schellen van verblinde ogen,
sterven illusies,
nadert de dood,
of gloort,
o wonder,
het dagend levenslicht.…
Nachten zijn moeders
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
279 De nacht fluistert verhalen,
die ik alleen in stilte horen kan.
Ik luister.
Mijn ziel vertoont beelden,
en leert me kijken in het duister.
Ik zie.
De nacht maakt me sprakeloos,
en leert me nieuwe woorden spreken.
Duister spreekt een taal van licht.
Ik fluister.
Nachten zijn als moeders.
Moeders die nieuwe dagen baren.
Dagen waarin…
Wakkere dichters...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
322 In het holst van de nacht,
haalt iets me uit mijn droom,
terwijl ik lekker slapen wil.
Is het een vrouw? Is het een man?
Ik overweeg dat het een dromer is.
Hij dwingt me om te gaan denken,
omdat hij zonder verse gedachten,
met zijn droom niet verder kan.
Nadat ik hem met hersenspinsels heb gevoed,
kan ik mijn nachtrust niet langer vatten…
Geloof in god
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
342 God, u bent het witte doek,
waarop ik mijn leven projecteer.
God, u bent de heldere hemel,
waarin ook onweerswolken drijven.
God, u bent het ongeschreven boek,
waarin ik mijn verhalen schrijf.
God, ik geloof,
dat we zelf die witte doeken zijn,
dat ik zowel zon als onweerswolken ben,
dat we onze eigen hel en hemel maken.
God, wie of wat…
Rivieren van wijsheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
302 Al onze kloppende harten tesamen,
voeden oceanen met wijsheid.
Uit onze hoogstpersoonlijke bron,
stroomt een onrustige rivier.
Aan de oevers mediteren mensen.
Waar water hemels spiegelt.
Waar niemand oordeelt.
Waar de vrede woont.
Waar liefde stroomt.
Draag water naar de zee.
Neem liefde met je mee.…
Overleden lijden...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
448 Ophouden met grijpen,
wat niet kan worden gegrepen.
Ophouden met zelf bezitten,
wat van alle mensen samen is.
Ophouden met begeren,
zodat we in vrede sterven kunnen.
De oorzaak van lijden begrijpen,
is moedig overlijden,
terwijl we nog in leven zijn.…
Vriendschap is.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
485 Vriendschap is vrije gedachten wisselen.
Is samen koffie drinken.
Is stil worden.
Ware vriendschap is.
Is elkaar onvoorwaardelijk steunen.
Is voorbij misverstane woorden gaan.
Ware vriendschap is liefde.
Is elkaar woordeloos begrijpen.
Is elkaar woordeloos verstaan.…
Illusie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
255 Ik voel wanneer ik denk,
dat ik gevoelloos ben.
Ik denk wanneer ik voel,
dat ik zonder gedachten ben.
Ik besef dat ik illusie is.
Dat ik ben. Ik ben dat.
Ik lééf gebonden en vrij.
Zonder te vragen waarom.
Zonder te voelen hoe.
Zonder te weten wat.…
De Eed van Bentham en Carson
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
364 Middelen die leven genezen of bestrijden,
moeten wettelijk worden toegelaten.
Artsen die genezen eren Hippocrates,
met het uitspreken van zijn eed.
Technici die bestrijden doen dat niet.
Zij handelen naar eer en geweten,
zoals ooit Rachel Carson deed.
Ze willen dierenleed voorkomen,
waarvoor Jeremy Bentham streed.
Straks kunnen zij hen beiden…
Openheid
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
409 De hemel,
waarin wolken ontstaan.
Het vuur,
waarin stof tot as verbrandt.
Het water,
waarop wij als stofjes drijven.
Wie zijn wij? Wie ben jij? Wie ben ik?
Wij zijn het maagdelijk witte doek,
waarop onze levensfilms verschijnen.
Wij zijn de onbeschreven bladeren,
waarop onze levens worden vastgelegd.
Wij allen leven als eeuwig stromend…
Wijzer worden...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
306 Wie wij ontmoeten zijn wij niet zelf.
Wat wij horen is niet ons oergeluid.
Ons oorspronkelijk gelaat blijft ongezien.
Ons wezen onbegrepen.
Wat wij zien zijn maskers.
Wat wij horen zijn opinies of geraas.
Wat we weten dwaas.
Waar oordelen verdampen.
Waar meningen verstommen.
Waar dichters zwijgen,
bereikt een mens het paradijs.
Het…
Een dichter beminnen...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
354 Een dichter liefhebben is hemels,
voor een muze.
Een muze beminnen is goddelijk,
voor een poët.
Dichters begrijpen de roerselen van uw ziel.
Ze herkennen de liefde in uw ogen.
Laat hen tot uw stoutste dromen toe.
Geef hen al uw zorgen en uw smart.
Nooit worden verlichte dichters moe.
Onvermoeibaar beroeren zij uw lichaam,
en uw geest.…
Onvoorstelbaar dankbaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
335 Stel je voor,
dat je nooit zou zijn geboren.
Dat je niet zou hoeven sterven.
Dat je niet zou willen leven.
Dat je voor altijd dood zou willen zijn.
Stel je voor,
dat je gespaard zou zijn gebleven,
voor alle zorgen, alle pijn.
Dat je de last niet hoeft te dragen,
van een dankbaar mens te moeten zijn.
Stellen we ons voor,
dat toeval nooit…
Kans van slagen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
465 Ons onderwijs,
is volop in ontwikkeling.
Docenten zijn dat ook.
De kleuterjuf werd onderwijzer.
De onderwijzer leraar.
De lector prof.
De lonen passen niet meer bij de werkdruk.
Leerlingen werden grootmondige studenten.
Er kwamen veel te veel regels.
De vakanties bleven kort.
Vroeger gaven docenten bijles.
Kom daar nu eens om!
Nu moeten…
Dementees
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
329 Wanneer de schellen vallen,
van onze verblinde ogen.
Wanneer de bunkers die ons omgeven,
aftakelen en worden afgebroken.
Wanneer ons logisch denken zwijgt,
en zuivere gevoelens leren spreken.
Zo worden nieuwe dichters,
die diep in ons verborgen wachten,
onverwacht geboren.…
Droom
gedicht
2.9 met 482 stemmen
117.285 Ik liep vannacht - van een optocht los -
geraakt - ineens onder een hoog en luchtig
viaduct, jong, naast mij liep een grote
vrij zware jonge man. De pijlers werden bomen
en het beton werd losse grond.
En ogenblikkelijk stonden we stil, zijn mond
boog zich half open neer, ik richtte
mijn gezicht omhoog, de zekerheid
van kussen en omhelzen was…
Zie! een moedige traan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
530 Het zijn angstige tranen,
die emmers doen overlopen.
Het zijn tranen die weten,
wat pijn is, wat verdriet.
Het is een moedig mens,
die het aandurft,
om in een stille vijver van verdriet,
een wonderlijke steen te gooien.
Zie!
De steen heeft onze angst verdreven.
Onze ogen worden vanzelf weer droog.
Onze vijver is opnieuw gaan leven!…
Wie deelt vermenigvuldigt
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
426 Het grote niets is zwanger,
van ongekende mogelijkheden.
Wie leeg wordt, stroomt vol.
Het kleine wordt weer groot.
Wie alles denkt te bezitten,
bezit helemaal niets.
Wie volmaakt is, is dood.
Lang leve de onvolmaaktheid.
Wie durft te delen vermenigvuldigt.
Liefde!…
Kerstnacht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
302 Deze kerstnacht, zoals alle nachten,
is zwanger van prachtige verhalen,
die door mensen niet verzonnen zijn.
Wat onmogelijk lijkt wordt mogelijk.
Wat toevallig is krijgt bedoeling.
Onzin wordt diepzinnigheid.
Het is een heilige geest die waait.
Dromen vallen als oude verhalen,
van diepgewortelde bomen.
Prediker spreekt en schrijft weer…
Voorbij de horizon...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
321 Wanneer ik in de richting,
van het Hoge Noorden vaar,
verdampen mijn illusies.
Mijn ambities worden er lachwekkend.
Angsten zie ik oplossen in moed.
De schoonheid van de horizon,
leert me hoe ik leven moet.
Voorbij de illusies van de winter,
wanneer tegenslag en pijn regeert,
en de zon niet langer schijnt.
Voorbij de illusies van de zomer…
Ode aan de Levenskunst
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
451 Ogen kunnen kijken,
maar zichzelf kunnen ze niet zien.
Oren kunnen wel horen,
maar kunnen niets vertellen.
Breinen kunnen denken,
maar hebben zichzelf niet bedacht.
Mensen die grijpen naar de macht,
begrijpen van de liefde niets.
Artiesten kunnen in niets liefde zien.
Het sterfelijke maken ze onsterfelijk.
Grillige lijnen krijgen betekenis…
Gelukkig toeval wensen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
336 De dagen worden korter en korter.
Het jaar sombert zich ten einde.
Ik weiger daaraan mee te doen.
Ik verwacht een wonder.
Wonderen geschieden,
wanneer toeval verandert in bedoeling.
Toeval biedt ons mogelijkheden.
Wanneer wij daarvoor openstaan.
Wanneer we niemand angstig volgen.
Wanneer we eigen wegen durven gaan.
Er is moed en liefde…
Het uit zichzelf bestaande
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
400 De kosmische reeks van het leven
Terug te vinden in de kleinste zaken
Komt zonder zes niet bij de zeven
Kent zonder tong geen smaken
Waarachtig onzichtbaar voor het oog
Bevat einde noch begin
Gelijk een ongrijpbare regenboog
Is de weerkaatsing des levens er middenin...…
Meditatie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
310 Wanneer het verleden,
met de toekomst paart,
en de dood gaat leven.
Wanneer de toekomst,
het verleden overstroomt,
en het heden eeuwig wordt.…
De nieuwe PVVplus
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
394 De Partij van de Vrijheid groeit,
want de PVV staat voor zoveel méér.
De Partij van de Verbinding,
waar samenwerking het wint,
van verdeeldheid.
De partij van de Vrede,
die havikken en duiven,
nieuwe snavels,
en nieuwe vleugels geeft.
De Partij van Vertrouwen,
waar vuisten worden geopend.
Waar gelovigen en atheïsten,
glazen heffen…
Levenskunst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
388 Dat mensen op aarde aanwezig zijn,
kunnen dove mensen zien.
Kunnen blinden horen.
Waarom mensen op aarde rondlopen,
kunnen alleen artiesten ons vertellen.
Een artiest kan van toeval bedoeling maken.
Onzin kunnen ze veranderen in zin.
Van gedachten maken ze beelden.
Van chaos harmonie.
Mensen die leven zin durven geven,
zijn vriendinnen…
Ons hart op onze tong
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
425 Tongen laten onze stemmen trillen,
wanneer ze vol van liefde spreken.
Het is ons hart waarin de liefde zetelt.
Ons heilig hart,
dat levenslang ons bloed laat stromen.
Ons hart dat sprekend op onze tong,
in blind vertrouwen klopt.…
Koffietijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
363 Koffie vertraagt de tijd.
Thuis of langs de weg.
In een grand café,
of in een koffiehuis.
Aandachtig koffie drinken troost.
Vraag niet hoe, vraag niet waarom,
want goddelijke koffie begrijpt,
wat wij mensen niet begrijpen kunnen.
Koffie ontspant ons lichaam.
Genieten van koffie voelt als een oase.
Genieten van koffie voelt als rust,
binnen…
Doen en laten
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
392 Doen,zonder te willen.
Gewoon, omdat het moet.
Laten, zonder te moeten,
gewoon, omdat ik dat wil,
maakt wat zuur is zoet.
Maakt wat kwaad is goed.…