Klok
Toen ik jouw klokje in stilte hoorde tikken
Besefte ik nog niet
Dat het de aardse tijd weg tikte
Die wij nog samen hadden te beleven
Jij bent nu allang verdwenen
Jouw klokje staat als een herinnering
Hoog op de kast
Steeds als ik het weer hoor tikken
Weet ik met het diepste weten
Dat jij daar ergens op mij wacht
En mij niet bent vergeten...
Geplaatst in de categorie: overlijden