Verlaten gevoel

Mijn ziel geklemd, verminkt,
in eenzaamheid, pijn
Die als duister en nacht
verenigd zijn

Mijn ogen-meren
door tranen overspoeld,
omringd door
eenzaam land.

Tussen zwarte muren,
huist mijn bloeddoorlopen hart.
Gedoofd van alle vuur,
ten prooi aan pijn en smart.

Mijn geest,
een berg van stilte,
achter dichtbegroeide hagen,
die zich afsluit,
troost zoek
in vergetelheid.

... dat is precies hoe ik me nu voel, alleen en verlaten. Dat doet pijn en is zo moeilijk om te verwerken, maar ik komt er wel overheen en blijf troost zoeken bij gedichten.. ...

Biografie van deze schrijver

Verlatenheid pijn verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 63