De wegenwacht belde, maar ik was niet thuis;
Ik stond met panne langs de weg.
Zodra ik weer door kon spoedde ik me naar huis,
maar daar wachtte mij een verrassing; jij was weg
Ik kon het maar niet bevatten.
O, ik begreep niet waarom.
Ik vond het maar niks en wilde mij gaan bezatten,
Maar het sterkste wat ik vinden kon
Was thee met sterrenmix…
Ik tuur in de verte
En hoor de wentelwieken
De adelaar waarschuwt met zijn schaduw
Voor een apocalyptische eclips
Onvoorbereid op jouw naaktheid
Zien mijn ogen mijn pupil
Een groot zwart gat vreet aan het licht
Dat zwicht voor vergetelheid
Het vuurwerk spat de zon aan sterren
En rotsen brokkelen tot zandsculpturen
Bekend, beschermd en onbereikbaar…