Mijn onschuldig kind
Ik tuur in de verte
En hoor de wentelwieken
De adelaar waarschuwt met zijn schaduw
Voor een apocalyptische eclips
Onvoorbereid op jouw naaktheid
Zien mijn ogen mijn pupil
Een groot zwart gat vreet aan het licht
Dat zwicht voor vergetelheid
Het vuurwerk spat de zon aan sterren
En rotsen brokkelen tot zandsculpturen
Bekend, beschermd en onbereikbaar
Adembenemend maar onzichtbaar
Tot de laatste zucht van de wind:
Mijn onschuldig kind
Geplaatst in de categorie: mystiek