Alle inzendingen van Marcus

dagen te over geen logica, wat? bracht dit schouwspel uiteindelijk een concert een boek een reis wat verwacht je eigenlijk van het morgenrood een regenbui het wordt vanzelf lente soms is gelukkig zijn gewoon fijn m'n reputatie de maan altijd weer het is heerlijk over hier…

vergleden avondlicht verzonken water van veel later mijn ver gezicht tot de ochtendkilte bevend morgengloed die rillen doet in dagende stilte alleen bij schemer zie ik nog minder maar beter van toen en toch ik wil deuren sluiten en het grendelen van geluiden met geurende rozentuilen van daarbuiten…

de tijd spaart je niet onder dit onbegrijpelijke schouwspel, je leventje dit vat alles samen maar ben je nog steeds alleen geen sprookje waarheid zie ze vliegen die nietige muggen schrijf mij weg afwezig onverklaard een strohalm is tegenwoordig niks meer waard de regels tussen regels lang geleden…

je reputatie naar de filistijnen de macht je zag het verdwijnen de nacht alles beklijft op weg nooit ingelijfd stroom verder in het niets zonder herder het lied omhult zonder enige reden dit mens als onbenul…

eerst lachen ze dan gaan ze het gevecht aan dan knielen ze het gevecht aangaan dat Deelder ons glijers verder leren mag kort en laag blijft hij ondergedoken Pokon plant ziel gaat de tijd verder alleen met de stad in beeld licht ingebeeld…

snerpende snaren vol blaren uithoeken in de wereld wij moeten maar jagen geen wereld nog ingebeeld lucht heeft vrij spel in mist tussen aarde lang geleden een bel die mij niet spaarde snijdt een reddingsboei in vel en been snij 'm los en bloei…

als klein kind een dreumes verdwaald in taal luisterend blind de zee niet meer als de zee niet meer in het oor waarom gaat dit door muziek in je gelaat niet de zee als meer er staat ruis in je ogen schuim op de regels slapende egels vogels drogen ogen waarom staat het veld leeg in koude lucht ik maak het vol daarom…

Iedereen 2cb koel de trip je leven een vuurwerk of niet? Beter is geïsoleerd goed is niet haalbaar verlicht nooit verleerd intergalactisch gebaar. Melancholisch gewaar in twaalf stappen de weg en het gevaar wie zal `et ooit snappen. Iedereen een eiland niemand de rots in de branding en uit de brand het schouwspel de leugen…

woorden als voetstappen soms vereeuwigd in cement volgroeid bedekt met tegels ben ik je gelijke of gescheiden met een buffer tussen ons beide melancholiek geschreven verborgen heden niet meer dan een geest van de nacht geen drama geen raadsel maar dit leven op zich…

in een cijfer kan je niet leven het is om het echie zonder enige reden zoveel moord zoveel kerst zoveel gestoort vol van gerst zonder sonde mea culpa jij die wordt waar zeven orkaan naast orkaan zoveel moord zoveel crisis zowel zuid zoveel noord als alles uitvalt haal je water uit de sloot bessen komen later…

alles is betaald de bussen rijden nog iedere avond voorbij het raam dat is het uitzicht een herfst van een Mensch het zonnelicht deuren en huizen een raam engelgezicht zomaar geen goud geen platina maar Angelina de reis is geen prijs maar mond vol honing in een dorpje leeft een koning jalalalala te grond is te laag de…

zoek woord en het wordt waar je eigen waarheid klaar je weet dat er meer is tussen het licht duisternis station Vinkenoog onderweg Ginsberg blues jazz om je oren tranen zonder scoren alles blijft onherkenbaar dit lijf voor de woeste zee niet bang alles verdwijnt en begint opnieuw…

Draag mijn zekerheid richting toekomst lijdt bij het vuur wezenloos bloei snoei schrijf je eigen waarheid…

Iedereen verliest vroeg of laat waar jij voor kiest liefde en haat tegen beter weten in wie verliest wint als ik alles vertellen zou zou ik dan nog zijn wat jij wou dit is alles wat ik ben geen klooster zen mijn schrijven is schijt zolang ik maar niet kijk op mij een moord opgelost niemand opgelucht mensch…

Een boek wordt nooit geboren uit een op roem beluste gek een verhaal groeit enkel van zaailing tot stek. Tot in de bast geschreven staat Boom adem mij Het is nu laat. Samen zijn wij stof geef me een verhaal supermat en dof nu wordt alles kaal. Reuze tof…

vertel niets nog te vergeten en verloren gaan in de cirkel die ons beweegt of juist soms stil te laten staan dit besef je vroeg maar meestal veel te laat donker je ogen donker dit huis donker bestaan zo verdwijnt blad na blad onderuit een instrument een straat iemand riep een naam…

Warm water als zacht dons Praat je over later kring in het water plons de religie zeikt over de enige waarheid die niet rijmt klaarover breng mij Veilig nergens heen…

is iedereen zoek geraakt in hart en haard vervolgens komt dauw na nacht je liedjes komen gaan weet dat ik je schrijven moet weet dat ik dat doen zou jij staat zo lang in deze rij inmiddels is de brand gebroken in waarheid in water kijken in een zucht je kan me nog net aan zien luchmug…

we zetten af en alles verdwijnt in de verte reislustig water zee goede reis tegen alles afzetten ver verder de leegheid tegemoet…

in het hart van dit regime pakt een tak m'n vlaamsegaai bij een fout in het spellen liegt het centrum bij vlagen verast waarom past er niets vergeef en streef om roem te verpesten geen vlag halfstok Hv waar blijf je? val binnen in dit spel der eerbiedt ze zien het zwijgen donder en bliksen is schijn der taal de wijze leren…

Tot het bot door gegaan De laatste woorden ze laten je staren Nu of nooit meer samen verhalen Op de bol een gezicht je ziet Enkel nog me rug en kruin Het raakt je maar raakt langzaam op…

De zon zakt de nacht valt je moet alweer op pad De maan staat hoog de muziek roept je was al zolang je richting zoek Niemand weet waar wij heen gaan niemand weet waar wij zijn Maar wij behoren tot de stad Wij behoren tot de nacht lopen in het duister tot de zon weer naar ons lacht…

Omdat ik het leven graag doe ik dit graag De hemel is slechts een schouwspel Sinsdien ligt zij bij een behaarde zweetplek Wij maar gek zijn alles lost zichzelf vanzelf op Snij jij mij uit in hout Meer was ik nooit Een verbeelding in een beeld vastgelegd Zou ik nu nog een punt zetten houd je hout maar vast Dit…

De eertste flat vanaf de snelweg daar zal ik staan onze enige uitweg alles laten staan. Een flierefluiter staat buiten de lucht maakt high wie nog luistert. Er waant iets in de maan ochtend dauw maakt lauw hadt ze zich zo vergist. We doen maar wat maar maak! je borst alvast maar nat.…

zolang het wiel blijft draaien en de lucht fikt zolang zal ik rijden bij nacht de zon zakt niemand weet waar jij heengaat je schrijft in gaten kon ik daar waar jij ooit begrijpt…

zie dit schrift pronken in het leven ogen lonken heel even geen cijfer symboliseert de regen op het raam gevoelen nooit omgekeerd lakt in ogen je naam linnen in limonade geuzen spelen geen genade in het delen alles met trots laten vieren teugels los rots simpel mens als dieren…

kleur spreekt samen in kalk een portret uit duizenden een steunpilaar, zeg maar balk woorden doen deze wereld duizelen selenietsplinter in m`n vinger en de korst sluit lucht af een najaarsblad blijft een beginner maar nooit begonnen. laf raadzaam als schaatsen op een ijsbaan, en maar lachen je kan dit nergens plaatsen ondoordachtbaar…

las uw brief nog eens trug alles in beweging kwam nooit aan kom nog eens terug het is rustig het woord in m`n hoofd dit kan beter maar heb `t leven iets beloofd groetjes luchjuh…

heb de muziek in 't hart heb muziek in m'n ziel wil aleen maar rollen als een of andere debiel rol rol rol de een gaat links de ander rechts vind in je hart dat is slechts het enige wat rolt rolt rollen de muziek in 't hart in je ziel en enige wat wij moeten is het keren van onze kiel…

deze stad bij de molen waar alles eerder was gebroken het vlees gerookt langer houdbaar waar eitje is gekookt iedere scheepswerf ieder die in verbeelding heeft gesurft heeft nooit gedacht nooit gedurfd in herinnering gebleven is meer als leven en wij draaien mee…