de oceaan
hartenkreet
We beklimmen hijgend de laatste duin.
Dan zie ik de oceaan, de golven traag
krullend in de branding, met witte kruin
en dán rennen we springend omlaag.
We kijken naar deze kolossale zee.
Soms heel donker blauw, soms ook licht.
Veren van schuim neemt de wind met zich mee.
De oceaan is een adembenemend gezicht.
't is of het water in een reusachtige…