de oceaan
We beklimmen hijgend de laatste duin.
Dan zie ik de oceaan, de golven traag
krullend in de branding, met witte kruin
en dán rennen we springend omlaag.
We kijken naar deze kolossale zee.
Soms heel donker blauw, soms ook licht.
Veren van schuim neemt de wind met zich mee.
De oceaan is een adembenemend gezicht.
't is of het water in een reusachtige kom ligt,
de rand als horizon, rond en prachtig.
Het donderend geraas van de branding geeft zicht
op een niet te temmen natuur, zo krachtig.
Zonlicht tovert een zilver glinsterende baan
van de horizon tot onze voeten.
Wat fantastisch om hier te staan
en de oceaan te mogen begroeten.
Geplaatst in de categorie: vakantie