Alle inzendingen van Mariska Venema

Is het de sneeuw, of de maan die sterren verlicht? Is dat de gloed van de weerkaatsing, die straalt op je gezicht? Een grijnzend lachje, gevormd om je volle mond. Je hand pakt de mijne, en trekt me zachtjes op de grond. Een hand vol sneeuw, je schaterende lach. Voel me als een klein meisje, het maakt me lichtelijk van slag. Warme…

De magie tussen jou en mij, De intense hitte, Met de deur achter je dicht getrokken, Blijf ik hier zuchtend zitten. Mijn lippen zijn gezwollen, Mijn bloedt kolk door mijn lijf, De wereld om me heen vergeten, Alsof ik op wolkjes drijf. Het voelt als een sprookje, Samen zij aan zij, En ik mag er in geloven, Want je hartje behoort aan mij…

Ik? Ik ben een dromer… Gelukkig in een illusie vol magie. Daar in mijn droomland, houd hij van mij. Dat is meer dan fantasie. Ik? Ik ben een dromer… Dromend van een prins aan mijn zij. In deze mysterieuze wereld, beleven we de mooiste avonturen. Wakker worden is er niet bij! Ik? Ik ben een dromer… M’n voetjes raken zelden de grond. Dromen…

Jouw mond op de mijne, Je tong zet me in vuur en vlam, Je handen op m’n billen, Mijn huid ongelofelijk klam. Trillend van verlangen, Lichtelijk bezweet, Je maakt me heerlijk gek, Ik wil dat je het weet. Je ogen zijn gesloten, Een glimlach op je gezicht, Je bent zo heerlijk sexy, Ik ben voor je gezwicht!…

Alles voelt intens koud, Alsof mijn bloed bevriest Wachtend op wat gaat komen Begrijpend dat je voor jezelf kiest. Meren van bevroren water Wit besneeuwde bomen Het is zo enorm koud Gedachten blijven stomen. Takken vol heldere ijskristallen Waterparels aan mijn hart Je bent zomaar binnen gedrongen Knopen heb je feilloos ontward In…

Het is mijn teken van zwakte, dus ga nu maar gauw, zolang er druppels blijven vallen, zal ik houden van jou. Het ligt aan mijn zwakte, dat ik aan je denken blijf, starend naar de druppels buiten, voel ik de stille kilte in mijn lijf. Door m'n zwakte heb ik de strijd verloren, dromen...ze bestaan niet meer, je bent m'n diepste ware liefde…

Liggend op een wollig wolkje tel ik de sterren in de lucht. Het zijn er minstens honderdduizend, en ik slaak een diepe zucht. Plots vormen wel honderd sterren jouw vrolijke gezicht. Zomaar borrelt er een lach omhoog, en ik word verblind door het heldere licht. Er schiet een vallende ster voorbij, dus vlug doe ik een wens. Terwijl ik langzaam…