Alle inzendingen van Martien Montanus

kleding en de rest op een hoopje op het strand wij samen in zee [senryu] foto: Martien Montanus…

hoog in een boomtop kwebbelt een late merel vandaag naar morgen [haiku] foto: Martien Montanus…

zet dit kabinet in plaats van die kinderen Nederland maar uit [senryu] foto: Martien Montanus…

waar woorden schuren verschralen relaties tot onvruchtbare grond [senryu] foto: Martien Montanus…

rimpels verdwijnen daar waar de steen zeer geraakt de bodem opzoekt [senryu]…

de dag triest open een zwaan richt zich op en slaat de vijver wakker de wilg kijkt in de al dan niet gestegen spiegel en lijkt steeds dieper te treuren haar lange haren laten het water niet onberoerd * geplaatst in de bundel "reuring in de tent" die onlangs is uitgekomen n.a.v. het stoppen van de site van Dichttalent…

stille getuigen geworteld in verleden bloeien nu vrijheid [haiku] foto: van het internet…

zo mooi als Joe Cocker kan ik het bij lange na niet doe er ook geen poging toe maar je bent het wel to me…

je nam je schaduw en verdween tussen bladerloze bomen geduldig maar tevergeefs bleef ik wachten op nieuw groen maar het donker bleef stil toen de tijd het ook niet meer wist besloot ik op zoek naar andere kleuren nieuw licht te zagen het zwart aan jou te laten niettemin mocht het ooit nog eens tot een ontmoeting komen…

wandelend door zijn gangen stil in gesprek door dagen heen en terug rijpen gedachten van vroeg tot laat, in het licht als vruchten in de zon van druiven tot wijn Schilderij: Hans Montanus Foto: Martien Montanus…

voorjaar perst zich al door laatste winternaden met frisse kleuren [haiku]…

bol van verhalen kleuren je wangen luchten in het avondrood [senryu] foto: Martien Montanus…

na een laatste worm geniet hij zijn buikje rond in de avondzon foto:Markwin Montanus…

omdat de tijd maar niet op schoot gaf ik de wijzer een tik dat heb ik geweten de klok sloeg meteen terug wist meteen weer hoe laat het was foto:Martien Montanus…

vol overgave vouwen dames in zwart-wit hun handen samen senryu foto:Martien Montanus…

bescheiden warmt zij tussen wimperharen door langzaam kleurt het hart…

bezwete romantiek trekt diepe scheuren in het gepoetste, zelfs tot ver na sluitingstijd de dans kijkt dood al vertellen zweetsokken en kapotte panty’s morgen toch wel weer de perfecte tango asbakken vol…

dag dag zwart dag nacht dag toedeloe dag hallo dag dag licht dag welkom kleur mij warm zonnig aangenaam…

rood aangelopen completeert het laatste blad ter afsluiting van…

winter striemt zonloos grijze dagen en ik ik sterf vissen in de ijszee grotendeels blauw maar met mijn borst nog rood blijf ik zoeken naar jouw temperatuur om eens weer volledig op kleur te mogen komen…

scheren niet nodig even plonzen en schudden en glad is ze weer…

de strekel scherpt tevreden kijkend kauwt hij en perst een straaltje tussen zweet en lange halen door…

haren wapperen alle windrichtingen op als je maar thuiskomt…

prefereer stilte maar jij jij mag mij oorverdovend kun je nagaan…

wurmend door aarde doorluchten dikke pieren grondig en diepgaand…

’t schijnt dat zelfs de zon zich warmt aan jouw stralen…

met een mooie kraag van schuim schenk ik jou de zee meer kan ik je niet minnen…

wind speelt met haar gewillig valt het langs een glimlach m’ n schoenen knellen…

op zoek naar brandstof stoppen even de persen wit kopieert wit…

bevroren druppels schitteren stralend de zon helder als kristal…