inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.985):

tranendal

de dag triest open

een zwaan richt zich op
en slaat de vijver wakker

de wilg kijkt
in de al dan niet gestegen spiegel
en lijkt steeds dieper te treuren

haar lange haren laten het water niet onberoerd





* geplaatst in de bundel "reuring in de tent"
die onlangs is uitgekomen n.a.v. het stoppen van
de site van Dichttalent.

Schrijver: Martien Montanus, 6 mei 2011


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 605

Er zijn 12 reacties op deze inzending:

katty, 14 jaar geleden
Ontroert me....
Maria Voerman, 14 jaar geleden
Prachtig dit gedicht verwoord Martien!
Mooi de sfeer neergezet!
Fari HS, 14 jaar geleden
Heel mooi.
Gerard Cornielje, 14 jaar geleden
Een erg mooi gedicht met prachtige beelden, laatste regel is superbe!
kerima ellouise, 14 jaar geleden
een juweeltje!
Monique Methorst, 14 jaar geleden
Dit vind ik echt een kunst op zich; in zo kort zo mooi te verwoorden, prachtig!
geeraardt, 14 jaar geleden
beeldend dit leed....
Han Messie, 14 jaar geleden
Een mooi tegenwicht: de zwaan slaat bemoedigend op het water om de omringende droefheid en neerslachtigheid op te beuren.
Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden
Ronduit prachtig, Martien!
Astridv, 14 jaar geleden
Zoals de wilg zich spiegelt in een vijver van verstilde tranen, droevig mooi verwoord.
marije Hendrikx, 14 jaar geleden
dit mooie droeve dicht laat ook niet onberoerd...
Coby Poelman, 14 jaar geleden
Prachtig beeld!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)