Zwervend Kunstenaar
netgedicht
De glorietijden zijn voorbij
Waarin hij zich bemind kon wanen
Ver boven staat en straat verheven
Geen bloed, geen zweet, geen tranen
Hij schreeuwt vol wrok en woede
Dat Nederland hem nodig heeft
En in protestmars van beschaving
Wordt zijn Waterloo beleefd
Dus bedelt hij aan ’t Binnenhof
Ach Halbe, geef mij brood
In ruil voor staatportret…