Alle inzendingen van Martin

Ogen die spreken. De taal wordt doodgezwegen. Stilte zegeviert.…

Zeegeur op het strand. Opwaaiend zand van duinen. Golven die schuimen.…

Vrijheid in de lucht. De hemel opent zijn poort. Niet meer op de vlucht.…

Je kunt je duizend keer Hetzelfde verkeerd Herinneren. Zo weet ik beslist Dat de zon scheen toen Ik voor het eerst Een vrouw zoende Tussen haar benen Toch was het nacht Of avond op z'n minst Dat kan niet anders Ik moet al die jaren Het licht naast Het bed voor de zon Hebben aangezien Ook is denkbaar dat ik Die keer verwar Met…

Ogen die kijken vanuit het diepst van de ziel geven veel liefde.…

Geen stilte in haar, maar wel een oplaaiend vuur dat levenslust geeft.…

Wat is je nalatenschap Een kist met gereedschap Vind ik nog iets in je huis Ligt er nog iets in de kluis Wat laat je allemaal na Ligt er nog iets in de la Nog een oude rekening Of een kindertekening Is het veel of is het niets Een auto of een fiets Een TV die het nog doet Of een stapel beddengoed Wat laat je zoal achter Nog een fles…

Wat we willen: Momenten Van helderheid Of beter nog: van grote Klaarheid Schaars zijn die momenten En ook nog goed verborgen Zoeken heeft dus Nauwelijks zin, maar Vinden wel De kunst is zo te leven Dat het je overkomt Die klaarheid, af en toe ----------------------------------- uit: 'Verzameld werk', 2002.…

Welriekende geur Als je loopt op een bospad. En dan die kleuren.…

Zij kijkt naar het licht van een ster die fonkelt ver. Zij verwondert zich.…

Open zijn van geest. Overal ben je geweest. Bij je zelf nog het meest...…

De partij van iedereen Iedereen om ons heen De partij van de arbeid Maar ook van de vrijheid Voor een beter onderwijs Een normale huizenprijs Met verstand van cultuur En met hart voor de natuur Politiek voor iedereen En niet voor mij alleen Voor een eerlijke rechtsstaat En een leefbaar klimaat Iedereen van de partij Iedereen hoort…

Rustig bij een sloot klimt een kikker aan de kant. Een reiger kijkt toe.…

Ogen die stralen bij een kabbelend beekje in de lentezon.…

De zon in het park waar 't grindpad ons verder leidt. We nemen de tijd.…

Het onbevangen kind Voor wie alles pas begint Die leeft in het moment En de gevaren nog niet kent Het kind dat nog niets weet Niets van het wereldleed Daar wil ik soms naar terug Even heen en weer heel vlug Het kind dat overal slaapt Zich overal aan vergaapt Het kind nog zonder mening En zonder dure lening Het kind dat nog niets weet…

Doorgaan, steeds verder tot de einder in zicht is. Het niet meer licht is.…

Ruimte om je heen. De tijd gaat er dwars door heen. Die heb je te leen.…

Vertrouwen en moed monden uit in zekerheid. Zelfs in zware tijd.…

Leegte van binnen. Maar dan wakkert het vuur aan. Levenslust aldaar.…

Kerst komt nu dichtbij. Hopelijk ook de vrede. Weer een schone lei.…

Stilte in jezelf. Alleen de ziel fluistert zacht. Dat geef je weer kracht.…

Voor Marius & Lucas We fietsten door een donker bos met open plekken. En plots stond daar een breekbaar jong met lichte vlekken. We hielden stil. Het keek ons aan. Het leek een korte eeuwigheid te duren. Totdat een tak brak of een blad viel. En even plots was het verdwenen – op vlugge, tere benen. Alsof je uit een droom ontwaakt…

De weg is nog lang waarop men verder kan gaan. Tot in het Eden.…

Zo diep gezonken. Maar er toch weer bovenop. Dat wordt beklonken.…

Lekker wat chillen in het park bij een fontein waarop de zon schijnt.…

De grijze wolken zien er onheilspellend uit. Dan een regenbui.…

Stilte op het strand. En dit bij zonsondergang. Wij bleven nog lang.…

Ik had een goed verhaal En zij was goed in taal Zo vonden wij elkaar En werden een schrijvend paar Nooit samen op de bank Maar ergens op een plank Staan we nu al zoveel jaar Dichter dan wie ook bij elkaar…

Tranen verborgen. De lach die het camoufleert. Het hart doet dan zeer.…