Die dag in mei, toen jij me niet kon vinden
maar niet opgaf en me zocht en vond,
de avond viel en alle bomen stonden
roerloos om maar niets te missen
om ons heen, hun voeten in de grond.
Die dag in mei, toen woorden overbodig werden
je ogen en je handen zeiden meer
dan kussen, liefste, strelingen, de bomen
verhieven weer hun kruin, in vreugde…
Ik wil niet dat ze huilen
of roepen hoe goed ik was
en dat ze me zo missen
ik wil niet dat de wereld stilstaat
maar doordraait om haar as.
Maai mijn gras
en giet mijn bloemen
zing mijn lied en zet mijn stoel
in het gras bij de sering
denk zo aan mij en laat mijn tuin
worden tot een herinnering.…
111
Bezig met laden