Alle inzendingen van Max

Een der stervelingen hier op aard Heeft zomaar impulsief een vers gebaard Waarin hij, ongerijmd zonder mijn weten, Mij dementia praecox heeft verweten Vrijgevig zijn is mijn tweede natuur Die klaarheid zou ik gaarne willen bieden Aan hen die dankbaar zijn, geen kwade lieden, Daar raken kinderen van overstuur Al voeg ik dan veel woorden…

Die nachtelijke kattenescapades Zijn vele vogelaars een doorn in 't oog Geen grutto, leeuwerik vliegt meer omhoog Maar blijven weg of doodstil in de Hades Jazeker, ook de poes van Midas Dekkers Vindt kool- en pimpelmezen echt iets lekkers!…

Özcan Akyol heeft het niet getroffen Zijn schoen is voor een O van marsepein Met beide puntjes net een maat te klein Dankzij Jamin heeft hij nog kunnen boffen Het was de Rotterdamse snoepgoedreus Die zei "Geen nood, dat komt wel goed, hoor Eus!"…

Het eerste wat ik las na het ontwaken Was dat een dichtercoryfee besloot Om óók een dag te staken, puur uit nood, Of heeft het met betaald verlof te maken? Al lijkt ons dichten om des keizers baard Toch is het op zichzelf de moeite waard!…

Hij staat met beide poten in de klei Het slaaptekort uit beider oog te wrijven De tirannie der pubers te verdrijven En denkt: die staking komt steeds dichterbij Ook in het onderwijs heerst hollanditis Meer specifiek: 'docentenmeningitis'...…

Een aardig plan, zo'n eendrachtscombinatie Tegen 't Duits en Engels overwicht En Zuid-Europa's grootmachten gericht Met de Belgen in een BeNenatie Komt er één bondscoach of twee keuzeheren Om elf uit BeNeland te selecteren?…

Van kindsbeen leerde ik al van mijn tante Klassiek en romantiek, van alle kanten, Een serenade, liefst van Trio Dante, Geen operette van Joost Belinfante Maar strijkmuziek, het tweede deel - andante - Van Mozarts Sinfonia Concertante Ach leefde zij, dan bracht ik pede stante Die nachtmuziek als ode aan mijn tante…

Een vrede daalde neer op 's heren wegen Geen woon- en werkverkeer maar Dag des Heren Gevoel van negentiende-eeuwse sferen 'k Was autoloos, maar 't voelde als een zegen Ik nam de fiets om boodschappen te doen En op een slof werd Ajax kampioen…

Ach waren er maar meer van die kwatrijnen Kostelijk en bruisend van esprit Die kolderieke reizang der refreinen Ik sla van louter lachlust op mijn knie Wat stak er toch een geld in d'appelen In platbek, in een stooter en een rijer Men hoefde waarlijk niet te sappelen Met panvis, marsepein en eigenheimer Toch rijst bij al die overvloed…

Vader tijd valt stil en retardeert Hij wordt opstandig als hij niet verglijdt Hij raakt van slag, hij beidt niet meer maar lijdt Hij wil niet dat men hem temporiseert Hij wordt elk half jaar weliswaar wat grijzer Maar raakt intussen per seconde wijzer…

Ik heb geen grijze Golf, noch een Peugeot Maar wel een Cinquecento, mas que nada, En valt-ie uit elkaar, neem ik m'n Lada En anders wel de trein of Deux Chevaux Op naar Den Haag, met auto en O.V. En neem vooral uw caravan ook mee!…

Het wegennet slibt dicht, de files groeien Maar Bouwend Nederland ligt nog steeds plat De stallen staan stampvol, 't stikt van de koeien Geen paal wordt er geheid in dorp en stad Een metselaar, in plaats van stenen zetten, Bekwaamt zich in gebeeldhouwde sonnetten.…

De herfst viert feest in al z'n kleurenstalen Met bramen, vogelkers en een klimop De lijsterbes, de vlier, het kan niet op Met belladonna, lelietjes van dalen En brede lindekronen groen en geel Een fleurenfestival, maar nooit te veel.…

Ze lag al onder vuur sinds 'Scheveningen' Dossiers die stapelden zich hoger op De vonkenregen kostte haar de kop En zonden, die haar wethouders begingen Haar erfenis een spoor van onvermogen Te licht bevonden en te licht gewogen…

Kordaat en kaal, gewapend tot de tanden Kreeg hij de opdracht om als franc-tireur Het vege lijf te redden bij malheur Aan de oranjeleeuw der lage landen Zijn naam is klein, hij draagt een wapenrok Ziehier de man van staal. Zijn naam? Stef Blok.…

Geheimtaal voor de kloosteroccultisten abdijen, bisschoppen en adventisten pausen, inquisities en juristen domein ook voor grammaticafetisjten Àblabs, acc.cum.ínf of a.c.i. passivum singularis of pluralis àdhortativus of een potentialis vis vim vi, haec huius hanc of hi Lingua latina non iam est mihi Sit terra levis hodié tibi Precisie…

Al sedert twee millennia ligt aan de oever van de Waal een glooiende idylle heuvelrijk rond Heyendaal de benedenstad een baaierd waar de massa's binnenstromen grote golven van Sint Anna tot de kadeboulevard maar er heerst nu weinig gêne wild doen lijkt meer in de mode 'wandelaars' doen hun naam eer aan, laten het in tuinen lopen…

Trots prijkt op D-day de Stars and Stripes symbool van het land van de vrijheid op landingsvaartuigen aan Franse kust, bevrijders op 't strand neergestreken nu driekwart eeuw later de D-day vlag terug geschonken als goodwillgebaar door Rutte ratelbandprater in handen van Donald Trump de tweetende twitteraar de één president…

Een cijfermaniak in hart en nieren ging in de Domstad fysica studeren op snelle microdeeltjes promoveren verstoken als hij was van harp en lieren angstwekkend hoogbegaafd en cerebraal abstract zijn spijkerschriftformuletaal…

Heel aarzelend en tentatief aan de oevers van de avond in zijn vlucht de aarde nakend zwoof hij als een grijze reiger onvermoeibaar eigenwijzig 't einde van zijn leven nader onder wakend argusoog van een bruine kiekendief die niet, zo wist hij te ontwaren, een aardedonkere donderwolk noch paardenspan van Helios, teugelloos hun baan…

Blik op de weg rijd ik van A naar Beter in m'n spiegel raast ter linkerzij een duivel met driehonderd kilometer ben ik zo traag, wat heeft-ie tegen mij... ik kijk steeds uit naar mooie uitkijkpunten bellavista, schoonzicht, point de vue, laat zij maar met hun gaspedalen stunten ik leef liever wat langer in het nu een processierupsen tufcolonne…

Was het u bekend dat Middelburg niet aan een meer, niet aan een meer, kanaal, rivier, maar aan het zilte nat wist u dat Walcheren in 't land van Gorzen en van Slikken Walacra sinds de Romeinse tijd een eiland was aan zee wat duinen en konijnen, gras, niet meer dan dat? wist u dat Middelburg ten tijde van de VOC…

Rustiek de sfeer van het coulissenland De krenten in het deeg der Twentse weggen De heuvels langs het waterschap der Regge De schoongezoomde stroom door Dinkelland In Twickels erfgoed uit de Middeleeuwen Verbleef Van Heeckeren van Wassenaer, Onder het motto "non mutor mutando" Was hij baron van Delden's landjuwelen. Couleur locale…

Ga met me mee naar de fantasiewereld, de Strawberry Fields van John Lennon wie zou die surrealistische aarbeienvelden van Lennon nog kennen leden der eenzame harten clubband onder aanvoering van Sergeant M. Pepper zochten de heuvels af rond Abbey Road - ook op foto's geen spoor te bekennen maar een Londense taxichauffeur…

Wie wás toch die Lady Madonna en wie was miss Polythene Pam, waren 't liefjes van Paul en van Lennon zich lavend aan goeroes en zen? zij hadden geen roeping als Father McKenzie of Eleanor Rigby met zending, die liefjes van Paul en van Lennon maar waarom moest sweet Mother Mary Maggie May en Hey Jude dan gedogen, was zíj niet die diamant…

Wat rijmt er op woord en wat op ik zeg? pensioenakkoord en klimaatoverleg wat rijmt op beloven na vijven en zessen? de heren van boven met al hun promessen heb ik iets gehoord van wat niet is gezegd? het laatste woord dat wordt eerst overlegd na wikken en wegen wat weer is weerlegd heft men het glas pas als 't ei is gelegd…

"Think pink!" was dat geen leus uit vroeger tijd, toen Britain tèlde in de ict, de hoogtij van de negentiger jaren? Nog even en O2 is zelfs passé en rest Brittannia geen nieuwe wave, likt het z'n wonden, zittend op de blaren...…

Poëmen op Gedichten.nl van cri de coeur tot intellectueel begonnen in de kern als woordenspel zijn au fond hoogst individueel creaties die de maker graag wil delen met een digitale lezersschare verzinsels en verbale luchtkastelen maar ook reële vondsten, als het ware Hij wil geen ster als stem, maar interactie blijk van waardering…

Ware alpinisten zijn solisten even eenzaam als de hoogste top geen richel op de kam die zij ooit misten een bergetappe kent geen filepiek nu lijkt het meer een heuvel vol termieten dat zuurstofarme kleumen maakt hen ziek bedwingen ze de top, als heremieten, dan gloort de vrijheid net als van cyclisten, want in dalen zijn er geen limieten…

Toen op het heilig gras van Wimbledon Mrs. Virginia Wade niet langer won En zelfs Miss Margaret Court niet winnen kon Van Goolagong, die dekselse Evonne Kreeg het circuit dankzij Miss Billie King Meer power, aanzien en statuur en swing Toch was het tennis nog comme ci, comme ça Met Sabatini, Sanchez, Steffi Graf En die Navratilova…