Alle inzendingen van Michel van Dijk

Het is niet goed zolang het beter kan, en daarom streven wij altijd naar meer. Zolang wij dat herhalen, telkens weer, vergeten wij om te genieten van. Wij houden rekening met iedereen, en zijn niet gauw tevreden of content, maar vraag jezelf een af wie dat je bent, en zeg in plaats van altijd ja, eens neen. Het heeft geen zin te streven…

De hemel krijgt een lach op zijn gezicht, terwijl het wonder van het licht zich toont, en ons dan onvoorwaardelijk beloont, indien het water samensmelt met licht. De hemel opent wagenwijd zijn deuren, indien de regen bijna is verdwenen, en zonlicht ten tonele is verschenen, een prachtig scala goddelijke kleuren. Het is penseelkunst van de…

De golven beuken op het strand met ongelofelijke kracht, maar lossen steeds op in het zand, hun energie tot staan gebracht. Het is een onvoorstelbaar spel; vanuit een eindeloos bestaan, steeds even niet en dan weer wel, geeft het geluid hun ritme aan. Bij elke golf dan zwelt het op tot het niveau van een orkaan, om na 't bereiken van…

Het is een schouwspel, bijna onvoorstelbaar; de sneeuw valt als een wazig wit gordijn, de witte vlokken vallen echt ontelbaar, en maken zo de wereld kristallijn. De sporen in de sneeuw zijn onvoorspelbaar, en kreukelen de deken van satijn. Zolang het sneeuwt is alles nog herstelbaar, en houdt het tafereel zijn extra schijn. En kijkend door…

Ik zit gevangen tussen hoge muren, en voel frustratie, wanhoop, onmacht, pijn. Ik zit ontredderd voor mij uit te turen, volledig aan het eind van mijn Latijn. Het is ontzettend moeilijk te verduren, omdat ze door mijzelf gemetseld zijn, gemetseld in de niet te tellen uren, de niet te tellen uren van de schijn. De muren van het ego, de verwachting…