Alle inzendingen van Michiel

Purperen stralen Kleuren de dalen, Heuvels en kimmen Glinstren en glimmen; Klokkengedommel op ruisende vlerk Wekt ter betrachting en nodigt ter kerk. Trekken we in vrede Veldewaarts mede, Zingen we en bidden; God is in 't midden, Scheppend alom, door het wonderheelal, Liefde in de harten, en bloemen in 't dal.…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

Rechtop in je bed Een onbeschrijfelijk gekrijs Je vraagt je af Kan't echt nog harder? Op je tenen In een nood tempo Naar z'n kamertje Deur open zonder gekraak? Voorzichtig pak je z'n fles Maar dat maakt het nog erger…

het is winter en het heeft gesneeuwd ik gaf mijn buurjongen van tien een tientje bouw me, als levende sneeuwmachine een sneeuwpop in mijn tuin een vrouw een sneeuwvrouw met een bezemstok maar geen heks zeker geen heks een lieve vrouw met neus van winterpeen verder zacht, maar vorstbestendig en wel in voor een beetje sneeuwpret de opdracht…

de mooie vrouw groet dus herkent zij mij mijn beeld moet ergens in bepaalde vorm op haar harde schijf bestaan als we elkaar na een tijd weer zien zal ze mij in haar vinden ze draagt mij overal en altijd met zich mee en misschien, heel misschien komt deze enkele spore na lange tijd van overleving eens in dit mooie, zachte lijf tot leven…

Gebakken peren Ik bak wel eens wat een ei of zo, maar dan heb je't wel gehad toch is mijn kookkunst niet, wat je zegt, je dàt Ik smeer wel eens een boterham en ik zet wel eens koffie ik kook wel eens wat water en zet dan een pot thee het is wel met de billen bloot het valt dan toch niet mee Ach ik bak wel eens wat ik…

Hij is zijn wilde haren kwijt en loopt weer in de pas. Hij ziet er netjes uit nu, en niet meer in die spijkerbroek maar keurig: jasje, das. Hij leek wel zelfverzekerd, vol met grappen, origineel En nu dan jaren later herken ik niet meer veel Was hij niet steeds meer meegegaan met club en klasgenoten, en tactisch, zich langzaam aangepast…

Wat er ook geschreven wordt, gezongen of gezegd Er is altijd iemand, die vindt het niet terecht Die woordkunst dus, per definitie omstreden. Dikke pech dan maar, voor kunst is altijd al geleden In de liefde is het door de een of ander altijd wel betwist en moest de tekst toch eigenlijk, maar liever weer gewist In de politiek mag in nog te veel…

Ik heb iets stoms, een rare trek weet ik veel, iets met structuren had iedere gek niet z'n gebrek zo ieder mens z'n kuren? Nou, ik heb ook iets, iets met bomen en voren en Op-Art figuren. Zo’n Anton Kers gevoel, als je begrijpt wat ik bedoel Gebiologeerd, geobsedeerd door rijtjes, ruitjes, rondjes, blokjes, stipjes, streepjes, lijntjes…

Veel weggooien, Veel schaven en schuren Minder is beter Minder is meer Je bent nooit klaar met zo 'n gedicht Maar als je door gaat wordt ie wel - licht Kampioen ..... eh…

Papier Reclame Mailings Tijdschriften Afschriften Wel 3x per dag Wekelijks krantjes Maandelijks nieuws Info over geld Info over hobby Info over vakbond Info over info Krant over zus Krant over zo Krant over Jezus Krijg je allemaal cadeau Ik heb alwéér een prijs gewonnen word je rijk gerekend, arm gebedeld Het is voor de loterij…

Ooit op gelet? het gezicht afgewend geen lipstick en kussen in de lucht. Sommige vrouwen zelfs moeders zelfs zussen Emancipatie, arrogantie, de koele yuppentijd, een kil “fin de siecle” ? of heeft het van doen met stand een gevoel van verbeelding? De ware hartelijkheid strandt Het leven is geen klucht De ene partij doet moeite dan…

ach kerel doe toch niet zo raar 't idee, een gedicht over het lijden van de kunstenaar een spons vol informatie wat structuur, wat kennis van zaken en dan uit al die dromen een beeld, een pennenvrucht uit ledigheid…

Ik verwacht een groot lage drukgebied toch wel wat neerslag af en toe regen hier en daar een bui en plaatselijk een wolkbreuk maar, morgen wordt het niet zo mooi en komt er wat water uit de hemel vallen en wordt het wat vochtiger kortom voor een zonnestraaltje raad ik u eigenlijk…

Grijs Grauw Kil en kou, Donker Somber Ragfijne Regen en miezerige mist Hier ga ik voor mijn lol op mijn vrije zaterdagmorgen heel vroeg heel hard door heen hollen. Door ’t stil gezweet en zacht gesop word ik dus klets- en kliedernat En weet je wat? Ik koop hiervoor een mooi hansop.…

Groter groter, macht meer macht stadsgewest of stadsprovincie eeuwig groter, altijd meer landkapertje is heden ten dage geen kinderspel meer Eindeloze machtsstrijd confiscatie, landjepik is dat waar het om begon steeds meer asfalt en beton? Als ik in de stad wilde wonen, was ik daar wel heen gegaan Warnsveld, Colmschate, Diepenveen rest…

Jij was ook altijd aardig voorzichtig, braaf, beleefd, bescheiden en hardwerkend, kreeg je het op je bordje Je werd ook toch maar geleefd door oorlog en omstandigheden Wat had je voor een keuzes Wat heb je afgeleden Lag je lang wakker van die kampen wat je in Indie verloor je vrouw, je broer, je moeder die maatjes aan dat spoor Gedichtje…

The beat goes on Zondagmiddag in de kelder met een vriendinnetje en de oude grammofoon van pa op 78 toeren, Rock around the clock dansen of wat er voor door ging de grammofoon ging met het vuil mee zij is moeder in Canada Zaterdag vroeg in de avond pyjama's aan, net allemaal uit bad voor de tv. na Tex Tucker, Okkie…

In een potje voor de ruiten Kweekt een knaap een anjelier; Stengels stijgen, knoppen spruiten, 't Bloemke staat in volle zwier. 't Bloemke houdt hem vele dagen Aan zijn geur en kleur geboeid; Daar alleen kan 't hem behagen, Waar zijn anjelier hem bloeit. Doch eens valt door de open schijven 's Knapen oog op 't wijd verschiet…

Ik woon hier nu al 20 jaar maar vanochtend zag ik er een rondjes draaien heel hoog in de blauwe lucht een mooie grote ooievaar Het was een prachtgezicht en ik zocht snel getuigen en toen ik haar gevonden had lag heel mijn plan in duigen was de lucht ledig en de vogel al gevlogen momenten om te delen maar klaarblijkelijk…

Waar ben jij toch gebleven je speelde goed trompet solide met mijn tuba intiem bijna, zo’n set. Liep het niet mooi synchroon de echo door de straten het geel, het zwart, het blauw en hoe blonk toch al ons chroom. Wat is er nog van over van al die pracht en praal? Waar is die prijs gebleven die zilveren bokaal ? In geld niet uit te drukken…

Trouw aan God en vaderland aan je partij. je stad, je club, je vrienden. Een groot hart voor de zaak en je collega's. Wat een trouw aan familie aan kind en vrouw Trouw aan minstens 11 maar wie ben jij bij eeuwig eerst een ander verloochen je toch eigenlijk jezelf…

Een ochtend te vroeg, een avond te laat. Zij die spijt hebben kijken terug, zij die niet weten leven met de dag. Hun ziel bevat alles, hun ziel valt niet te verbergen. De waarheid zal blijken, de waarheid zal verrijken.…

Streep, mijn eend, 'kluts' kwijt novemberei "Waarom niet?" 'ome let' er wel op moet beseffen 't zal mislukken TOCH prachtig nest dertien eieren dertien ongeluk TOCH gisteren dertien kleine koddige kuikens in mijn tuin trotse moeder "Zie je wel!"…

Diep in der aarde gheheimen schoot Hamert ende beitelt de cnape. Opdatti silver ochte lood den meestere samenschrape. Dat lampkein werpert door die mijn Een naer en doodsch ghefloncker, Terwijl een heldre morgenschijn Opclaret sijns herten doncker. Hi pijnst aan meesters bloeiende kint, Hi dencket dier schoone maghet, Die hi so tederlicken…

Wat van der zonne doortinteld de rozen de paarlende dauw is, Wat op het zodentapijt glinstrende sterrekens zijn, Wat diamant en karbonkel, vereend in der krone des vorsten, Dat is liefde, gespreid over een maagdlijk gelaat. Liefde is lavende dauw in der brandende hitte des levens, Liefde is een geurendste bloem, welke de bane versiert, Liefde…

nadien de klap van de deur ogen dicht zodat stilte klonk zonder echo van vloeken wat er bleef behalve stapels onbetaalde rekeningen en verstopte leidingen een jongen van acht die ongevraagd naar buiten zeulde zakken vol verdriet elk weekend als verdwaasde japanners op toeristische trektocht zien dat er meer was geen tijd voor…

Humor tot in het graf 't Bleef die dag somber zei de weerman op tv, de mist zo dicht, 't was bijna regen. Ik schreed met het doorweekte volk mee, geen woord teveel, er werd vooral gezwegen. Op 't kerkhof begraaft men niet overdekt, Bij regen houden de dames de parapluies omhoog, met het vocht dat uit de herenhoeden lekt blijft op een…

Als de tuinen van Versaille Potentie van glooiende graslanden Bloeiende rozenvelden Knusse haagjes en nette grindpaadjes Spel van schaduw en kleur D’een een schoffel, d’ander een heggenschaar Af en toe een hofbaron Schuifelend over zanderige vlakte Nee, het is nog steeds niets Binnenhuisarchitect heeft liever Fontainebleau Parkwachter…

riethalmen ervoor water op de achtergrond wind waait erdoorheen…