In het donker van de winter
en de honger van de nacht
plots het feest van duizend lichtjes
etensgeur waar ik naar smacht
Hunkerend naar licht en warmte
zoek ik naar een kerstgevoel
volg de lichtjes, geur van eten,
sporen naar een hoger doel
Geur alleen stilt niet mijn honger
lichtjes houden mij niet warm
eten wil ik, voelen, praten
me…
Daar zit je dan en hoe bezorgd, je sprak
afgemat je woorden vlak
gingen te keur en te kust
maar stelden mij niet gerust
wel meer op mijn gemak
Je zag er niet goed uit
met het grauw al onder je huid
en een magere oogopslag
zo midden op de werkdag
en van de weeromstuit
Sprak ik in ongeveer jouw taal
maar met een zacht vocaal
bracht ik…
Liefje kom maar hier
en laat me je lippen strelen
probeer je pijn met mij te delen
je façade van bordpapier
is zo overduidelijk voor mij
dus leg je masker eindelijk neer
anders barst het nog een keer
ik neem je angst er wel bij
De waarheid maakt mij niet bang
want ik ken je goed genoeg
van sterrennacht tot schemervroeg
en wordt het naargelang…
Met allerzachtste kousevoeten
kneed je een onzichtbaar brood
sensueel verlangen nestelt warm
en zichtbaar voelbaar in mijn schoot
Trefzeker en gevoelig juist
de snaar die wordt geraakt
subtiel gericht op het effect
speciaal voor jouw publiek gemaakt
Onpeilbare diepten verborgen
in alomvattend groen
vervuld door slechts een simpele wens…