Alle inzendingen van moontan

Gesprek stokt en ik probeer mij in te leven word jou voor even er verandert niets ik, die jou was voor even ga door met leven…

In het donker van de winter en de honger van de nacht plots het feest van duizend lichtjes etensgeur waar ik naar smacht Hunkerend naar licht en warmte zoek ik naar een kerstgevoel volg de lichtjes, geur van eten, sporen naar een hoger doel Geur alleen stilt niet mijn honger lichtjes houden mij niet warm eten wil ik, voelen, praten me…

Daar zit je dan en hoe bezorgd, je sprak afgemat je woorden vlak gingen te keur en te kust maar stelden mij niet gerust wel meer op mijn gemak Je zag er niet goed uit met het grauw al onder je huid en een magere oogopslag zo midden op de werkdag en van de weeromstuit Sprak ik in ongeveer jouw taal maar met een zacht vocaal bracht ik…

Liefje kom maar hier en laat me je lippen strelen probeer je pijn met mij te delen je façade van bordpapier is zo overduidelijk voor mij dus leg je masker eindelijk neer anders barst het nog een keer ik neem je angst er wel bij De waarheid maakt mij niet bang want ik ken je goed genoeg van sterrennacht tot schemervroeg en wordt het naargelang…

Met allerzachtste kousevoeten kneed je een onzichtbaar brood sensueel verlangen nestelt warm en zichtbaar voelbaar in mijn schoot Trefzeker en gevoelig juist de snaar die wordt geraakt subtiel gericht op het effect speciaal voor jouw publiek gemaakt Onpeilbare diepten verborgen in alomvattend groen vervuld door slechts een simpele wens…