Alle inzendingen van Nathalie

Als ik een traan was in je oog, dan zou ik neerglijden naar je zwoele lippen. Maar als jij een traan in mijn oog zou zijn, dan zou ik nooit wenen!…

Al enige tijd, oh zo depressief, Goesting in niets meer en helemaal eenzaam. Ik had nood aan tederheid, gezelschap, Iemand die uit de hemel viel als de engel des liefde. Je was ergens maar waar toch ?! Mijn zoektocht naar ware liefde was begonnen, en ook al was ik droevig, en enkele slapeloze kreeg ik plots een zware aantrekkingskracht…

Gemakkelijk gezegd! Pluk de dag. Saisi le jour. Seas the day... Elke ochtend probeer ik met deze gedachte op te staan. Een nieuwe dag, een nieuw begin. Maar o wee o wee, al snel besluipt die negativiteit je en de druk van de maatschappij die je meesleurt als een rugzak vol met stenen. Maar dan herinner ik me de woorden van de wijze, vreedzame en…

Waar ben ik? Het is hier zo donker? Angsten en andere duistere gevoelens beginnen me te bekruipen.... Woede, frustratie, stress, maar voornamelijk verdriet. Ik kruip in elkaar en beginnen zachtjes te wenen, ik MOET hier weg! Ik sta op en probeer weg te lopen maar er is iets wat me tegenhoudt. Ik ruk me los, begin te lopen en plots val ik neer in…

Jij warmde mijn handen tegen de kou. Jij maakte mijn staartjes als mama niet wou. Jij leerde mij fietsen bij ons in de straat. We kletsten gezellig tijdens de vaat. Jij hielp me met huiswerk, als dat nodig was, Door jouw wijze woorden begreep ik wat ik las. Jij vertelde verhalen over de zon en de maan. En gaf mij een kusje voor…

Zwijgzaam zoek je naar de woorden, gevangen in je eigen hoofd. Gedachten maken vreemde kronkels, gevoelens raken uitgedoofd. Het maakt je bang en heel onzeker, niet snappend hoe dit jou nu raakt. Nooit meer nieuwe herinneringen maken, niet meer weten hoe iets smaakt. Staren naar een lege toekomst, bang voor wat nog komen gaat. Steeds…

Soms gaat het niet om principes Maar om gekoesterde feiten Soms is pijn en leed niet belangrijk De andere keer wel Hoe een simpele huivering Zoveel emotie kan losmaken Zowel voor jou, als voor mij Soms is het niet erg om de ogen te sluiten, Even alles voorbij laten gaan Je kan van liefde houden, Of de liefde willen houden, Hoe veilig het…

ik doe alles om je voor me te winnen jou te kunnen beminnen om samen met jou een nieuwe leven te beginnen voor een heel leven lang dat klinkt als puur zang en als muziek in mijn oren ik weet zeker dat wij bij elkaar horen met jou door het leven gaan altijd voor je klaar staan voor eeuwig en altijd weet zeker daarvan krijg ik zeker geen…

Wat ik wil is jou gelukkig zien Ik voel je pijn maar weet niet waar het vandaan komt Je trekt je terug in je eigen wereld Laat me erin, ik wil je helpen Wat ik wil is jou kunnen begrijpen Ook al begrijp je jezelf niet Maar we kunnen praten over wat je gedachten zijn Wat je dwars zit of hoe je dag is geweest Wat ik wil is jou voelen Ik wil…

weet je wel waar je aan begint kan me niet schelen als ik het einde maar haal een chemische relatie bekommert zich niet om voetnoten, daar lees je overheen…

de dodenakker ligt er zinderend in zonlicht verlaten bij het voelt vreemd dat alle neuzen hier dezelfde kant op wijzen ik groet mijn ouders bewijs hen voor de zoveelste keer de laatste eer straks klinkt een lied voor mij, ben ik een arme stakker kom ik op mijn dode akker geen weg terug…

het strakke vel is weg en het glanzende vakantiebruin heeft plaats gemaakt voor ouderdomsvlekken, oudbruin ik ben verouderd, zegt mijn kind, geen handzalf dicht die kloof de spiegel trekt voren, gelaten laat ik een leven achter mij…

sop zeept verzachtend ik krijg de kleren trommelend heen en weer voor de zoveelste keer boen ik het vuil wil ik vlekken weren sta mij toe dat ik mij verschoon en dat ik hier was…

ik zie mijn huid ouder worden mijn kinderen bruinen mooier in de zon dan ik ooit kon ik had slechts factor 4 en smeerde dat op mijn benen de zon scheen fel…

hij neemt mij hard en schopt zijn kinderen op de wereld maar hij heeft wel een klein hartje vroeg mij eerst hoe ze moesten heten…

de laatste zonnestralen duwen regenbogend donderwolken naar het oosten de maan stamelt haar weg naar het zwerk en weet zich omgeven door sterren morgen doet de zon, oplichtend, weer haar werk…

Je ademt zachtjes in mijn oor. Ik kus je, maar jij slaapt lekker door. Dan zie ik je ogen lachend en blauw, Omdat ik fluister 'Ik hou van jou'.…

Vroeg in de morgen Kijk ik naar hem. Vroeg in de morgen Hoor ik zijn stem. Vroeg in de morgen Zie ik hem staan. Vroeg in de morgen Zie ik hem gaan. Vroeg in de morgen Zie ik zijn lach Maar ik hou van hem de hele dag.…

Nooit zal ik bij anderen kunnen rusten. Nooit zal ik de dag vergeten, "Dat wij elkaar kusten". Nooit zal ik zoveel van iemand houden. Nooit zal ik tegen een ander zeggen Hoeveel ik van hem hou Nooit zal iemand van mij begrijpen "Wat ik voor jou voel". Nooit zal iemand anders weten wat ik hiermee bedoel. Nooit zal iemand anders die plaats…

Daar sta je Voor me Naast me Bij me Kom dichterbij Ik wil je houden Vast Stevig Ertussen komen Kan niemand Geen ruimte Voor een ander Hier sta ik Voor je Naast je Bij je Nu Echt samen…

mijn avond gaat vallen 't wordt stil om mij heen straks moet ik vallen en laat jullie alleen vergeving voor mijn fouten en wat mis is gegaan maar kom in mijn nacht om mij staan de tranen in mijn ogen doen niet zo zeer als jullie me troosten voor de laatste keer…

een Fries volksdrankje hij dronk dat graag ik ben tot op de bodem gegaan ondanks het percentage de fles is leeg en de geest er uit een traan valt ten overvloede…

ze kan het genot nauwelijks aan slurpt genadig vocht uit een beker die leeg moet maar niet te snel lekkende lippen, een zijdelingse beweging over de rand, warme druppels vallen strelend op haar dijen…

Strijk naast mij neer Waak over mij Draag mijn gedachten Laat me in stilte Overzien Hervinden Wat verloren is gegaan…

pulserend blauw naar rood promoverend snakt naar zuurstof rondpompend vraagt om brandstof tot aan de laatste stuiptrekking hardnekkig leven hierbij zal ik het moeten laten…

u kent mij niet toch wentelt u zichzelf in beklag, weemoed daar maakt u u niet geliefd mee Kampusch-schreeuw, ongehoord.....…

de man in mij en een liefde ver weg twee keer eenzaam…

nachtrust, ogen toe maar eerst nachtlust maak mij met jouw vuurpijlen moe spetterend, vrijen je lekkere kontje en je korte lontje, explodeer mijn dijen lepel mij loom naar mijn droom…

Als het voor mijn lief was Had ik mezelf, nadat ik mij onthaard had, Ook nog onthemd Ik wil die reclamekus Op mijn oksel, gestolen Zijn mannen-Nivea Hul ik mij, stringent In een niemandalletje Hij vindt mij toch wel…

Kleiner dan klein Minuscuul behept Met simpele woorden Spring ik over horden Mag, neen, moet ik er zijn Want de groten der aarde Zijn helemaal niets Zonder mij En u, mijn waarde…