laatste schreden
de dodenakker ligt er
zinderend in zonlicht
verlaten bij
het voelt vreemd dat
alle neuzen hier
dezelfde kant op wijzen
ik groet mijn ouders
bewijs hen voor de zoveelste
keer de laatste eer
straks klinkt een lied voor mij,
ben ik een arme stakker
kom ik op mijn dode akker
geen weg terug
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid