Alle inzendingen van Niek

Japan, een nucleaire vuilnisbelt Evacuaties, jodiumtabletten In Libië razen de kruisraketten Het eind der tijden wordt alom voorspeld Juist nu is Zijne Cruijff tot ons gekomen Helaas, ook hij heeft splijtstof meegenomen.…

'Wie nooit geen ene bal hebben getrapt Die wil bij Ajax wél directie spelen Dus IK moet hier de lakens komen delen Je bent pas dom wanneer je dat niet snapt Maar wie de goal ken zien die wint alsnog En dat ben ik, niet hunnie, logisch toch?'…

We weten door die mooie animatie Nu alles van de koeling en het vat En wanneer splijtstofstaven in zo'n bad Tot meltdown leiden van de installatie Gelukkig blijft Maxime er op vertrouwen Dat wíj ze hier wél veilig kunnen bouwen.…

Meteen een gouden film voor Gooische Vrouwen De drie van Sirte zijn weer in het land Hans Hillen wist van hoed noch van de rand Genoeg dus om een versje van te brouwen Als ik eerst maar eens los kon komen van Die vreselijke beelden uit Japan.…

Ik sta hier met twee paarden in de gang Er wordt iets op de keukendeur geschreven En Willempie heeft pizza's afgegeven Die nacht in Brabant duurt me veel te lang Nu roept er een om kamerbreed tapijt Ik kan het niet, ik ben m'n feestneus kwijt.…

Gezinsvoorstelling, daarom vrij entree! Met trots kunnen wij u thans presenteren: Verkiezingscircus dat gaat debatteren! Met Job, Emiel, Jolande en André En houdt u de affiches in de gaten Tot woensdag zijn ze nog in álle staten.…

De koningin wordt zwaar gecensureerd Ze hebben in haar kersttoespraak gesneden Vooral dat stukje over minderheden En hoe je elkaar samen respecteert Zelfs over tolerantie wou ze praten Gelukkig houdt men haar nu in de gaten.…

'Ik heb zo het gevoel dat ik moet kiezen En dat voelt best wel moeilijk, wat voel jij Voel jij misschien hetzelfde voor mij Of heb je iets van; bang me te verliezen?' Yvon en KRO, wat ik bedoel Ik ga straks iemand sláán, dá's wat ik voel!…

stil is het hier. stil in mijn hoofd. stil op deze plaats. geluiden verdoofd. stil is het om mij heen. stil, waar is iedereen? iedereen is weggelopen. weggelopen voor de angst. stil blijf ik maar hopen dat iemand ooit naar mij terug zal komen. of ben ik nou het bangst? stil, dat is alleen in mijn dromen.…

alles. alles gaat goed. nu heb ik eindelijk weer moed. alles is voorbij. ik voel me een kei! alles kan ik nu aan. ik zal stevig in m'n schoenen staan. alles wordt nieuw. een nieuwe start. ik zal wachten op jou... alles.…

anders. anders is zij zij hoort er niet bij. zo is het altijd al geweest. ze wordt niet uitgenodigd op een feest. anders dan de anderen anders dan iedereen, om haar heen. anders. zo voelt het anders, zegt zij. als jij er bent, bij mij nu heeft ze een vriendin. zij hoort er weer bij!…

genoeg. genoeg heb ik van het leven. genoeg is genoeg. genoeg is het nu voor mij. genoeg voor ons allebei. genoeg vertelde jij mij. genoeg voor jou en mij. het is nu beter zo. genoeg. genoeg heb ik van die ruzies. genoeg is genoeg. genoeg jij bent weg genoeg, ja... jammer genoeg…

zie jij het dan niet, mijn verdriet?? vroeger was alles anders vroeger was jij bij mij. vroeger, heel dichtbij maar nu is het voorbij. jij bent er vandoor gegaan, met een andere griet. vroeger was ik blij. vroeger, samen ik en jij vroeger was ik trots. maar nu, zo plots heb jij mij voor eeuwig gedelete.…

Water water Ik geniet, want zonder water kan ik niet. Water water Ik spring erin, ik voel me als een zeemeermin. Water water Zout of zoet, water is en blijft natuur. Water water zeg nooit later, maar leef nu!…

Hier, in ’t Westfriese land, aan de rand, aanschouw ik wolken, dieren, lucht. Al die wisselingen maken dat ik zucht! Het is de aard van de jaargetijden waarvan het verscheiden mij doen verblijden. Ik heb aan dit land mijn hart verpand.…

Nee, we waren samen, gisteren en vanavond. Nee, ik beleef niet veel, mijn boek, muziek, werk, dat weten we nu wel. Hoe gaat het met jou? Dat doet me goed! En wat verdrietig dat het zo is! Kan ik je ergens mee helpen? Ja, het is fris buiten, het is weer weer, ja, gisteren ook, en morgen.…

Elk jaar staat hij daar weer knoestig en grillig. Zijn kracht uitgedrukt in wonderschone bloemen die de bijen aanzetten tot eindeloos voorjaarszoemen. Het sterke, zware hout wijst in onvoorspelbare luchten, om daarna onder de last van vruchten te zuchten. Ik koester zijn lommer, gewillig.…

Anders dan een mens, zal een appelboom niet veinzen dat het hem goed doet als wij hem in ’t voorjaar roemen om zijn prachtige, witte en beloftevolle bloemen. Mens en dier zoeken koelte in zijn rijke lommer en verliezen zo hun daaglijkse kommer. Tijdens die momenten willen zij het leven overpeinzen.…

In het bos is een moord gepleegd. Ik ben er langs geweest, mensen fietsten er gewoon voorbij! Er is een moord gepleegd. Ik hoorde de klappen, luisterde gespannen, mensen liepen er gewoon voorbij! Er is een moord gepleegd. De vonken vlogen er van af! Ik wilde er naartoe gaan, maar was te laat. Duiven maken vaker ruzie.…

Fresia’s kleurden zonnige zaterdagen, Als zij besloten had zichzelf te verwennen, om alle narigheid hartgrondig te ontkennen, Ze gaven geurige antwoorden op niet gestelde vragen. Al was het om de tijd te vertragen, wilde zij de antwoorden niet kennen, durfde aan het beeld niet wennen, Zij moest het heden wel verdragen. De dagen kruipen traag…

Mijn zuchten zijn dieper geworden, dramatischer dan weleer. Mijn moeder kon het mooi, zuchten. Zo, dat je hele lijf ineen kromp, zo dwars door je ziel. Ze zuchtte je zo een zwak hart toe, een ongeneeslijk schuldcomplex bovendien. “’t Is me wat”, “Nou, nou”. Ik kan dat nog niet zo goed, ik moet nog harder oefenen.…

Ik vraag mij af ... toen ik die zonnige dag ineens die bloemen zag tussen kreupelhout en ontluikend groen, ... hoe zes narcissen het daar kunnen doen.…

Ter kimme schuift een boot van noord naar zuid, onhoorbaar langs de smalle strook tussen lucht en zee, tussen grijs en grijs. De avondbries geeft koelte aan de vermoeide geest bij het rusteloos ruizen van de branding in het luie landschap van pieren en dijk en scheepswrak. Achter mij, in het polderland, de windmolens met wentelende wieken…

Het gouden graan buigt wuivend naar de verre horizon waar warmte trilt als opgelaaide felle brand, de zinderende lucht verkopert het vergloeide zand, een koele kabbelende beek verdampt tot dode bron. Wel honderd vlinders snoepen traag van een vergeelde zonnebloem en fladderen een symfonie van bonte blijde klanken, de gladde kikkers brommen eensgezind…

Zoals een boom haar wortels vat, in rulle aarde vastgeklonken, verbeeld ik mijn bestaan, soms door een watervloed welhaast verdronken, en toch, het water zakt, de lucht klaart op, een nieuwe knop zoekt naar de zon vanuit haar schrale top. De stam, gelaagd in ringen, wordt jaar na jaar geruwd en door de stormwind scheefgeduwd, haar veerkracht…

Je damt in een dag 24 toppartijen Dat doe je in je eentje, blind en simultaan Je mist dus ook nog het genoegen van het slaan Naar mijn idee kan daar de geest niet bij gedijen Natuurlijk is een nieuw record absoluut top Maar hoelang zit je met die borden voor je kop ---------------------------------------------------------------- Ton Sijbrands…

Wat heb ik jou toch vaak voor niets bespogen Ik heb zo’n spijt dat ik bij elke wedstrijd zong; ‘He kijk toch uit je doppen ....jong’ En ‘Scheids veeg nou die .... eens uit je ogen’ Jijzelf liep, weet ik nu, bij elk duel vanaf je allereerste fluitje buiten spel --------------------------------------------------------- Het staat wetenschappelijk…

’N kist sigaren, warme sjaal,’n lekker geurtje, wat je met zoveel extra Euri niet kunt doen... Misschien met Kerst wel ’n fles wijn of ’n kalkoen, nou als bejaarde bof je maar met zo’n douceurtje Maar bij de kerstbrunch hikt de Geus tot Van Aardenne; ‘Geen sprake van, we gaan die oudjes niet verwennen’ -------------------------------------…

'n ontsnappingsartiest uit Veenhoven die geen waarschuwing wilde geloven werd geboeid en gekooid in de IJssel gegooid en kwam zoals verwacht nooit meer boven…

Als je net zo twijfelt en dat doe je ik ken je nog meer dan ik misschien denk dan aan 2 klokken de één rechtsom de ander naar links niet geijkt natuurlijk Maar om twaalf uur en exact daartussen slaan we gelijk en allebei tikken we nauwkeurig synchroon een kwart etmaal tegengesteld…