een bloem
in het veld
ze lacht naar me
jij bent die bloem
een bloem met
gesloten bladeren
aantrekkelijk kroonblad
ga open
een bloem van
blauwe ogen en
de sproeten op je huid,
mooie borsten
de bloem opent
toont zichzelf
ik denk er aan als
ik naar je kijk
de gesloten bloem
jij bent die bloem
aantrekkelijk kroonblad
ga open…
je kwam onverwacht voorbij
veel te vroeg zo bleek later
met twee handen nam ik je aan
had geen weerstand tegen een onvermijdelijke kater
als het eerste bloempje in de lente
als de eerste warme zonnestraal
na een oorverdovende winter
en hardgrondig vertrapte moraal
waaraan heb ik jou verdiend
mijn God ik kon wel zweven
is dit wel normaal…
Liefde.
Voor jou en mij een simpel woord,
maar door hem nog nooit gehoord.
En ik zei:"Zeg het niet!"
Maar je zei het toch,
en je vertrok.
En ik bleef.
En ik heb hem zien huilen.
Ik heb zijn tranen zien vallen
op de grijze, grauwe stenen
waarnaar hij bleef staren.
Omdat jij vertrok.
Voelde je die dolk die je in zijn hart stak
ook in…