inloggen

Alle inzendingen van Paul Snoek

14 resultaten.

Sorteren op:

een zwemmer is een ruiter

gedicht
3.0 met 124 stemmen aantal keer bekeken 29.172
Zwemmen is losbandig slapen in spartelend water, is liefhebben met elke nog bruikbare porie, is eindeloos vrij zijn en inwendig zegevieren. En zwemmen is de eenzaamheid betasten met vingers, is met armen en benen aloude geheimen vertellen aan het allesbegrijpende water. Ik moet bekennen dat ik gek ben van het water. Want in het water adem…
Paul Snoek21 oktober 2022Lees meer…

Ballade van de generaal

gedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 6.649
Rood van roem en ver van nederlagen staat de zich met dampend water wassende generaal voor het raam van zijn enige kamer. De vrouwen van zijn loopbaan sneden aan twee zijden want zijn buik is behaard met kussen van zwaarden. Neerslachtig laat de generaal zijn mannelijke borsten, tijdens een veldtocht in het oosten opgedaan,…
Paul Snoek15 oktober 2022Lees meer…

Een reus

gedicht
3.0 met 63 stemmen aantal keer bekeken 42.169
Een reus kent zichzelf. Hij zoekt een meisje zoet als een konijn om weg te goochelen in en uit de grote hoed van zijn hart. Maar een reus is te hoog voor een meisje en zij te blauw van onderdanigheid. Het ras der reuzen sterft uit. Spijtig, want hij kan zijn ogen openrekken als spek en zijn spieren als slangen doen spelen, tot vervelens…
Paul Snoek23 september 2022Lees meer…

Echt waar

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 4.166
Het is al gebeurd dat ik 's nachts in bed even licht heb gemaakt om mij even te zien. (Ik durf zelfs pas ontvangen brieven ongeopend posten, om nogmaals de bestemmeling te zijn.) Ik denk dat ik mezelf uit het zicht heb verloren en halvelings zoek ben geraakt in het ergens. Want elke dag vind ik het steeds maar vreemder mij te betrappen op…

Zeewaarts gezegd

gedicht
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 8.968
De zee is trots op haar duinen. Brekensgereed houdt zij de duinen bestendig. Zij heeft haar kusten lief en kust ze. De zee plant zich voort in het water. De zee is voedzaam als een rijpe boomgaard. Zij is de moeder van de grootste sterren. De zee is een regen van goedheid, beken het maar, zij is onmisbaar. De zee blijft zoals altijd…
Paul Snoek16 augustus 2021Lees meer…

de duivels slapen

gedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 4.042
De duivels slapen en de heksen slapen aan hun staarten. De oude nacht is helder als door engelen gedronken water. Het is een zegepraal. Het is volbracht. Alle vogels vliegen zachter en steeds jonger. Het woord is vleesgeworden en het klinkt levend in den lijve van een heilig wonder: mijn zonen zijn geboren en de koning drinkt. Nu is het…

Versailles

gedicht
3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 5.404
Onder de vloeren verhuizen wormen de geraamten, maar op de daken schikken geesten hun vleugels. Geluidloos wordt in dit paleis de weelde bewaard en in negen diepe kisten de verwrongen sleutels. Het is verboden onderling de koning aan te raken of het verloren voorwerp van een hoveling terug te vinden. De zonnestralen hebben openbaar de zon verlaten…
Paul Snoek18 februari 2021Lees meer…

Gedicht met stilte geschreven

gedicht
2.0 met 124 stemmen aantal keer bekeken 27.398
Hoor de stilte kraait. De minnaars dolen in de nieuwe wouden van de winterslaap en alle zaaiers, nu vermomd als jagers, doden. Met een weefsel van regen en moeheid heeft de stilte ons bekleed en onze lippen gericht naar het van koude biddend noorden. Zo stil is het nu dat men huivert en vreest dat iemand plots op een gong zou slaan en van…
Paul Snoek29 oktober 2019Lees meer…

Sprookje

gedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 3.395
Toen ik klein was met jong mooi haar bouwde ik ergens een kaartenhuis in een dal onder de wind de muren waren ruiten het dak was van klaver en voor de deur stond hartenvrouw maar nooit in mijn sprookje vond Sneeuwwitje een prins die bleef. -------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1982…

Gedicht voor het mensdom

gedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 3.903
Men wordt geboren en krijgt daardoor een naam. Men doet wat in het leven: spelen eerst met liefde en bespelen later tot men oud wordt, schuw en eenzaam. Dan met dikke longen vol stenen, men stikt op de peluw of ergens in een werelddeel ver van de moedertaal, Men verdwijnt achter de kiezen van de kannibalen. Vrienden, mag ik het vertellen?…
Paul Snoek23 september 2017Lees meer…

Gedicht 856

gedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 2.537
een jong dichter is een tramper zonder moederhaven hij west in het oosten hij noord in het zuiden een jong dichter zoekt zichzelf in de spiegel hij noemt de poolster het noordelijke zuiderkruis een jong dichter is een lege schildersezel die slechts de pijnletters vond van het tweede alfabet ------------------------------------ uit…

Totem.

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.447
Ik wilde een keizer worden in dit leven van dwergen, maar ik kon de zachtheid van de perzik niet vergeten en bleef een heel jong kind. Ik ook heb dagelijks de witte halzen van de angst gezien, de harde handen van het licht gevreesd. Ik kon de volle stilte van de vissen niet vergeten en werd een heel oud kind. Nu heb ik mijn voorhoofd…

gedicht met stilte geschreven

gedicht
3.0 met 36 stemmen aantal keer bekeken 13.804
Hoor de stilte kraait. De minnaars dolen in de nieuwe wouden van de winterslaap en alle zaaiers, nu vermomd als jagers, doden. Met een weefsel van regen en moeheid heeft de stilte ons bekleed en onze lippen gericht naar het van koude biddend noorden. Zo stil is het nu dat men huivert en vreest dat iemand plots op een gong zou slaan en van…
Paul Snoek25 januari 2007Lees meer…

Negende gedicht voor Maria Magdalena

gedicht
2.0 met 62 stemmen aantal keer bekeken 44.845
Ik heb je aan de ketting van mijn slaap gelegd. De kamer stuiptrekt en het bed wordt groot. Mijn zaad bevlekt de lakens met violette tatoeages. De lege lamp voltooit ondraaglijk het lichtjaar. Wij weten weinig van de weelde, maar we weten dat weelde niet meer wederkerig is. Immers na de paartijd gaan de vrienden huiswaarts blauw geschminkt…